Η καλύτερη εξωτερική πολιτική τοποθετεί τις γυναίκες στο κέντρο της | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η καλύτερη εξωτερική πολιτική τοποθετεί τις γυναίκες στο κέντρο της

Η περισσότερη ισότητα οδηγεί σε πιο πολύ πλούτο και ασφάλεια για όλους
Περίληψη: 

Η ισότητα των φύλων υπόσχεται πραγματικά οφέλη, όχι μόνο για την οικονομία μιας χώρας, αλλά και για την εθνική ασφάλειά της. Ωστόσο, για να αποκομίσουν τα οφέλη αυτά, οι κυβερνήσεις πρέπει να επενδύσουν και πρέπει να το κάνουν σε επίπεδα επαρκή για την επίτευξη ουσιαστικών κερδών για τις γυναίκες.

Η RACHEL VOGELSTEIN είναι ανώτερη υπότροφος Douglas Dillon και διευθύντρια του Προγράμματος Γυναικών και Εξωτερικής Πολιτικής στο Council on Foreign Relations και καθηγήτρια στη Νομική Σχολή Georgetown.
Η JAMILLE BIGIO είναι ανώτερη συνεργάτις στο Πρόγραμμα Γυναικών και Εξωτερικής Πολιτικής στο Council on Foreign Relations.
Η REBECCA TURKINGTON είναι βοηθός διευθύντρια του Προγράμματος Γυναικών και Εξωτερικής Πολιτικής στο Council on Foreign Relations.

Το 2014, η Margot Wallström, που στην συνέχεια υπηρέτησε ως Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, διακήρυξε ότι η σουηδική κυβέρνηση θα υιοθετήσει μια αποκαλούμενη φεμινιστική εξωτερική πολιτική, καθιστάμενη το πρώτο έθνος που το έκανε ποτέ. Έκτοτε, ο Καναδάς, η Γαλλία και το Μεξικό ακολούθησαν το παράδειγμά της και μια σειρά από άλλα έθνη -πιο πρόσφατα το Λουξεμβούργο, η Μαλαισία και η Ισπανία- δεσμεύθηκαν να αναπτύξουν παρόμοιες πολιτικές.

10032020-1.jpg

Η Φινλανδή υπουργός Παιδείας, Li Andersson, η υπουργός Εσωτερικών, Maria Ohisalo, η πρωθυπουργός, Sanna Marin, και η υπουργός Οικονομικών, Katri Kulmuni στο Ελσίνκι, τον Δεκέμβριο του 2019. Vesa Moilanen / Reuters
----------------------------------------------------------------

Σε καθεμία από αυτές τις χώρες, οι ανακοινώσεις προκάλεσαν ερωτήματα μεταξύ των ειδικών της εξωτερικής πολιτικής. Τι ακριβώς θέλουν να επιτύχουν αυτές οι πολιτικές; Σε μια περίοδο αυξανόμενου παγκόσμιου ακτιβισμού για την ισότητα των φύλων, τι σημαίνει η διεξαγωγή της εξωτερικής πολιτικής από μια φεμινιστική άποψη; Και σε μια εποχή οικονομικής αβεβαιότητας, μήπως η εστίαση στην ισότητα των φύλων είναι μια άσκοπη απόσπαση της προσοχής;

ΜΙΑ ΦΥΣΙΚΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Τα στοιχεία από πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το status των γυναικών ευθυγραμμίζεται στενά με την ευημερία και την ασφάλεια μιας χώρας. Από αυτή την άποψη, η προώθηση της ισότητας των φύλων ως προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής φαίνεται σαν κοινή λογική. Η κατάργηση του χάσματος μεταξύ των φύλων στην συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό θα μπορούσε να προσθέσει έως και 28 τρισεκατομμύρια δολάρια [1] στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Η εξασφάλιση της ουσιαστικής συμμετοχής των γυναικών στις ειρηνευτικές διαδικασίες [2] καθιστά τις συμφωνίες πιο πιθανό να διαρκέσουν και να εφαρμοστούν. Όσο περισσότερες γυναίκες υπάρχουν στο κοινοβούλιο μιας χώρας, τόσο μικρότερη είναι η συχνότητα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων [3] και η υποτροπή των συγκρούσεων [4]. Η εξίσωση της πρόσβασης σε γεωργικές πηγές για τις γυναίκες θα μπορούσε να οδηγήσει σε 150 εκατομμύρια λιγότερους πεινασμένους ανθρώπους [5] στον πλανήτη. Το πιο σημαντικό: Η έρευνα επιβεβαιώνει ότι τα έθνη που επιδιώκουν να ενισχύσουν την ασφάλειά τους, να χρησιμοποιήσουν καλύτερα την εξωτερική βοήθεια, ή να στηρίξουν σταθερούς και δημοκρατικούς εταίρους, θα πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην πρόοδο των γυναικών.

