Η Αμερική χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια σύνοδο κορυφής για την δημοκρατία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Αμερική χρειάζεται περισσότερο από ποτέ μια σύνοδο κορυφής για την δημοκρατία

Πώς θα μπορέσει να ενώσει ξανά τον ελεύθερο κόσμο
Περίληψη: 

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να βαδίσουν σε τεντωμένο σχοινί μεταξύ της ανάκτησης της παγκόσμιας ηγεσίας στον δημοκρατικό κόσμο και της ταπεινής αναγνώρισης και αντιμετώπισης των ελαττωμάτων τους στον τομέα αυτό.

Η FRANCES Z. BROWN είναι ανώτερη συνεργάτις στο Carnegie Endowment for International Peace και πρώην διευθύντρια για την Δημοκρατία στο προσωπικό του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας.
Ο THOMAS CAROTHERS είναι ανώτερος αντιπρόεδρος Σπουδών στο Carnegie Endowment for International Peace.
Ο ALEX PASCAL είναι εξωτερικός ακαδημαϊκός στο Carnegie Endowment for International Peace. Υπηρέτησε προηγουμένως στο προσωπικό του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Ένας έκπληκτος κόσμος παρακολουθούσε με τρόμο στις 6 Ιανουαρίου καθώς εκατοντάδες ακροδεξιοί εξτρεμιστές, υποκινούμενοι από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, εισέβαλαν στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ. Η οργή τελικά απέτυχε να εμποδίσει το Κογκρέσο να πιστοποιήσει τη νίκη του Τζο Μπάιντεν, αλλά έχει περιπλέξει τις δεσμεύσεις του εκλεγμένου προέδρου να ξαναγυρίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον ρόλο του υπέρμαχου της δημοκρατίας παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, εγείρει σκληρά ερωτήματα σχετικά με το ευρέως δημοσιευμένο σχέδιο του Μπάιντεν [1] για την διοργάνωση μιας «Διάσκεψης Κορυφής για την Δημοκρατία» κατά την διάρκεια του πρώτου έτους της θητείας του.

19012021-1.jpg

Άνδρας σπάει ένα παράθυρο στο κτήριο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ στην Ουάσιγκτον, τον Ιανουάριο του 2021. Leah Millis / Reuters
-----------------------------------------------------------

Μετά την απόπειρα εξέγερσης της περασμένης εβδομάδας, οι μελετητές James Goldgeier και Bruce Jentleson υποστήριξαν [2] στο Foreign Affairs ότι η εισερχόμενη κυβέρνηση του Μπάιντεν πρέπει να εγκαταλείψει το σχέδιό της για μια παγκόσμια σύνοδο κορυφής για την δημοκρατία και να επικεντρωθεί στην επιδιόρθωση της δημοκρατίας εγχωρίως. Διαφωνούμε με σεβασμό. Η απάλειψη της συνόδου κορυφής θα μπορούσε να βλάψει τις ευρύτερες προσπάθειες του Μπάιντεν για την αποκατάσταση των Ηνωμένων Πολιτειών ως δεσμευμένου, εποικοδομητικού και συνεργατικού διεθνούς παράγοντα. Επιπλέον, και ίσως πιο σημαντικό, μια σύνοδος κορυφής που φιλοξενείται από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ζωτικός μηχανισμός για την επιδιόρθωση και την αναζωογόνηση της αμερικανικής δημοκρατίας εγχωρίως. Αντί να ακυρώσει την εκδήλωση, η Ουάσινγκτον θα πρέπει να χρησιμοποιήσει την σύνοδο κορυφής για να αναπτύξει ένα νέο σχέδιο για την παγκόσμια δέσμευση των ΗΠΑ για την δημοκρατία -ένα [σχέδιο] που είναι πιο ταπεινό και ειλικρινές σχετικά με οδυνηρές πολιτικές προκλήσεις εγχωρίως, αλλά δεν είναι λιγότερο δεσμευμένο στο να υποστηρίξει τον σκοπό αυτόν στο εξωτερικό.

ΜΙΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Προωθώντας την σύνοδο κορυφής, η διοίκηση του Μπάιντεν θα πρέπει να πασχίσει να οργανώσει κάτι περισσότερο από μια συμβολική συγκέντρωση, όπου οι αξιωματούχοι κάνουν υψηλές δηλώσεις αλλά συμμετέχουν σε ελάχιστη δράση. Μια τέτοια «ελαφριά σύνοδος κορυφής» θα ενίσχυε τον υπάρχοντα κυνισμό σχετικά με το βάθος της δέσμευσης της Ουάσιγκτον στους δημοκρατικούς κανόνες και θα σπαταλούσε το σύντομο παράθυρο ευκαιρίας της νέας κυβέρνησης για να ξεκινήσει μια ουσιαστική ατζέντα δημοκρατίας.

