Κάνοντας τον Πούτιν να πληρώσει

Ακόμη και οι πιο αυστηρές κυρώσεις δεν θα είναι αρκετές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους θα πρέπει να εκδιώξουν τους Ρώσους πρεσβευτές από τις πρωτεύουσές τους, να κλείσουν όλα τα εναπομείναντα ρωσικά προξενεία, και να κλείσουν τα επιβλαβή, ελεγχόμενα από τη Μόσχα προπαγανδιστικά μέσα RT και Sputnik. Αυτά τα μέσα είναι επικίνδυνοι πρόξενοι μίσους και είναι συνένοχα στις εξωφρενικές πράξεις του Κρεμλίνου. Δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από αξιώσεις για την ελευθερία του λόγου.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να καθησυχάσουν τους υπερπόντιους συμμάχους τους αυξάνοντας την παρουσία των στρατευμάτων τους στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία, την Ρουμανία, και αλλού στην ανατολική Ευρώπη. Θα πρέπει επίσης να αυξήσουν τις εξαγωγές ενέργειας στην ήπειρο. Αφότου η Γερμανία σταμάτησε τον αγωγό Nord Stream 2, ο πρώην πρόεδρος και πρωθυπουργός της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, έγραψε στο Twitter ότι οι Ευρωπαίοι θα αντιμετωπίσουν σύντομα έναν «γενναίο νέο κόσμο» υπέρογκων τιμών φυσικού αερίου και η Ρωσία έχει ήδη αποδειχθεί πρόθυμη να οπλοποιήσει τις παραδόσεις ενέργειας μειώνοντας τις ροές φυσικού αερίου προς την Ευρώπη ενώ διαπραγματευόταν μια νέα ενεργειακή συμφωνία με τη Μολδαβία. Η Ουάσιγκτον πρέπει να βοηθήσει την ήπειρο να προετοιμαστεί για περισσότερο εξαναγκασμό.

Η Δύση θα πρέπει επίσης να βοηθήσει τους ίδιους τους Ουκρανούς [3] αυξάνοντας την στρατιωτική βοήθεια που έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τους κατοίκους να ξεκινήσουν μια εξέγερση κατά των Ρώσων κατακτητών, μεταξύ άλλων παρέχοντας προστατευτικά κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα. (Η Ρωσία δεν έχει μπλοκάρει επιτυχώς κάθε πρόσβαση στην χώρα και τα κράτη του ΝΑΤΟ μπορούν ακόμα να κάνουν παραδόσεις). Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προσπαθήσουν να αποτρέψουν μια τέτοια κατοχή διασφαλίζοντας ότι η ουκρανική κυβέρνηση έχει σταθερή ή —καλύτερα— αυξανόμενη προσφορά όπλων, όπως οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουν τις ικανότητές τους στον κυβερνοχώρο για να απενεργοποιήσουν τις ρωσικές στρατιωτικές επικοινωνίες και να εμποδίσουν τις ρωσικές επιχειρήσεις. Τέλος, η κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της να μην αποσπάσει Αμερικανούς που έχουν μπλοκαριστεί στην Ουκρανία και θέλουν βοήθεια. Ο στρατός των ΗΠΑ γνωρίζει πώς να το κάνει αυτό χωρίς να διακινδυνεύσει ότι οι στρατιώτες του θα έρθουν αντιμέτωποι με Ρώσους στρατιώτες, και μια επιχείρηση εκκένωσης θα διαταράξει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας: η Ρωσία θα αποφύγει να επιχειρεί σε περιοχές όπου στρατιώτες των ΗΠΑ εκτελούν αποστολή. Οι πολίτες των ΗΠΑ στην Ουκρανία δεν αξίζουν τίποτα λιγότερο.

Ορισμένοι αναλυτές και αξιωματούχοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα μέτρα θα διακινδύνευαν τις «μείζονες συνέπειες» που απείλησε ο Πούτιν όταν ανακοίνωσε την εισβολή στις 23 Φεβρουαρίου. Αυτό όμως υποτιμά τον ρωσικό σεβασμό για την συμβατική στρατιωτική ισχύ του ΝΑΤΟ, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την δική του. Η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει ο Πούτιν είναι η βία, και η Μόσχα δεν ανταπέδωσε μετά την κατάρριψη ρωσικού στρατιωτικού αεροπλάνου από την Τουρκία το 2015 ή όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες χτύπησαν και σκότωσαν Ρώσους μισθοφόρους το 2018. Και το να μην κάνεις τίποτα με την Δυτική δύναμη έχει επίσης μεγάλους κινδύνους, που περιλαμβάνουν έναν πιο ενθαρρυμένο Πούτιν.

Τέλος, η Δύση πρέπει να ξεκινήσει μια εκστρατεία πληροφόρησης πλήρους κλίμακας, βασισμένη σε γεγονότα, με στόχο τον ρωσικό λαό για να αντιμετωπίσει τις στρεβλώσεις και την παραπληροφόρηση του Κρεμλίνου [4]. Χιλιάδες Ρώσοι έχουν ήδη αντιληφθεί τα ψέματα του Πούτιν και κινδυνεύουν γενναία να συλληφθούν βγαίνοντας στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την εισβολή. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ενθαρρύνουν περισσότερους διαδηλωτές -και να σταθούν αλληλέγγυοι με όσους είναι ήδη στους δρόμους- προωθώντας την αλήθεια: ο Πούτιν μόνος του φέρει την ευθύνη για αυτήν την κρίση.

Μια τέτοια εκστρατεία θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει τους Δυτικούς που έχουν συμμετάσχει στην προπαγάνδα του Κρεμλίνου να καταλάβουν ότι για τον πόλεμο δεν φταίει η διεύρυνση του ΝΑΤΟ, τα Δυτικά όνειρα της Ουκρανίας, ή η άρνηση του Ουκρανού προέδρου, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, να κάνει τα στραβά μάτια. Πρόκειται για τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες του Πούτιν [5] και για απρόβλεπτη επιθετικότητα, και πρέπει να το πληρώσει ακριβά. Εάν ο Πούτιν δεν τιμωρηθεί σοβαρά, δεν θα σταματήσει στο Κίεβο.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.foreignaffairs.com/articles/russia-fsu/2021-06-14/how-biden-...
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/djibouti/2020-06-09/rise-strateg...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2021-12-10/dont-sell-out...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/russian-federation/2020-08-11/pu...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2022-01-27/putin-doctrine

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.