Η Ουάσινγκτον πρέπει να βοηθήσει το Πεκίνο να πολεμήσει τον εξτρεμισμό χωρίς να καταφεύγει στην καταπίεση

Επιπλέον, οι ανησυχίες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας δεν είναι οι μόνες που οδηγούν το Πεκίνο να ασκήσει σκληρό έλεγχο στην Xinjiang. Πολλοί από τους σημαντικότερους στόχους εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής του ΚΚΚ απαιτούν απεριόριστη πρόσβαση στην περιοχή. Η γεωγραφική θέση της Xinjiang είναι ζωτικής σημασίας για τις χερσαίες διαδρομές της Belt and Road Initiative (Πρωτοβουλία Ζώνη και Οδός) που συνδέουν τις κινεζικές και ευρωπαϊκές αγορές. Η περιοχή έχει επίσης κεντρικό ρόλο στις κινεζικές ενεργειακές επιχειρήσεις και την ασφάλεια. Σύμφωνα με τα κινεζικά κρατικά μέσα ενημέρωσης, για παράδειγμα, ο αγωγός φυσικού αερίου Κεντρικής Ασίας-Κίνας, ο οποίος διέρχεται από το Τουρκμενιστάν μέχρι την Khorgos στην Xinjiang, έφερε περισσότερα από 47,9 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Κίνα το 2019. Οι πολιτικές αναταραχές στην Xinjiang και η απειλή της ανεξαρτησίας της περιοχής θα μπορούσε να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της Κίνας και να σαμποτάρει το χαρακτηριστικό έργο και την πολιτική κληρονομιά του προέδρου Xi. Η κυριαρχία στην περιοχή είναι για τον λόγο αυτό πρωταρχικής σημασίας για το ΚΚΚ. Ωστόσο, το να επιτευχθεί αυτό με δρακόντεια καταστολή, είναι μυωπικό και θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέο κύκλο τρομοκρατικής βίας.

ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

Το εάν οι μαχητικές ομάδες στην Xinjiang συνδέονται αρχικά με την διεθνική τρομοκρατία είναι θέμα συζήτησης. Το Πεκίνο προσπαθεί από καιρό να συνδέσει το ιστορικό αυτονομιστικό κίνημα της Xinjiang με ισλαμιστικές τρομοκρατικές οργανώσεις εκτός των συνόρων της Κίνας, όπως η Αλ Κάιντα. Το ΚΚΚ επιτάχυνε αυτές τις προσπάθειες στην δεκαετία του 2000, μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τα πρώτα χρόνια του παγκόσμιου πολέμου των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της τρομοκρατίας. Το ΚΚΚ ισχυρίζεται επίσης ότι το Ισλαμικό Κίνημα του Ανατολικού Τουρκιστάν (East Turkistan Islamic Movement, ETIM), μια τζιχαντιστική ομάδα Ουιγούρων, διατηρεί διασυνδέσεις στην Xinjiang, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί της τρομοκρατίας θα ισχυρίζονταν ότι οι δεσμοί αυτοί είναι πολύ περιορισμένοι και ότι, εν πάση περιπτώσει, εξαφανίστηκαν πολύ πριν από το 2020.

Ωστόσο, η τρομοκρατία έρχεται να αποτελέσει μια αυξανόμενη απειλή για τα κινεζικά συμφέροντα και τους [Κινέζους] υπηκόους στο εξωτερικό. Οι αναλυτές συνέδεσαν τον βομβαρδισμό ενός ιερού στην Μπανγκόκ το 2015, με τον οποίον στοχεύονταν Κινέζοι τουρίστες, με την απέλαση Ουιγούρων από την Ταϊλάνδη στην Κίνα, κατόπιν αιτήματος της τελευταίας. Οι Αρχές ασφαλείας της Κιργιζίας ισχυρίστηκαν ότι μια βομβιστική επίθεση στην κινεζική πρεσβεία στη Μπισκέκ το 2018 ήταν μια κοινή επιχείρηση από το ETIM και την Kateeba Tawhid wal Jihad, μια κυρίως ουζμπεκική ομάδα που εδρεύει στην Συρία. Και μια μαχητική ομάδα του Αφγανιστάν ανέλαβε την ευθύνη για μια επίθεση το 2018 στο κινεζικό προξενείο στο Καράτσι, η οποία έληξε με ανταλλαγή πυροβολισμών. Κατά την περίοδο αυτή, Κινέζοι υπήκοοι στο εξωτερικό [7] έχουν πέσει θύματα πολλαπλών απαγωγών και εκτελέσεων.

