Η ελπίδα για το μέλλον της αμερικανικής ηγεσίας πεθαίνει δύσκολα

Είναι δυνατή μια τέτοια ατζέντα; Οι Γερμανοί υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έπρεπε να μετακινήσουν την σχέση μακριά από τις αξίες και προς τα συμφέροντα. Η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αναπτύξουν μια περιορισμένη εμπορική ατζέντα για να ενισχύσουν την ανάπτυξη μετά την πανδημία. Θα μπορούσαν να αναλάβουν κοινές προσπάθειες για την αντιμετώπιση των ρωσικών υβριδικών εχθροπραξιών αντί να επιβάλουν κυρώσεις στη Μόσχα. Και θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν κοινές ανησυχίες για την ασφάλεια σχετικά με την Κίνα, συμπεριλαμβάνοντάς τις στην αρμοδιότητα του ΝΑΤΟ και υιοθετώντας μια νέα ατζέντα πολιτικής που να αντιμετωπίζει κοινά παράπονα, όπως τους περιορισμούς στις επενδύσεις και τις κλοπές πνευματικής ιδιοκτησίας.

Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑΣ

Τις τελευταίες εβδομάδες, οι παρατηρητές των Ηνωμένων Πολιτειών και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στην Γερμανία έχουν δει ένα τρίτο σενάριο ως μια ρεαλιστική πιθανότητα: εβδομάδες αβεβαιότητας για το αποτέλεσμα των εκλογών, συνοδευόμενες από πολιτική αναταραχή και αστάθεια της αγοράς. Οι Γερμανοί παρατηρητές αντιμετώπισαν με δυσπιστία την ιδέα ότι δεν θα υπάρξει ειρηνική μετάβαση –μια πιθανότητα που ο Τραμπ αρνήθηκε να αποκλείσει. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, στην παλαιότερη συνταγματική δημοκρατία στον κόσμο, είναι πολύ δύσκολο να ληφθεί υπόψη. Όμως, η πίστη στις Ηνωμένες Πολιτείες ως σημαιοφόρο της δημοκρατίας έχει διαβρωθεί σε όλη την Ευρώπη. Το φλερτ του Τραμπ με την θεωρία συνωμοσίας QAnon είναι μια συγκεκριμένη περίπτωση -και μια [θεωρία] με ανησυχητικές επιπτώσεις για την Γερμανία, η οποία έχει τον δεύτερο υψηλότερο αριθμό πιστών του QAnon, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η κυβέρνηση Τραμπ έχει κάνει ξεκάθαρο ένα κεντρικό μήνυμα στους Γερμανούς: δεν μπορούν να βασίζονται τόσο όσο συνήθιζαν στις εγγυήσεις των ΗΠΑ για την ασφάλεια και την οικονομική τους ευημερία. Και αυτή η κλήση αφύπνισης είναι μια υγιής [κλήση]. Οι μέρες του «τζάμπα» έχουν τελειώσει. Οι Γερμανοί συζητούν τώρα εάν η χώρα τους πρέπει να συνεισφέρει περισσότερο στην στρατιωτική ικανότητα του ΝΑΤΟ, και παρόλο που η χώρα δεν έχει ακόμη επιτύχει πολιτική συναίνεση υπέρ της ανάληψης περισσότερης διεθνούς στρατιωτικής ευθύνης, έχει εντείνει την εστίασή της στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης -όχι μόνο στην άμυνα αλλά και επίσης στην πολιτική και τα οικονομικά.

Η πανδημία COVID-19 και οι οικονομικές της επιπτώσεις κατέδειξαν το τι συμβαίνει όταν η ευρωπαϊκή συνοχή είναι αδύναμη. Οι Γερμανοί έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν -ίσως πολύ αργά- ότι η παγκόσμια τάξη του χθες αποτελεί ιστορία και ότι δεν θα υπάρξει επιστροφή στο status quo ante. Ίσως υπάρχει μια ευκαιρία να αποκατασταθεί η διατλαντική σχέση, αλλά μόνο βάσει μιας ισχυρότερης, πιο ανθεκτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/europe/2020-10-16/hope-future-am...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.nytimes.com/2020/08/25/world/europe/nord-stream-2-germany-us...
[2] https://www.pewresearch.org/fact-tank/2020/05/18/amid-coronavirus-crisis...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition