Το αναδυόμενο Δόγμα Biden

Η τρίτη απειλή είναι η παρακμή της δημοκρατίας εκ των έσω [8]. Τα τελευταία χρόνια, οι Ηνωμένες Πολιτείες είδαν την εκλογή ενός αναίσχυντα αντιφιλελεύθερου προέδρου και μια βίαιη προσπάθεια ανατροπής δημοκρατικών εκλογών. Σε όλο τον φιλελεύθερο κόσμο, τα αντιδημοκρατικά συναισθήματα και η δυσαρέσκεια με τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς έχουν φτάσει σε ύψη που δεν έχουν φανεί ξανά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτές οι τάσεις είναι από μόνες τους ανησυχητικές. Αφήνουν επίσης τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους πιο ευάλωτους σε αυταρχικές επιθέσεις. Αυτή η κρίση της δημοκρατικής διακυβέρνησης στο εσωτερικό είναι ανάλογη με την κρίση της δημοκρατικής επιρροής στο εξωτερικό.

ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΜΠΑΪΝΤΕΝ

Αυτή η τριπλή πρόκληση υποδηλώνει μια τριπλή απάντηση -στοιχεία της οποίας φαίνονται στις πρώτες κινήσεις της διοίκησης Μπάιντεν. Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ενισχύσουν την συνοχή και την ανθεκτικότητα της δημοκρατικής κοινότητας έναντι των αυταρχικών αντιπάλων της και να καταστήσουν μια τέτοια δημοκρατική αλληλεγγύη πραγματικά παγκόσμια, εφόσον τόσες πολλές πτυχές της απειλής απαιτούν μια παγκόσμια απάντηση. Δεύτερον, πρέπει να οδηγήσει τις δημοκρατίες του κόσμου στην αντιμετώπιση διεθνικών προβλημάτων που κανένα έθνος δεν μπορεί να λύσει μόνο του. Και πρέπει να οικοδομήσει μια «θέση ισχύος» για την παγκόσμια αντιπαλότητα με το να επανεπενδύσουν [οι ΗΠΑ] στην δική τους ανταγωνιστικότητα και με το να αποδείξουν ότι οι δημοκρατίες μπορούν ακόμα να προσφέρουν στους πολίτες τους.

Η εξωτερική πολιτική του Μπάιντεν επικεντρώθηκε στο να τεθεί αυτή η εκτεταμένη έννοια της αμερικανικής στρατηγικής -ριζωμένη στο αναπόφευκτο γεγονός ότι η υπεροχή της δημοκρατίας είναι πιο ασταθής από οποιαδήποτε στιγμή εδώ και πάρα πολύ καιρό- σε λειτουργία. Ενώ πολλές από τις χειρότερες διεθνείς σχέσεις του Τραμπ ήταν με τους πιο στενούς συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Μπάιντεν έχει δώσει προτεραιότητα στην επιδιόρθωση αυτών των συμμαχιών ως ασπίδες σε μια παγκόσμια δημοκρατική φάλαγγα. Έχει επιδιώξει να εξομαλύνει τις διπλωματικές και εμπορικές διαφορές με την Ευρώπη για να δημιουργήσει ένα ισχυρότερο ενωμένο μέτωπο εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας και έχει συνεργαστεί με συμμάχους στην Ευρώπη και τον Ινδο-Ειρηνικό για να δείξει ότι μια επίθεση εναντίον της Ταϊβάν θα μπορούσε να κοστίσει ακριβά στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΚ). Μια αρχική σύνοδος κορυφής της Ομάδας των 7 παρήγαγε κοινή ρητορική για την απειλή της Κίνας και σχέδια για ένα πρόγραμμα υποδομών που θα προωθεί διαφανή, υψηλής ποιότητας έργα στον αναπτυσσόμενο κόσμο -μια δημοκρατική απάντηση στην Πρωτοβουλία Belt and Road του Πεκίνου.