Το 2019, τρομοκρατικές οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα και το ISIS ανέφεραν ρητά την Κίνα σε πολλά από τα προπαγανδιστικά υλικά τους [8] –μνημονεύοντας την κατάχρηση του ΚΚΚ εναντίον των μουσουλμανικών μειονοτήτων ως δικαιολογία για το κυνήγι της Κίνας και των Κινέζων υπηκόων. Στην [ιντερνετική] εφαρμογή μηνυμάτων Telegram, οι τζιχαντιστικές ομάδες χρησιμοποιούν εικόνες κινεζικών φρικαλεοτήτων εναντίον Ουιγούρων για να στρατολογούν και να ριζοσπαστικοποιούν Μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο. Η κατάσταση στην Xinjiang χρησιμεύει για την κινητοποίηση εξτρεμιστών σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως και οι καταχρήσεις των ΗΠΑ στην φυλακή Abu Ghraib έγιναν ένα ισχυρό εργαλείο στρατολόγησης για την Αλ Κάιντα στο Ιράκ το 2004.

Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Μέσα από την Πρωτοβουλία Ζώνη και Οδός, το Πεκίνο προώθησε μεγάλης κλίμακας περίβλεπτα έργα υποδομών στο εξωτερικό, τα οποία παρέχουν πληθώρα εύκολων στόχων [9] για την διακρατική τρομοκρατία. Το αυξανόμενο αντι-κινεζικό αίσθημα [10] σε πολλές χώρες και περιοχές όπου οι κινεζικές επενδύσεις είναι πανταχού παρούσες -συμπεριλαμβανομένων αρκετών χωρών της Νότιας Ασίας, της Κεντρικής Ασίας και της Αφρικής- αποτελεί σοβαρή απειλή για την ασφάλεια. Οι οργανώσεις αυτές αξιοποιούν τα τοπικά παράπονα, καθιστώντας την έκθεση του Πεκίνου στο εξωτερικό δυνητικά ευάλωτη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν πλούσια εμπειρία στην αντιμετώπιση της απειλής που προέρχεται από διακρατικές τρομοκρατικές οργανώσεις. Η Κίνα δεν διαθέτει αυτή την τεχνογνωσία και θα επωφεληθεί αν αντλήσει από εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Ενώ μια αληθινή εταιρική σχέση είναι απίθανη λόγω του ανταγωνιστικού χαρακτήρα των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, η Ουάσινγκτον θα μπορούσε σίγουρα να παράσχει στο Πεκίνο αξιόπιστη πληροφόρηση για συγκεκριμένες καταστάσεις [που στρέφονται] κατά των κινεζικών συμφερόντων. Θα έπρεπε να το κάνει χωρίς να θέτει σε κίνδυνο τις πηγές ή τις μεθόδους, αλλά η πληροφορία θα μπορούσε να αποδώσει καλή θέληση και να δημιουργήσει ένα άνοιγμα για τις Ηνωμένες Πολιτείες ώστε να πείσουν το ΚΚΚ ότι μια προσέγγιση καμένης γης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι πιθανό μακροπρόθεσμα να λειτουργήσει ως μπούμερανγκ.

Χωρίς την συνεργασία των ΗΠΑ, ωστόσο, το Πεκίνο θα συνεχίσει να απευθύνεται σε εργολάβους ιδιωτικής ασφάλειας -όπως ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Blackwater, Erik Prince [11], που είναι γνωστός για το ότι προσλαμβάνει μια ομάδα μισθωτών στρατιωτών που λειτουργούν εκτός των αναγνωρισμένων νομικών ορίων και με μικρή λογοδοσία- καθώς και τα μέλη της Οργάνωσης Συνεργασίας της Σαγκάης, όπως η Ρωσία, το Ουζμπεκιστάν και το Τατζικιστάν, εκ των οποίων όλοι προσεγγίζουν την αντιτρομοκρατία με ελάχιστη προσοχή στα ανθρώπινα δικαιώματα.

ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