Η αμερικανική αξιοπιστία μετά το Αφγανιστάν | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η αμερικανική αξιοπιστία μετά το Αφγανιστάν

Τι σημαίνει πραγματικά η απόσυρση για την φήμη της Ουάσινγκτον
Περίληψη: 

Ακόμη και αν οι επικριτές της κυβέρνησης Μπάιντεν υπερβάλλουν τον βαθμό στον οποίο έχει καταστραφεί η αμερικανική αξιοπιστία, οι υποστηρικτές της υπερβάλλουν τον βαθμό στον οποίο η αμερικανική φήμη δεν έχει επηρεαστεί. Είναι ευκολότερο να χάσεις μια καλή φήμη παρά να αποκτήσεις μια.

Ο JOSHUA D. KERTZER είναι καθηγητής Διακυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο Harvard.

Η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και η ξαφνική κατάρρευση της κυβέρνησης στην Καμπούλ οδήγησαν τους επικριτές του προέδρου Τζο Μπάιντεν να υποστηρίξουν ότι η αμερικανική αξιοπιστία δέχθηκε ένα συγκλονιστικό πλήγμα. Ισχυρίζονται πως οι σύμμαχοι δεν πιστεύουν πλέον ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, και ότι οι αντίπαλοι δεν φοβούνται πλέον το ίδιο πράγμα. Γράφοντας στους Financial Times, ο δημοσιογράφος Gideon Rachman διακήρυξε: «Στο Αφγανιστάν, η αξιοπιστία του Μπάιντεν έχει πλέον καταρριφθεί». Αξιωματούχοι που εργάστηκαν για τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ έχουν επίσης ξιφουλκήσει. Ο πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, H. R. McMaster, προειδοποίησε για «σοβαρές πολιτικές συνέπειες, σε σχέση με την αξιοπιστία μας απέναντι στους συμμάχους και τους εταίρους μας». Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, ισχυρίστηκε ότι «αυτή η καταστροφή θα βλάψει σίγουρα την αξιοπιστία της Αμερικής απέναντι στους φίλους και τους συμμάχους της».

07092021-1.jpg

Ένα σημείο ελέγχου στο Διεθνές Αεροδρόμιο Hamid Karzai, στην Καμπούλ, στο Αφγανιστάν, τον Αύγουστο του 2021. U.S. Marine Corps / Staff Sgt. Victor Mancilla / Handout / Reuters
-----------------------------------------------------

Αυτές οι ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία [1] είναι υπερβολικές. Αξιοπιστία είναι όταν οι άλλοι πιστεύουν ότι εννοείς αυτό που λες σε μια δεδομένη κατάσταση. Είναι κάτι που γίνεται συγκεκριμένο ανάλογα με το περιβάλλον˙ επειδή οι συνθήκες μπορεί να ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό, η αξιοπιστία κρίνεται κατά περίπτωση. Το πώς συμπεριφέρθηκε ένα κράτος στο παρελθόν είναι ένα σημαντικό συστατικό της αξιοπιστίας του, αλλά δεν είναι το μόνο. Η αποχώρηση της κυβέρνησης Μπάιντεν από το Αφγανιστάν [2] θα επηρεάσει αυτούς τους υπολογισμούς την επόμενη φορά που οι Ηνωμένες Πολιτείες θα δεσμευθούν σε ένα εξαιρετικά δαπανηρό εγχείρημα σε ένα μέρος που δεν είναι ζωτικής σημασίας για τα βασικά συμφέροντα της χώρας, αλλά είναι απίθανο να σαμποτάρει την αξιοπιστία των ΗΠΑ.

Ωστόσο, η αξιοπιστία διαφέρει από την φήμη. Εάν η αξιοπιστία είναι το αν οι άλλοι πιστεύουν ότι οι πράξεις σου θα ταιριάζουν με τα λόγια σου, η φήμη είναι αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για εσένα. Από αυτή την άποψη, οι συνέπειες της αποχώρησης των ΗΠΑ θα είναι πιθανώς πολύ μεγαλύτερες. Η αποχώρηση ήταν ακατάστατη και χαοτική: οι Ταλιμπάν ανέλαβαν τον έλεγχο του Αφγανιστάν πιο γρήγορα από όσο είχε προβλέψει δημοσίως η κυβέρνηση Μπάιντεν και μέλη ενός περιφερειακού παραρτήματος του Ισλαμικού Κράτους (ή αλλιώς ISIS) εξαπέλυσαν μια θανατηφόρα βομβιστική επίθεση στο αεροδρόμιο της Καμπούλ καθώς Αφγανοί και ξένοι πολίτες επιχείρησαν να φύγουν από την χώρα. Εντυπωσιακές φωτογραφίες Αφγανών να προσκολλώνται στα αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη για να μην μείνουν πίσω έχουν κυκλοφορήσει ευρέως στα μέσα ενημέρωσης. Η ζημιά που έχουν προκαλέσει αυτά τα γεγονότα και αυτές οι εικόνες στην φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών -για την ικανότητά τους, για την δέσμευσή τους στα ανθρώπινα δικαιώματα, και για την ηγετική θέση στην διεθνή κοινότητα- είναι πραγματική και πιθανώς θα επιμείνει.

ΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΦΗΜΗ;

Η συναίνεση των ειδικών σχετικά με την αξιοπιστία και την φήμη έχει αλλάξει από τη μια εποχή στην άλλη. Κατά την διάρκεια και αμέσως μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δικαιολογούσαν σνήθως τις πολιτικές τους στο πεδίο της φήμης, από την παρέμβαση του προέδρου Χάρι Τρούμαν στον Πόλεμο της Κορέας έως την εισβολή του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον στην Καμπότζη και μέχρι την αποστολή στρατευμάτων του προέδρου Μπιλ Κλίντον στην Αϊτή. Πολλοί μελετητές διεθνών σχέσεων συμμερίζονταν την πεποίθηση ότι η διατήρηση της φήμης των Ηνωμένων Πολιτειών θα πρέπει να αποτελεί βασικό στόχο της εξωτερικής πολιτικής τους -ο πολιτικός επιστήμονας Thomas Schelling το είπε ως «ένα από τα λίγα πράγματα για τα οποία αξίζει να πολεμήσουμε». Αυτή η ιδέα έφυγε από τη μόδα γύρω στο τέλος της χιλιετίας. Η νέα ακαδημαϊκή σκέψη [3] διαπίστωσε ότι ήταν δυσκολότερο να χαθεί η φήμη περί αποφασιστικότητας στα μάτια των αντιπάλων από όσο συχνά υποτίθεται, και ότι οι αντίπαλοι εξέταζαν λιγότερο τις προηγούμενες ενέργειες και περισσότερο την τρέχουσα ισορροπία δυνάμεων και συμφερόντων όταν υπολόγιζαν την αξιοπιστία [4]. Η πιο πρόσφατη [ακαδημαϊκή] εργασία υιοθέτησε ένα πιο διαφορετικό σύνολο μεθοδολογιών από εκείνο των πρώτων μελετών, διεύρυνε το φάσμα των υπό εξέταση περιπτώσεων, και προσέγγισε το θέμα από νέες οπτικές γωνίες. Τα τελευταία στοιχεία, που παράχθηκαν από μελετητές όπως η Anne Sartori, η Keren Yarhi-Milo [5], ο Frank Harvey, ο Mark Crescenzi, και η Danielle Lupton, οικοδομούν μια ισχυρή υπόθεση για την επιστροφή στην συναίνεση του Ψυχρού Πολέμου: η φήμη έχει σημασία στην διεθνή πολιτική.