Η επικείμενη καταστροφή στη Μιανμάρ | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η επικείμενη καταστροφή στη Μιανμάρ

Αν δεν αναληφθεί δράση, αυτό θα οδηγήσει σε ένα αποτυχημένο κράτος

Η τρέχουσα ανάφλεξη στη Μιανμάρ θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη απόγνωση. Ο στρατός θα συνεχίσει να σκοτώνει και να φυλακίζει δεκάδες πολίτες. Οι βασικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζικών, της υγειονομικής περίθαλψης, και των κυβερνητικών λειτουργιών, θα ατροφούν. Η οικονομία της Μιανμάρ, που έχει ήδη πληγεί από την COVID-19, θα καταρρεύσει. Οι μεγάλοι ξένοι επενδυτές, αντιμετωπίζοντας σοβαρούς κινδύνους φήμης και οικονομικού κινδύνου, θα φύγουν ή θα αποφύγουν την χώρα. Η Κίνα, η Ινδία, η Ταϊλάνδη και άλλες γειτονικές χώρες θα αισθανθούν για άλλη μια φορά την πίεση να δεχτούν πλήθος μεταναστών και προσφύγων και να αντιμετωπίσουν αυξανόμενη ανομία, βία και απελπισία στα πορώδη σύνορά τους με τη Μιανμάρ. Η περιοχή στο σύνολό της θα γίνει λιγότερο σταθερή. Η θεσμική αξιοπιστία του ASEAN, η οποία μέχρι στιγμής έχει κάνει λίγη σοβαρή προσπάθεια να ελέγξει τη νέα χούντα, θα καταρρεύσει.

Το πραξικόπημα αυξάνει την προοπτική της Μιανμάρ να μην γίνει άλλο ένα αυταρχικό κράτος, όπως η Καμπότζη υπό τον Hun Sen ή η Ταϊλάνδη μετά το πραξικόπημα του 2014, αλλά μια άλλη Συρία: ένας τόπος ανεξέλεγκτης καταστροφής και ασυμβίβαστου διαχωρισμού μεταξύ μιας κυβερνητικής κλίκας και της ευρείας μάζας των πολιτών. Η αμοιβαία αποξένωση επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Οι στρατηγοί είναι απομονωμένοι, αναλωνόμενοι από έναν συνδυασμό απληστίας, άγνοιας, φόβου και φιλοδοξίας, και πιθανώς έκπληκτοι από την διαρκή αντίσταση που έχουν προκαλέσει. Όπως ο Μπασάρ αλ-Άσαντ και οι σύμμαχοί του στην Συρία, οι ηγέτες του Tatmadaw μπορεί να συνειδητοποιήσουν ότι είναι πολύ στα βαθιά για να ταλαντευτούν από την τρέχουσα πορεία τους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει καταστροφή της χώρας για να σωθούν.

Η ΑΝΟΗΣΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ

Υπό αυτές τις συνθήκες, οι απαιτήσεις για μια επ' αόριστον υπομονετική προσέγγιση δεν συνιστούν ρεαλισμό αλλά μάλλον στρατηγική και ηθική τύφλωση. Οι γειτονικές χώρες δεν έχουν την πολυτέλεια της υπομονής όταν ένας από τους γείτονές τους βουλιάζει, αποσταθεροποιώντας ολόκληρη την περιοχή. Αντ' αυτού πρέπει να βρουν την βούληση να σταματήσουν την καταστροφή πριν επιδεινωθεί. Αυτό θα απαιτήσει την επανεκτίμηση των παραδοσιακών υπολογισμών συμφέροντος, την υπέρβαση των ζωνών της πολιτικής άνεσης, και την απόρριψη των κουρασμένων συνταγών της μη παρέμβασης. Και οι μεγάλες δυνάμεις που συχνά πλαισιώνουν την πολιτική απέναντι στη Μιανμάρ με όρους στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ τους πρέπει να προσαρμόσουν το σκεπτικό τους και να βρουν τρόπους συνεργασίας για το ευρύτερο καλό της χώρας και της περιοχής.

