Τα πανεπιστήμια καλύπτουν το κενό

Κατά την διάρκεια επιδημιών στο παρελθόν, οι καθυστερήσεις στην δημοσίευση και την διάδοση των κλινικών δεδομένων εμπόδισαν τις προσπάθειες αντίδρασης. Ο ειδικός στις μολυσματικές νόσους, Peter Horby, ο οποίος ηγείτο του έργου της Οξφόρδης στην απόκριση στο SARS και τον Ebola, αναγνώρισε από νωρίς ότι η ανοιχτή ανταλλαγή δεδομένων θα ήταν ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό της επιδημίας του νέου κορωνοϊού. Η ομάδα του συνεργάζεται με την Κινεζική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών και το Κινεζικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων από τις αρχές Ιανουαρίου. Εκτός από την διεξαγωγή κλινικών δοκιμών για να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου λοπιναβίρης-ριτοναβίρης (lopinavir-ritonavir) και της στεροειδούς δεξαμεθαζόνης (steroid dexamethasone) στην θεραπεία ασθενών με COVID-19, ο Horby έχει καταβάλει προσπάθειες για την δημιουργία μιας διεθνούς πηγής [11] για την διευκόλυνση της ταχείας συλλογής και κατανομής των τυποποιημένων κλινικών δεδομένων, καθώς και μια δωρεάν εργαλειοθήκη πηγών κλινικής έρευνας που διατίθεται σε όσους μελετούν την επιδημία του νέου κορωνοϊού.

Η COVID-19 ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ

Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες πλούσιες χώρες έχουν αφιερώσει τεράστια ποσά για την άμβλυνση των επιπτώσεων της πανδημίας στους πληθυσμούς και τις οικονομίες τους, έχουν δεσμεύσει μόνο γελοιωδώς μικρά ποσά για τον αναπτυσσόμενο κόσμο. Παρόλο που οι αφρικανικές χώρες δεν έχουν ακόμη αναφέρει μεγάλους αριθμούς επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, αυτό είναι πιθανό να συμβαίνει επειδή δεν διαθέτουν τα μέσα για να κάνουν τα τεστ˙ τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψής τους είναι σοβαρά υποχρηματοδοτημένα στις καλύτερες των περιπτώσεων.

Είναι ακριβώς σε εποχές όπως αυτή που χρειάζονται ισχυροί διεθνείς θεσμοί για να μοιραστούν πληροφορίες, να επιμείνουν σε αξιόπιστα δεδομένα, και να διασφαλίσουν ότι οι φτωχότερες χώρες και οι πληθυσμοί τους δεν θα ξεχαστούν στην βιασύνη για μια αποτελεσματική αντίδραση. Αλλά εν τη απουσία τους, τα πανεπιστήμια καλύπτουν το κενό: Μαζί με συναδέλφους από ακαδημαϊκά ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, οι επιστήμονες από την Οξφόρδη συνεργάζονται με τοπικούς μελετητές και ερευνητές δημόσιας υγείας στις αναπτυσσόμενες χώρες, προσπαθώντας να οικοδομήσουν τοπικές δυνατότητες και να αναπτύξουν καλύτερες μεθόδους αντιμετώπισης της απειλής της COVID-19 σε περιβάλλοντα χαμηλών πόρων.

Τα μοτίβα της διάδοσης των μολυσματικών ασθενειών συχνά φαίνονται κάπως διαφορετικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο, οπότε η εμπειρία έχει σημασία. Οι ερευνητές της Οξφόρδης έχουν ως βάση το KEMRI-Wellcome Trust Research Programme στο Ναϊρόμπι της Κένυας για πάνω από 25 χρόνια, δουλεύοντας δια μέσω τριών βασικών κόμβων σε αυτή την χώρα και στην Ουγκάντα. Με επικεφαλής τον καθηγητή της Οξφόρδης, Philip Bejon, το KEMRI-Wellcome κάνει τώρα τεστ για COVID-19, βασιζόμενο σε χρόνια εμπειρίας από την ενασχόληση με τον πυρετό της κοιλάδας Rift, τον κίτρινο πυρετό και τον Ebola. Η μακρά ιστορία της δουλειάς τους στην περιοχή έχει δώσει κρίσιμες πληροφορίες για τα μοτίβα επαφής και μετάδοσης: Εάν ένα υγιές αρσενικό σε μια κατοικία στην αγροτική Κένυα βρεθεί θετικό για COVID-19, το πρόγραμμα έχει τα δεδομένα για να προβλέψει με πόσους ανθρώπους θα έχει έρθει σε επαφή. Όπως μου το έθεσε ο Bejon πρόσφατα, «Δεν μπορείς να αποφασίσεις να ξεκινήσεις να κάνεις αυτά τα πράγματα όταν χτυπά η κρίση, πρέπει να είσαι ήδη εκεί».

Πολύ λίγες δοκιμές εμβολίων COVID-19 προγραμματίζονται στις αναπτυσσόμενες χώρες της Αφρικής, της Ασίας και της Νότιας Αμερικής. Η ομάδα του KEMRI-Wellcome επιχειρηματολόγησε εντόνως ότι αυτό πρέπει να αλλάξει προκειμένου να δημιουργηθούν αποδείξεις που θα βεβαιώνουν ότι οι ειδικές ανάγκες των φτωχών σε πόρους περιοχών αντιμετωπίζονται ικανοποιητικά και ότι οι παρεμβάσεις είναι οικονομικά προσιτές και προσαρμόσιμες στα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης και στους πληθυσμούς στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Πολλοί ειδικοί προειδοποίησαν για την ευαλωτότητα του κόσμου σε μια πανδημία πριν από την επιδημία του κορωνοϊού. Η ομιλία του Μπιλ Γκέιτς στην TED το 2015 [12], στην οποία αντιπαρέβαλε τα τεράστια ποσά που δαπανώνται για την πυρηνική αποτροπή με την μηδαμινή χρηματοδότηση της ετοιμότητας για πανδημία, έχει προβληθεί πάνω από 26 εκατομμύρια φορές. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις προτιμούσαν να βλέπουν την ασφάλεια περισσότερο με στρατιωτικούς όρους, και η παραγωγή ζωτικής σημασίας φαρμακευτικών προϊόντων ανατέθηκε εξωτερικά (outsource) στους πιο φτηνούς προμηθευτές, στο όνομα του ιδιωτικού κέρδους και της δημόσιας οικονομίας. Μόνο ισχυροί διεθνείς οργανισμοί μπορούν να διασφαλίσουν ότι η πανδημία αυτή δεν θα επιδεινώσει τις παγκόσμιες ανισότητες και μπορεί να συγκεντρώσει τους πόρους που απαιτούνται για την αποτελεσματική συγκράτηση των μελλοντικών παγκόσμιων κρίσεων αυτού του είδους. Καθ' όλη την ιστορία, έχουν δημιουργηθεί νέοι διεθνείς οργανισμοί μετά από μεγάλες στρατιωτικές συγκρούσεις ή οικονομικές αναταραχές, με την ελπίδα να αποτραπεί η επανάληψη των καταστροφών. Αυτή δεν θα είναι η τελευταία πανδημία. Με αποτελεσματικότερους διεθνείς θεσμούς, τόσο οι πλούσιες όσο και οι φτωχές χώρες μπορούν να εξασφαλίσουν ότι η επόμενη θα είναι λιγότερο καταστροφική.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2020-04-09/universities-fi...