Όταν ο Μπάιντεν συναντήσει τον Πούτιν

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, και ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, οι οποίοι έχει προγραμματιστεί να συναντηθούν στην Γενεύη στις 16 Ιουνίου, μπορεί να γνωρίζονται πολύ καλά. Συναντήθηκαν για πρώτη φορά το 2011, όταν ο Μπάιντεν, τότε αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, με δική του ευθύνη είπε στον Πούτιν, τότε Ρώσο πρωθυπουργό, «Δεν νομίζω ότι έχετε ψυχή». Συγκρούστηκαν ξανά μετά το 2014, όταν ο Μπάιντεν είχε επιφορτιστεί να ενισχύσει την Ουκρανία στον απόηχο των διαδηλώσεών της και να πιέσει την Ρωσία να μειώσει την στρατιωτική της παρέμβαση στην ανατολική Ουκρανία.

Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, ακούει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, στη Μόσχα, τον Απρίλιο του 2021. Alexei Druzhinin / Kremlin / Sputnik / Reuters
----------------------------------------------------------------------

Ο Πούτιν στην συνέχεια ανέλαβε το να αντιδράσει στον Μπάιντεν και στην πίεση της πολιτικής των ΗΠΑ που εκπροσωπούσε. Ο Ρώσος πρόεδρος έβαλε τις υπηρεσίες πληροφοριών του να παρεμβαίνουν στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016, με την ελπίδα ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, μόλις εκλεγεί, θα μπορούσε να αντιστρέψει την στάση της κυβέρνησης Ομπάμα για την Ρωσία. Κατά τα επόμενα χρόνια, τα τσιράκια του Πούτιν πιθανότατα πέρασαν πληροφόρηση ή παραπληροφόρηση σχετικά με τον γιο του Μπάιντεν, τον Hunter, την οποία τα τσιράκια του Τραμπ πήραν με ανυπομονησία και έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να την αναπτύξουν στην καμπάνια του 2020. Με τόση πολλή ταραγμένη ιστορία μεταξύ τους, η τελευταία συνάντηση μεταξύ Μπάιντεν και Πούτιν θα είναι περίεργη σε προσωπικό επίπεδο.

Ωστόσο, η απουσία μιας σχέσης μπορεί να επισκιαστεί από την απουσία ουσιαστικής συμφωνίας. Ο Μπάιντεν δεν έκανε [προεκλογική] εκστρατεία πάνω σε μια επαναφορά των σχέσεων των ΗΠΑ με την Ρωσία και δεν έχει ακολουθήσει μια τέτοια προσέγγιση ως πρόεδρος. Αντ' αυτού, η πολιτική του για την Ρωσία προϋποθέτει υψηλό βαθμό τριβών με τη Μόσχα. Αναγνωρίζει τους πολλούς τρόπους με τους οποίους η Ρωσία βλάπτει τα συμφέροντα των ΗΠΑ, από την ανάμειξη στις εκλογές έως την κατάληψη της ανατολικής Ουκρανίας και μέχρι την επιδίωξη να μειώσει την επιρροή των ΗΠΑ παγκοσμίως. Ο στόχος του Μπάιντεν δεν είναι να μεταμορφώσει τις σχέσεις με την Ρωσία αλλά να «αποκαταστήσει την προβλεψιμότητα και την σταθερότητα στην σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας», όπως εξήγησε η Jen Psaki, υπεύθυνη Τύπου του Λευκού Οίκου [2] κατά την ανακοίνωση της συνόδου κορυφής.

Υπάρχει επομένως ένα όριο στο πόσα μπορεί να επιτευχθούν στην σύνοδο κορυφής Πούτιν-Μπάιντεν. Με τον κάθε ηγέτη να δυσπιστεί και σίγουρα να μην του αρέσει ο άλλος, κανένας από τους δυο δεν θα βγει από το δρόμο του για να παραδώσει τίποτα σημαντικό. Παρά ταύτα, υπάρχει πραγματική αξία στις οπτικές της διαβούλευσης και της συζήτησης. Με κάποια τύχη, τέτοιες οπτικές μπορούν να εξελιχθούν σε μια πραγματικότητα διαβούλευσης και συζήτησης. Αυτά είναι τα θεμέλια της αληθινής σταθερότητας, και μπορούν να εμποδίσουν την Ρωσία και την Δύση από το να συρθούν σε μια άμεση αντιπαράθεση –μια [αντιπαράθεση] που θα ήταν τόσο ανεπιθύμητη όσο και αθέλητη.

Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ

Ο Πούτιν πιθανότατα θα πλαισιώσει τη σύνοδο κορυφής της Γενεύης περισσότερο γύρω από τις δικές του διπλωματικές ικανότητες παρά γύρω από οποιαδήποτε συγκεκριμένα αποτελέσματα. Γνωρίζει ότι ο Μπάιντεν δεν θα άρει σύντομα τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Το παιχνίδι της δημιουργίας ρηγμάτων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους, που ο Πούτιν απολάμβανε να παίζει στην εποχή του Τραμπ, θα αποφέρει λιγότερα αποτελέσματα με τον Μπάιντεν, ο οποίος έχει ενισχύσει την διατλαντική συμμαχία˙ δεν υπάρχουν πόντοι προπαγάνδας για να σημειωθούν εδώ. Στην πραγματικότητα, ακόμη και η σύνοδος κορυφής του 2018 με τον Τραμπ στο Ελσίνκι δεν έκανε τίποτα για τον Πούτιν. Ο Αμερικανός πρόεδρος, ερωτώμενος για την ρωσική ανάμιξη στις εκλογές, ευθυγραμμίστηκε με χαρά με τον ηγέτη της Ρωσίας απέναντι στους δικούς του επαγγελματίες [στελέχη των υπηρεσιών] πληροφοριών, σηματοδοτώντας έναν ναδίρ για την διπλωματία των ΗΠΑ. Ωστόσο, αυτή η φαινομενική τύχη στις δημόσιες σχέσεις δεν προσέφερε στην Ρωσία κανένα νέο γεωπολιτικό άνοιγμα, και τα λόγια του Τραμπ στο Ελσίνκι, όπως συνέβαινε τόσο συχνά, είχαν μικρή επίδραση στις πολιτικές της διοίκησής του.

Με τον Μπάιντεν, ο Πούτιν θα παίξει τον ρόλο της πολιτικής προσωπικότητας (statesman). Θα προσπαθήσει να κάνει την σύνοδο κορυφής να καταγραφεί ως συνάντηση ίσων. Σε καμία περίπτωση μην υποχωρώντας στον Μπάιντεν, θα προσπαθήσει να δείξει ότι η Ρωσία είναι μια μεγάλη δύναμη. Αφήστε άλλους ηγέτες του κόσμου να ζητούν το είδος της αμερικανικής προσοχής που ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, λαχταρά δημοσίως [3] από τότε που ο Μπάιντεν μπήκε στο Οβάλ Γραφείο. Αφήστε τους Ευρωπαίους να συγκεντρώνονται με τον Μπάιντεν στα βυζαντινά πολυμερή φόρουμ τους. Αφήστε τους άλλους να περιμένουν στο κρύο, πολύ περιθωριακοί ή αντιδημοκρατικοί ή ενοχλητικοί για να έχουν μια συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Ο Πούτιν θα συναντηθεί ενώπιος ενωπίω με τον Μπάιντεν -καθώς, κατά την άποψή του, είναι δικαίωμα της Ρωσίας.