Οι Κεντρo-αμερικανοί δραπετεύουν από κακές κυβερνήσεις

Φυσικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να επιβάλουν αλλαγή. Αντίθετα, πρέπει να αναβαθμίσουν τους τοπικούς φορείς που ήδη ανταποκρίνονται σε νόμιμα, λαϊκά αιτήματα για καλύτερη διακυβέρνηση. Όπου οι κυβερνήσεις είναι ανοιχτές σε μεταρρυθμίσεις, όπως η εξουσιοδότηση των εθνικών εισαγγελέων να ξεριζώσουν την διαφθορά και η μεταρρύθμιση των νόμων που επιτρέπουν την είσπραξη περισσότερων φόρων εισοδήματος και πλούτου, η Ουάσινγκτον θα πρέπει να παρέχει πολιτική και τεχνική υποστήριξη για αυτές τις προσπάθειες. Όμως, όπου οι διεφθαρμένες κυβερνητικές ελίτ είναι ανθεκτικές στις αλλαγές, η Ουάσιγκτον πρέπει να συνεργαστεί με την κοινωνία των πολιτών.

Σε όλη την Βόρεια Κεντρική Αμερική, η κοινωνία των πολιτών είναι συχνά ο μόνος αποτελεσματικός φύλακας ενάντια στην διαφθορά και την κακοποίηση από την κυβέρνηση. Όσοι προσφέρουν αυτήν την ουσιαστική δημόσια υπηρεσία το κάνουν με μεγάλο προσωπικό κίνδυνο. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ -από τον πρόεδρο έως τους αξιωματούχους του Υπουργείου Εξωτερικών και όλους τους ενδιάμεσους- θα πρέπει να εμπλέξει άμεσα τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών για να τους προσφέρει κάποιο μέτρο προστασίας καθώς συνεχίζουν να πιέζουν αυτούς που κατέχουν δημόσια αξιώματα. Η Ουάσινγκτον θα πρέπει επίσης να ενισχύσει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης σε ολόκληρη την περιοχή, δίνοντας προτεραιότητα σε συνεντεύξεις σε τέτοια μέσα και διασφαλίζοντας ότι οι δημοσιογράφοι τους θα καλούνται σε κοινές συνεντεύξεις Τύπου με κυβερνητικούς αξιωματούχους, όπως έχει ήδη κάνει η κυβέρνηση Μπάιντεν κατά τις πρώτες ημέρες της.

Η Ουάσιγκτον είναι καλά εξοπλισμένη για να υποστηρίξει τους τοπικούς μεταρρυθμιστές και τους φορείς της αλλαγής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να αποφύγουν να χρησιμοποιήσουν την οικονομική και πολιτική τους μόχλευση για να βοηθήσουν εκείνους τους αξιωματούχους που επιδιώκουν να κάνουν το σωστό, αλλά αποτρέπονται από την διαφθορά. Και θα πρέπει να ηγηθούν πολυμερών θεσμικών οργάνων και ad hoc ομάδων όχι μόνο για την στήριξη των προσπαθειών των εισαγγελέων και των δικαστηρίων κατά της διαφθοράς, αλλά και για την ενίσχυση της ικανότητας των φορολογικών Αρχών, των τελωνείων και των υπηρεσιών που συνάπτουν συμβάσεις προμηθειών, ώστε να εκτελούν τα καθήκοντά τους χωρίς να υποκύπτουν στην διαφθορά. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επιμείνουν ότι οι κυβερνήσεις της Βόρειας Κεντρικής Αμερικής πρέπει να εγκαταστήσουν ισχυρούς και ανεξάρτητους γενικούς επιθεωρητές και πολιτικούς και τεχνικούς συμβούλους στις πολιτικές διοικήσεις και τα Υπουργεία τους. Αυτοί οι αξιωματούχοι μπορούν να βοηθήσουν στη μόνωση των μεταρρυθμιστών εντός των κυβερνήσεων από διεφθαρμένες επιρροές.

Στο παρελθόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν γενναίους δημόσιους λειτουργούς που αντιμετώπισαν την διαφθορά, σε ολόκληρη την περιοχή. Η κυβέρνηση Τραμπ έστρεψε την πλάτη της στις προσπάθειες καταπολέμησης της διαφθοράς με επικεφαλής τρεις πρώην γενικούς εισαγγελείς από την Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε εξορία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει ποτέ να προδώσουν ξανά αυτούς τους αξιωματούχους. Αντ' αυτού, θα πρέπει να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα προστασίας για να επιτραπεί σε ευάλωτους αξιωματούχους και ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών να καταφύγουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, σηματοδοτώντας σαφώς ότι αυτοί οι παράγοντες είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει επίσης να καταστήσουν σαφές -με λόγια και πράξεις- ότι δεν θα ανεχθούν τις «δουλειές ως συνήθως» από διεφθαρμένες, εδραιωμένες ελίτ που υπονομεύουν την αποτελεσματική διακυβέρνηση και τις προσπάθειες μεταρρύθμισης. Η Ουάσιγκτον πρέπει να συνεχίσει [να ζητά] την έκδοση (εγκληματιών) σε υποθέσεις διαφθοράς υψηλού προφίλ που συνδέονται με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και σε άλλες περιπτώσεις, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει επιθετικά την λεγόμενη λίστα Engel με διεφθαρμένα άτομα για να αρνείται βίζα και πρόσβαση στο χρηματοοικονομικό σύστημα των ΗΠΑ, καθώς και τις κυρώσεις του Νόμου Global Magnitsky Act, οι οποίες επιτρέπουν στην Ουάσινγκτον να επιβάλλει κυρώσεις σε δημόσιους αξιωματούχους που έχουν διαπράξει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για να τιμωρήσει διεφθαρμένες ελίτ.

Αλλά η κυβέρνηση του Μπάιντεν δεν θα πρέπει να σταματήσει να κατονομάζει και να ντροπιάζει διεφθαρμένους ανθρώπους και να τους αρνείται την πρόσβαση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα πρέπει να συνεργαστεί με ευρωπαϊκούς, της περιοχής Ασίας-Ειρηνικού, και άλλους περιφερειακούς εταίρους για να αρνηθεί ασφαλές καταφύγιο [στους διεφθαρμένους] σε άλλες χώρες. Όσο τροφοδοτούν την διαφθορά και υπονομεύουν το κράτος δικαίου στις χώρες καταγωγής τους, αυτοί οι άνθρωποι -και οι οικογένειές τους- πρέπει να βρουν τα ταξίδια, το να ζουν στο εξωτερικό, και το να έχουν πρόσβαση στο διεθνές χρηματοοικονομικό σύστημα, πολύ πιο δύσκολο από όσο τώρα.

Καθώς η προσοχή στρέφεται για άλλη μια φορά στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να διδαχθεί από τα μαθήματα του παρελθόντος και να δώσει προτεραιότητα στην διακυβέρνηση. Εάν δεν το πράξει, οι κοινωνίες σε όλη την Βόρεια Κεντρική Αμερική θα συνεχίσουν να υποφέρουν και η παράνομη μετανάστευση θα συνεχίσει να αυξάνεται.