Το Σοκ και Δέος της Ρωσίας | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το Σοκ και Δέος της Ρωσίας

Γιατί η Μόσχα θα χρησιμοποιούσε συντριπτική βία εναντίον της Ουκρανίας

Η Ουκρανία είναι τεράστια, γεγονός που καθιστά ανέφικτο για την κατώτερη δύναμη της χώρας να αναπτύξει μια αποτελεσματική άμυνα ενάντια σε μια εισβολή. Η πιο λογική στρατηγική για τον ουκρανικό στρατό θα ήταν, επομένως, να πολεμήσει [με] μια οργανωμένη υποχώρηση, επιβάλλοντας όσο το δυνατόν υψηλότερο κόστος σε οποιαδήποτε ρωσική προέλαση. Το να οπισθοχωρήσει σε πιο υπερασπίσιμο έδαφος, όπως ο ποταμός Δνείπερος, ο οποίος διασχίζει το κέντρο της Ουκρανίας, θα μπορούσε να βοηθήσει στην εξάντληση των ρωσικών δυνάμεων. Αλλά οι ουκρανικές δυνάμεις θα έπεφταν θύματα των ρωσικών αεροπορικών επιθέσεων καθώς θα υποχωρούσαν και οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις θα κινούνταν γρήγορα για να προσπαθήσουν να περικυκλώσουν τους ουκρανικούς σχηματισμούς. Ο ρωσικός στρατός θα εισέρχετο επίσης από την Λευκορωσία στον βορρά, επιτρέποντας σε πολλά στρατεύματα να αποφύγουν την διάβαση του ποταμού Δνείπερου. Θα μπορούσαν τότε να επιτεθούν τόσο από τα δυτικά όσο και από τα ανατολικά του Κιέβου και να αποκόψουν την πόλη από το μεγαλύτερο μέρος του ουκρανικού στρατού. Η μάχη έξω από το Κίεβο θα μπορούσε τότε να εμπεριέχει μια χούφτα ουκρανικών ταξιαρχιών που θα πολεμούσε πολύ περισσότερες και πολύ πιο ισχυρές ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες θα υποστηρίζονταν από αερομεταφερόμενες μονάδες. Αυτή είναι μια μάχη που η Ουκρανία θα έχανε σχεδόν σίγουρα.

Εάν συντρίβετο γρήγορα, ο στρατός της Ουκρανίας θα μπορούσε να ενστερνιστεί τον ανταρτοπόλεμο, διασπαζόμενος σε μικρότερους τακτικούς σχηματισμούς με μέγιστη αυτονομία. Αυτό θα συνεπάγετο την εγκατάλειψη του μεγαλύτερου μέρους των βαρέων τεθωρακισμένων και του πυροβολικού του και την εστίαση, αντίθετα, σε πεζικό οπλισμένο με φορητούς πυραύλους για να χτυπά τανκς ή αεροσκάφη. Αλλά μια τέτοια μετατόπιση είναι ευκολότερη στην θεωρία παρά στην πράξη. Ο ουκρανικός στρατός εκπαιδεύεται να επιχειρεί σε μεγαλύτερες μονάδες με τεθωρακισμένα και πυροβολικό˙ δεν μπορεί εύκολα να στραφεί στον παρτιζάνικο πόλεμο. Επιπλέον, αυτές οι τακτικές θα ήταν λιγότερο αποτελεσματικές από όσο σε προηγούμενους πολέμους, χάρη στην άνοδο των νέων τεχνολογιών, όπως τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που χρησιμοποιούν θερμικές κάμερες και φθηνή, υψηλής ανάλυσης δορυφορική απεικόνιση. Σήμερα, μικρές ομάδες μαχητών ίσως να δυσκολευτούν να κρυφτούν και να νικήσουν στο πεδίο της μάχης.

Ο ουκρανικός στρατός θα μπορούσε να υποχωρήσει στις πόλεις ως έσχατη λύση, υποχρεώνοντας τις ρωσικές μονάδες [να επιχειρήσουν] σε αστικό έδαφος. Οι πόλεις καταστρέφουν τους στρατούς. Η δύναμη της Ρωσίας μπορεί να φαίνεται μεγάλη, αλλά γρήγορα θα αποδεικνύετο ασήμαντη δεδομένων των απαιτήσεων των αστικών εχθροπραξιών. Ωστόσο, η Ουκρανία δεν θα έκανε αυτή την επιλογή επιπόλαια. Οι αστικές εχθροπραξίες είναι αιματηρές και οι μάχες στις κυριότερες πόλεις της Ουκρανίας πιθανώς θα σκότωναν σημαντικό αριθμό αμάχων, θα κατέστρεφαν ολόκληρες γειτονιές, και θα έκαναν ανείπωτη ζημιά στην οικονομία.

Η ηγεσία της Ρωσίας πιθανώς ελπίζει ότι θα μπορούσε να αποφύγει την παρατεταμένη αστική μάχη κάνοντας συμφωνίες με τις τοπικές ελίτ που θα έστρεφαν τον έλεγχο των πόλεων υπέρ φιλορώσων πολιτικών. Η Μόσχα σχεδιάζει αναμφίβολα να παντρέψει τα πολιτικά σχέδια με την στρατιωτική της επιχείρηση και με άλλους τρόπους. Εάν επιτύχει στους πολιτικούς ελιγμούς της, η Ρωσία [3] θα μπορούσε πράγματι να επιτύχει μια αποφασιστική αρχική νίκη. Αλλά αυτή είναι μια επικίνδυνη υπόθεση. Στον πόλεμο ελάχιστα πράγματα πηγαίνουν όπως έχουν σχεδιαστεί, και είναι δύσκολο να προβλεφθεί τι θα συμβεί αφότου πέσουν οι εναρκτήριοι πυροβολισμοί.

Στην περίπτωση της Ουκρανίας, ένας πόλεμος θα είχε μια σειρά από πιθανές μακροπρόθεσμες συνέπειες. Η ουκρανική αντίσταση [4] θα μπορούσε να παραμείνει ζωντανή ως εξέγερση, μολονότι, παραδόξως, θα ήταν πιο επιτυχημένη στο ένα μέρος της χώρας που είναι απίθανο να εισβάλει η Ρωσία –στα δυτικά της. Αλλά μια εξέγερση, ειδικά αν χρηματοδοτείται εξωτερικά, μπορεί να αφαιμάξει με τα χρόνια τις ρωσικές δυνάμεις και τους πόρους. Ένας παρατεταμένος πόλεμος που θα καταστρέψει τη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης θα μπορούσε να εκπέμψει αστάθεια στις ανατολικές και κεντρικές περιοχές της ηπείρου. Θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί η αρχή μιας σειράς κρίσεων [5] μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, η ευρωπαϊκή ασφάλεια βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2021-06-14/how-biden-...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2020-08-11/pu...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-09-27/kremlin...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2021-12-10/dont-sell-out...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2022-02-07/how-break-...

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.