Τα δικαιώματα των γυναικών είχαν μια θέση στην διαμόρφωση της δημόσιας πολιτικής από τουλάχιστον τα τέλη της δεκαετίας του '70, υποστηριζόμενα και από τα διεθνή [6] θεσμικά όργανα [7] και από μια πλειάδα από τοπικά [θεσμικά όργανα] σε περισσότερες από 100 χώρες [8]. Αλλά οι εθνικές μεταρρυθμίσεις αντιμετώπιζαν πρωτίστως εσωτερικές ανησυχίες. Μια φεμινιστική εξωτερική πολιτική προσφέρει κάτι διαφορετικό, δεδομένου ότι προωθεί προγράμματα τα οποία καθιστούν κεντρική την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών στην εθνική ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της διπλωματίας, της άμυνας, της βοήθειας και του εμπορίου.

Η κυβέρνηση της Σουηδίας ανέλαβε το πιο ολοκληρωμένο σχέδιο αυτού του τύπου με την φεμινιστική εξωτερική πολιτική [9] που διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 2014. Ωστόσο, η σουηδική πολιτική βασίζεται ουσιαστικά στις προηγούμενες προσπάθειες πολλών άλλων εθνών. Οι προσπάθειες αυτές επικεντρώνονται στην προώθηση της αλλαγής σε τρεις ευρείς τομείς. Επιδιώκουν την προώθηση της ηγεσίας των γυναικών, την δέσμευση για πολιτικές που προάγουν την ισότητα, και την κατανομή πόρων κατά τρόπο που να υποστηρίζει αυτές τις δεσμεύσεις. Οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες που έχουν προτείνει οι κυβερνήσεις ποικίλλουν, όπως και η έκταση της εφαρμογής τους και τα μέσα μέτρησης της επιτυχίας τους. Και παρότι όλες επιδιώκουν να αυξήσουν την ισότητα των φύλων ως προτεραιότητα εξωτερικής πολιτικής, δεν ονομάζονται ρητά «φεμινιστικές».

Κατά την τελευταία δεκαετία, πολλές χώρες έχουν φέρει περισσότερες γυναίκες στους κύκλους λήψης αποφάσεων εξωτερικής πολιτικής και έχουν δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην ισότητα των φύλων στην διεξαγωγή των εξωτερικών υποθέσεων. Σήμερα, 34 χώρες έχουν γυναίκες Υπουργούς Εξωτερικών, 84 έχουν γυναίκες Υπουργούς Εμπορίου και 20 γυναίκες Υπουργούς Άμυνας. Πολλές χώρες έχουν καθιερώσει θέσεις σε επίπεδο πρεσβευτών για την προώθηση των γυναικείων θεμάτων στο εξωτερικό ή στο πλαίσιο της εξωτερικής πολιτικής τους. Δεν έχουν συμφωνήσει όλες αυτές οι χώρες σε μια εξωτερική πολιτική κατηγορηματικά αφιερωμένη στην προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά οι μετατοπίσεις στην ηγεσία τους έχουν διαφοροποιήσει τις συζητήσεις επί της εξωτερικής πολιτικής και οδήγησαν σε αποτελεσματικές πολιτικές.

Οι χώρες με και χωρίς ρητές φεμινιστικές ατζέντες εξωτερικής πολιτικής έχουν ακολουθήσει πολιτικές και αφιέρωσαν πόρους για περαιτέρω ισότητα των φύλων, ορισμένες από τις οποίες υιοθετούν συγκεκριμένα σχέδια [10] για την αντιμετώπιση των δικαιωμάτων των γυναικών μέσω διπλωματίας και αναπτυξιακής συνεργασίας. Ογδόντα τρία έθνη [11] έχουν υιοθετήσει εθνικά σχέδια δράσης για την ενθάρρυνση της συμμετοχής των γυναικών στις διαδικασίες ειρήνευσης και ασφάλειας. Χώρες δωρητές, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, του Καναδά και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, έχουν δεσμεύσει ένα ποσοστό των κεφαλαίων τους [που προορίζονται] για εξωτερική βοήθεια σε προγράμματα που προάγουν την προώθηση των γυναικών, ή έχουν δημιουργήσει νέα συγκεντρωτικά κεφάλαια για την υποστήριξη των οργανώσεων των δικαιωμάτων των γυναικών. Αυτές οι προσπάθειες προσθέτουν σε μια συλλογική μετατόπιση των πόρων και της πολιτικής βούλησης.

ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ, ΤΟΣΟ ΛΙΓΑ