Ωστόσο, η ομάδα του Μπάιντεν πρέπει επίσης να αποφύγει να προσπαθήσει να επιτύχει πάρα πολλά με μια μόνο σύνοδο κορυφής –με το να επιδιώξει να δημιουργήσει μια νέα στρατηγική συμμαχία ή μια ένωση δημοκρατικών κρατών, για παράδειγμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να συνεχίσουν να συμμετέχουν σε υπάρχουσες δημοκρατικές ομάδες με σαφώς καθορισμένες παραμέτρους, όπως η Quad (Αυστραλία, Ινδία, Ιαπωνία και Ηνωμένες Πολιτείες) στον Ινδο-Ειρηνικό. Θα πρέπει επίσης να μελετήσει την βρετανική ιδέα της επέκτασης του G-7 σε D-10 που να περιλαμβάνει τις τρεις πιο σημαντικές δημοκρατίες της Ασίας [3] (Αυστραλία, Ινδία και Νότια Κορέα). Όμως, μια προσπάθεια δημιουργίας μιας νέας, μεγάλης κλίμακας, ανοιχτής δημοκρατικής «συμμαχίας» θα ήταν σχεδόν σίγουρα αποτυχημένη δεδομένου ότι τα γεωπολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μιας ποικίλης ομάδας δημοκρατιών δεν ευθυγραμμίζονται καλά σε πολλά θέματα.

Αντ' αυτού, η εισερχόμενη διοίκηση πρέπει να αφιερώσει την σύνοδο κορυφής στην εγχώρια δημοκρατική ανανέωση, στην οποία τα συμμετέχοντα κράτη αναλαμβάνουν συλλογικές, αμοιβαία υποστηρικτικές δεσμεύσεις για την βελτίωση των δικών τους δημοκρατιών και για την υπεράσπιση της δημοκρατίας όποτε απειλείται σε άλλες χώρες. Μια τέτοια ισότιμη αναδιατύπωση της συζήτησης για την δημοκρατία, που θα διοργανωθεί από μια νέα αμερικανική κυβέρνηση πρόθυμη να μιλήσει με ειλικρίνεια και ρεαλισμό σχετικά με τις δημοκρατικές αποτυχίες των ΗΠΑ, θα απηύθυνε μια ισχυρή δήλωση σχετικά με την δέσμευση της Ουάσινγκτον για δημοκρατική ανανέωση στην μετα-Τραμπ εποχή.

ΜΙΑ ΑΤΖΕΝΤΑ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ

Οι σχεδιαστές της συνόδου κορυφής θα αντιμετωπίσουν έναν ισχυρό πειρασμό να μετατρέψουν την ατζέντα σε μια λίστα σούπερ-μάρκετ για κάθε ανησυχία σε όλη την κοινότητα υπεράσπισης της δημοκρατίας. Πρέπει να αντισταθούν σε αυτή την παρόρμηση. Αντ' αυτού, στο γενικό θέμα της δημοκρατικής ανανέωσης, η σύνοδος κορυφής θα πρέπει να στοχεύσει σε αρκετά διακριτά θέματα ώστε να εστιάσει την συζήτηση και την δράση.

Νωρίς στην εκστρατεία του για την προεδρία, όταν ο Μπάιντεν πρότεινε για πρώτη φορά την διοργάνωση μιας συνόδου κορυφής των δημοκρατιών του κόσμου, προσδιόρισε τρία θέματα προτεραιότητας στην ατζέντα: καταπολέμηση της διαφθοράς, άμυνα ενάντια στον αυταρχισμό, και προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η πολιτική κατά της διαφθοράς -η οποία είναι το κλειδί για την επίλυση του προβλήματος της λογοδοσίας που στοιχειώνει τόσες πολλές δημοκρατίες- είναι μια εξαιρετική επιλογή για την ατζέντα της συνόδου κορυφής. Είναι ένας ώριμος τομέας πολιτικής με συγκεκριμένες, με πιθανές δράσεις [4] που θα έχουν επίδραση σε τομείς που κυμαίνονται από τους φόρους και την χρηματοδότηση έως τις δημόσιες συμβάσεις και μέχρι την διαφάνεια και την κοινωνία των πολιτών.