Πώς ο Τραμπ μπορεί να τερματίσει τον πόλεμο στην Συρία
Είναι καιρός ο Τραμπ να ενεργήσει για μια ακόμη φορά με τόλμη, επιτυγχάνοντας μια μεγάλη συμφωνία στην Συρία. Χάρη σε ένα ασυνήθιστο σύνολο οικονομικών, γεωπολιτικών και επιδημιολογικών συνθηκών, η κυβέρνηση Τραμπ έχει μια ιστορική ευκαιρία να θέσει τέρμα στην σύγκρουση που καταστρέφει την χώρα για σχεδόν εννέα χρόνια.
Ο AYMAN ABDEL NOUR είναι πρόεδρος των Σύρων Χριστιανών για την Ειρήνη (Syrian Christians for Peace).
- previous-disabled
- Page 1of 4
- next
Το καλοκαίρι του 2011, καθώς το ειρηνικό κίνημα διαμαρτυρίας της Συρίας άρχισε να μεταλλάσσεται σε έναν πλήρη εμφύλιο πόλεμο, ακτιβιστές της συριακής αντιπολίτευσης παρακάλεσαν τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, να βοηθήσει τις προσπάθειές τους να εκδιώξουν τον αυταρχικό ηγέτη της χώρας, Μπασάρ αλ Άσαντ. Οι αντιφρονούντες έγιναν δεκτοί με μεγάλη θέρμη και συμπάθεια από αξιωματούχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και από νομοθέτες και των δύο πολιτικών κομμάτων, αλλά η κυβέρνηση Ομπάμα -ήδη επικεντρωμένη στο να εμποδίσει το Ιράν να αναπτύξει πυρηνικά όπλα και θέλοντας να αποφύγει το τέλμα μιας σεχταριστικής σύγκρουσης- αρνήθηκε να παρέμβει. Για τα επόμενα πεντέμισι χρόνια, καθώς ο πόλεμος στην Συρία σκότωνε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και εκτόπιζε εκατομμύρια, ο Ομπάμα προσέφερε ρητορική και ανθρωπιστική υποστήριξη στους Σύρους αντάρτες, αλλά λίγα περισσότερα˙ επανειλημμένα απέτυχε να προχωρήσει στο είδος της αποφασιστικής δράσης που θα μπορούσε να έχει τελειώσει την βάναυση διακυβέρνηση του Άσαντ ή να αλλάξει την πορεία της αιματηρής σύγκρουσης.
Διαδηλωτές κρατούν σημαίες της αντιπολίτευσης της Συρίας στον αυτοκινητόδρομο Μ4 στην Idlib της Συρίας, τον Μάρτιο του 2020. Khalil Ashawi / Reuters
-------------------------------------------------------------------
Από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του το 2017, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, έχει αντιμετωπίσει συχνή κριτική [2] για έλλειψη συνεκτικής εξωτερικής πολιτικής και προφανή περιφρόνηση προς την παραδοσιακή διπλωματία. Αλλά ο Τραμπ έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανός για τολμηρή λήψη αποφάσεων και ότι δεν φοβάται την αντιπαράθεση. Στην περίπτωση της Συρίας, για παράδειγμα, ο Τραμπ απάντησε δύο φορές στην χρήση χημικών όπλων από τον Άσαντ με άμεσες επιθέσεις εναντίον του [3] -σε πλήρη αντίθεση με τον προκάτοχό του, ο οποίος χαρακτήρισε τα χημικά όπλα «κόκκινη γραμμή», και στην συνέχεια έμεινε παθητικά στο πλάι όταν ο Άσαντ τα χρησιμοποίησε εναντίον Σύρων αμάχων. Αν και οι αντιφατικές δηλώσεις του μπορεί να απογοητεύουν τους αναλυτές εξωτερικής πολιτικής και τους παλιούς συμμάχους των ΗΠΑ, η ad hoc, αντιδραστική προσέγγιση του Trump στις διεθνείς προκλήσεις αποδείχθηκε συχνά πιο αποτελεσματική [4] από ό, τι θα ήθελαν να παραδεχτούν οι επικριτές του. Ακόμη και οι αποφάσεις του Τραμπ να ακυρωθεί η πυρηνική συμφωνία με το Ιράν και να φονευθεί ο διοικητής της Ιρανικής Δύναμης Quds, στρατηγός Κασέμ Σολεϊμανί [5] -αναμφισβήτητα οι πιο τολμηρές και αμφιλεγόμενες κινήσεις εξωτερικής πολιτικής της προεδρίας του- μέχρι στιγμής απέτυχαν να προκαλέσουν τις καταστροφικές συνέπειες που τόσο ευρέως είχαν προβλεφθεί ως το άμεσο επακόλουθό τους.
Είναι καιρός ο Τραμπ να ενεργήσει για μια ακόμη φορά με τόλμη, επιτυγχάνοντας μια μεγάλη συμφωνία στην Συρία. Χάρη σε ένα ασυνήθιστο σύνολο οικονομικών, γεωπολιτικών και επιδημιολογικών συνθηκών, η κυβέρνηση Τραμπ έχει μια ιστορική ευκαιρία να θέσει τέρμα στην σύγκρουση που καταστρέφει την χώρα για σχεδόν εννέα χρόνια. Η οικονομία της Συρίας είχε επιδεινωθεί κατά την διάρκεια του μακρού πολέμου, αλλά τους τελευταίους μήνες, η οικονομική κρίση στον γειτονικό Λίβανο την ώθησε σε κατάσταση πλήρους κατάρρευσης. Ο στρατός της Συρίας έχει εξασθενίσει άσχημα, αναγκάζοντας τους πιστούς του Άσαντ να αμφισβητήσουν ανοιχτά τη νομιμοποίηση του καθεστώτος για πρώτη φορά. Η Ρωσία και η Τουρκία, οι οποίες στηρίζουν αντιτιθέμενες πλευρές στην σύγκρουση, αντιμετωπίζουν η καθεμία τις δικές τους σημαντικές εσωτερικές οικονομικές δυσχέρειες –που τώρα ξαφνικά επιδεινώθηκαν με την άφιξη του νέου κορωνοϊού. Η λεγόμενη ειρηνευτική διαδικασία της Αστάνα, η οποία καθορίστηκε σε μια συμφωνία το 2017 μεταξύ Ιράν, Ρωσίας και Τουρκίας, καταρρέει, με ένα συρρικνωμένο Ιράν να ενεργεί ολοένα και περισσότερο ως ο χαλαστής [της συμφωνίας]. Ακόμη και μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στις 5 Μαρτίου [6] μεταξύ της Ρωσίας και της Τουρκίας στην Idlib, το τελευταίο εναπομείναν προπύργιο της Συρίας, έχει αρχίσει να καταρρέει, λίγες μόνο εβδομάδες μετά την υπογραφή της. Με το να ενεργήσουν γρήγορα και προσφέροντας σε αμφότερες τις χώρες -και ιδίως στην Ρωσία- τρόπους για να σώσουν το γόητρό τους φεύγοντας από μια διαμάχη που δεν μπορούν πλέον να αντέξουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να ολοκληρώσουν τον πόλεμο στην Συρία μια για πάντα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ
Στις περιοχές που ελέγχονται από το καθεστώς της Συρίας, η οικονομία είναι κατεστραμμένη [7]. Τα καύσιμα και το οικιακό αέριο είναι λιγοστά, και οι ελλείψεις βασικών αγαθών, σε συνδυασμό με μια συριακή λίρα σε ελεύθερη πτώση, έχουν στείλει τις τιμές στα ύψη. Για πρώτη φορά σε δεκαετίες, οι ελλείψεις σιταριού απειλούν τώρα τις κρατικές επιδοτήσεις ψωμιού που αποτελούν κρίσιμο θεμέλιο για τη νομιμοποίηση του καθεστώτος. Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κρύψει την αδυναμία της να παράσχει στους Σύρους αρκετό ψωμί, η κυβέρνηση ξεκίνησε «καινοτόμες» νέες μεθόδους διανομής: Μοιράζει το ψωμί από φορτηγά αντί από τα παραδοσιακά αρτοποιεία και εκδίδει ηλεκτρονικές κάρτες σιτηρέσιου σε κάθε νοικοκυριό˙ εάν οι Σύριοι δεν λαμβάνουν ψωμί για να ταΐσουν τις οικογένειές τους, η κυβέρνηση μπορεί τώρα να υποστηρίξει ότι οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έτρεξαν αρκετά γρήγορα [8] για να προλάβουν το φορτηγό με τα ψωμιά ή χάλασαν απρόσεκτα τα ευαίσθητα ηλεκτρονικά στοιχεία στις κάρτες τους. Οι διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος είναι συνεχείς και οι άλλοτε ένθερμοι υποστηρικτές του καθεστώτος έχουν αρχίσει να ασκούν ανοιχτή κριτική στον Άσαντ και την παρέα του, κραυγάζοντας για την αχαλίνωτη διαφθορά που έχει ωθήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην απόλυτη φτώχεια.
- previous-disabled
- Page 1of 4
- next