Η διοίκηση έχει επίσης αναπτύξει κόμβους δημοκρατικής συνεργασίας σε βασικές παγκόσμιες προκλήσεις. Υπό τον Biden, το Quad και το G-7 ανακοίνωσαν σχέδια για την διανομή σχεδόν δύο δισεκατομμυρίων εμβολίων COVID-19 σε αναπτυσσόμενες χώρες. Η κυβέρνηση ετοιμάζει μια πολυμερή ώθηση για την καταπολέμηση της διαφθοράς [9] και τις παράνομες χρηματοοικονομικές ροές που ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, μεταξύ άλλων αυταρχικών, έχει οπλοποιήσει τόσο επιδέξια. Αν και ο Μπάιντεν είχε μιλήσει νωρίτερα για μια παγκόσμια «σύνοδο κορυφής για τις δημοκρατίες» που θα αναλάβει αυτά και άλλα θέματα, μέχρι στιγμής βασίστηκε σε μικρότερες, υπάρχουσες ομάδες που μπορούν να επιτύχουν απτή πρόοδο τώρα, και ίσως να θέσουν το σκηνικό για μεγαλύτερες προσπάθειες αργότερα.

Ο Μπάιντεν ακολούθησε την ίδια πορεία και στον τεχνολογικό ανταγωνισμό. Προς το παρόν, η κυβέρνηση υποβάθμισε την ιδέα της δημιουργίας ενός D-10, ενός T-12 [10], ή κάποιου άλλου μεγάλου, επίσημου δημοκρατικού συνασπισμού για την αντιμετώπιση των αυταρχικών επιρροών στην τεχνολογία. Αντ' αυτού, συνεργάζεται με επιλεγμένες χώρες και ομάδες –με τη Νότια Κορέα για ημιαγωγούς και τεχνολογία 5G και 6G, την ΕΕ για την ευθυγράμμιση της τεχνολογίας και της εμπορικής πολιτικής, την Ιαπωνία για την διασφάλιση ενός ανοικτού παγκόσμιου Διαδικτύου, το ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των κυβερνοεπιθέσεων και την παραπληροφόρηση- για την οικοδόμηση δημοκρατικής συνεργασίας από τα θεμέλια και πάνω.

Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση αντέδρασε, συχνά πολυμερώς, ενάντια στις πιο φρικτές μορφές αυταρχικής καταστολής και επιθετικότητας. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος απείλησε τον Πούτιν με σοβαρές συνέπειες εάν συνεχιστούν οι ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις εναντίον κρίσιμων υποδομών. Η Ουάσινγκτον συμπαρατάχθηκε με την ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων στην Λευκορωσία αφού η κυβέρνηση του προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο ανάγκασε ένα αεροπλάνο που μετέφερε έναν καταζητούμενο αντιφρονούντα να προσγειωθεί -ένα παράδειγμα της εξωεδαφικής καταστολής που χρησιμοποιούν η Ρωσία, η Κίνα και άλλοι αυταρχικοί για να κυνηγήσουν τους επικριτές τους και να εδραιώσουν την εξουσία τους. Και η ομάδα του Μπάιντεν συνεργάστηκε με τον Καναδά, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων σε αξιωματούχους του ΚΚΚ που εμπλέκονται στην τρομακτική καταστολή στην [επαρχία] Σινγιάνγκ -προκαλώντας έτσι μια κατάρρευση του «Λύκου Πολεμιστή», διαλύοντας μια επενδυτική συμφωνία την οποία είχε υπογράψει το Πεκίνο με τις Βρυξέλλες λίγους μήνες πριν.

Εγχωρίως, ο Μπάιντεν επιδιώκει επενδύσεις στην επιστημονική Έρευνα και Ανάπτυξη, σε ψηφιακές και φυσικές υποδομές, και σε άλλους τομείς για την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και την αντιμετώπιση της αποξένωσης της εργασίας και της μεσαίας τάξης. Η υπόσχεσή του για μια «εξωτερική πολιτική για τη μεσαία τάξη» αποσκοπεί στο να δείξει ότι η παγκόσμια δέσμευση μπορεί να έχει ανταπόδοση για τις εργαζόμενες οικογένειες, και η πίεσή του για έναν παγκόσμιο ελάχιστο φόρο [11], όπως υποστηρίζουν αξιωματούχοι της διοίκησης, θα βοηθήσει τις δημοκρατίες να επενδύσουν περισσότερο στους πολίτες τους. Από την οπτική γωνία του Μπάιντεν, αυτά τα μέτρα αντιπροσωπεύουν προδρόμους για το είδος της εγχώριας αναζωογόνησης και μεταρρύθμισης που κάποτε βοήθησαν τις δημοκρατίες να κερδίσουν έναν άλλο ανταγωνισμό συστημάτων κατά τον Ψυχρό Πόλεμο.