Ο ASEAN πρέπει να ηγηθεί. Ο οργανισμός θα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν θα παραχωρήσει νομιμοποίηση στην χούντα της Μιανμάρ μέσω μιας έδρας στο τραπέζι του, παρά μόνο για να συζητήσει την επίλυση του τρέχοντος αδιεξόδου. Θα πρέπει να υποστηρίξει έναν διάλογο ευρείας βάσης –με συμμετοχή της Αυστραλίας, της Κίνας, της Ινδίας, της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων– για να σφυρηλατήσει ένα ενωμένο μέτωπο που θα δώσει ένα σαφές και ισχυρό μήνυμα στον Tatmadaw και θα απευθύνει αξιόπιστες απειλές για να αποκλείσει την πρόσβαση του στρατού σε τράπεζες, σχολεία, νοσοκομεία και άλλες πηγές υποστήριξης σε περίπτωση που ο Tatmadaw αποτύχει να τερματίσει την βία, και να συμφωνήσει να ξεκινήσει συζητήσεις με τους εκλεγμένους εκπροσώπους της Μιανμάρ σε μια πορεία προς τα εμπρός.

21042021-2.jpg

Διαδηλωτές σε οδόφραγμα στην Yangon της Μιανμάρ, τον Μάρτιο του 2021. Stringer / Reuters
------------------------------------------------------

Ελλείψει αυτού, οι εξωτερικές δυνάμεις θα πρέπει εντατικά να εξετάσουν στοχοθετημένες κυρώσεις σε επιχειρήσεις που διοικούνται από τον στρατό για να διακόψουν την προσφορά χρήματος στην χούντα και θα πρέπει να επιβάλουν ένα διεθνές εμπάργκο όπλων στην χώρα. Κρισίμως, πρέπει να προσφέρουν ακλόνητη υποστήριξη στον λαό της Μιανμάρ. Ο στρατός εμπόδισε τα εκλεγμένα μέλη του εθνικού κοινοβουλίου να αναλάβουν τις έδρες τους την 1η Φεβρουαρίου. Αυτοί οι πολιτικοί έχουν δημιουργήσει μια σκιώδη κυβέρνηση της οποίας η νομιμότητα ως πραγματικοί εκπρόσωποι του λαού της Μιανμάρ πρέπει να αναγνωριστεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες του Ινδο-Ειρηνικού.

Από μόνες τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν περιορισμένη μόχλευση έναντι της χούντας. Όμως, η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να συνεχίσει να ασκεί διεθνή ηγεσία επιβάλλοντας στοχευμένες κυρώσεις στον Tatmadaw, υποστηρίζοντας πολιτειακούς και πολιτικούς παράγοντες που αντιμετωπίζουν καταπίεση, και συνενώνοντας την διεθνή κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων, να την ακολουθήσουν. Η διοίκηση μπορεί επίσης να υπογραμμίσει τον επείγον και την σημασία της κρίσης στη Μιανμάρ, ορίζοντας έναν ειδικό απεσταλμένο για τον συντονισμό της πολιτικής με τις πρωτεύουσες Ινδο-Ειρηνικού. Δεν υπάρχει υποκατάστατο του συμβολικού και πρακτικού αντίκτυπου του ορισμού ενός ειδικού διπλωμάτη των ΗΠΑ σε έναν τόσο συγκεκριμένο, εντάσεως εργασίας στόχο.

Μπορεί να φαίνεται σαν ονειρική σκέψη να ελπίζεται ότι ο ASEAN θα ξεπεράσει τους παραδοσιακούς περιορισμούς του και θα αντιμετωπίσει την τρέχουσα κρίση στη Μιανμάρ. Εάν ο ASEAN στο σύνολό του δεν ενεργήσει, τότε θα πρέπει [να το κάνουν τα] μεμονωμένα κράτη του ASEAN. Η Ινδονησία, η Μαλαισία, οι Φιλιππίνες, η Σιγκαπούρη και η Ταϊλάνδη, μαζί με τον σημερινό προεδρεύοντα του ASEAN, το Μπρουνέι, εκ των οποίων όλες έχουν δηλώσει ανησυχία για τις εξελίξεις στη Μιανμάρ, πρέπει να συντονιστούν μεταξύ τους και μαζί με άλλους για να αναλάβουν ανεξάρτητη δράση. Αυτές οι κυβερνήσεις μπορεί να αισθάνονται άβολα να παίρνουν δημόσια θέση για τη Μιανμάρ, αλλά οι ενέργειές τους θα μιλήσουν από μόνες τους.

ΜΙΑ ΝΕΑ MYANMAR