Το πραγματικό κλειδί της νίκης στην Ουκρανία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το πραγματικό κλειδί της νίκης στην Ουκρανία

Γιατί η διατήρηση της μάχης είναι το παν σε έναν πόλεμο φθοράς
Περίληψη: 

Το Κίεβο θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόοδο της Μόσχας και να ενισχύσει την θέση του για μελλοντικές διαπραγματεύσεις με το να συνεχίζει να αυξάνει τις ενισχύσεις και τις προμήθειες στην πρώτη γραμμή. Αν οι τελευταίοι τέσσερις μήνες του πολέμου αποκάλυψαν κάτι, είναι ότι το να υποτιμάται η Ουκρανία είναι λάθος.

Η KIRSTIN J. H. BRATHWAITE είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Κολέγιο James Madison στο Michigan State University.
Η MARGARITA KONAEV είναι πρόσθετη ανώτερη συνεργάτις στο Center for a New American Security.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εξελιχθεί σε έναν σκληρό αγώνα για μέτρα [εδάφους]. Ουκρανικές και ρωσικές δυνάμεις βομβαρδίζουν η μια την άλλη με πυροβολικό μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, αφήνοντας τα ήδη χτυπημένα χωριά και τις πόλεις της Ντονμπάς παγιδευμένα στα διασταυρούμενα πυρά. Όπως και οι βάναυσες μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η τρέχουσα σύγκρουση έχει δει μόνο μικρές περιοχές εδάφους να αλλάζουν χέρια, που συχνά αιχμαλωτίζονται και ανακαταλαμβάνονται από τη μια εβδομάδα στην άλλη. Αν και η συζήτηση για ταχεία νίκη και για τις δύο πλευρές έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από τα πρωτοσέλιδα, αναλυτές και αξιωματούχοι εξακολουθούν να συζητούν ποιο κομμάτι βαρέως στρατιωτικού εξοπλισμού ή ποια νέα τεχνολογία θα μπορούσε να ανατρέψει την παλίρροια υπέρ της Ουκρανίας. Με την Ρωσία να εξαντλείται σε προμήθειες και ανθρώπινο δυναμικό, για παράδειγμα, ο απόστρατος στρατηγός του αμερικανικού στρατού, Ben Hodges, είπε [1] στην Washington Post την περασμένη εβδομάδα ότι μια εισροή πιο εξελιγμένων Δυτικών όπλων θα μπορούσε να επιτρέψει στους Ουκρανούς να αναστρέψουν τις ρωσικές προόδους και να προχωρήσουν στην αντεπίθεση.

29062022-2.jpg

Ουκρανοί στρατιώτες πραγματοποιούν βολές με ένα οβιδοβόλο M777 στην περιοχή της Ντόνετσκ της Ουκρανίας, τον Ιούνιο του 2022. Tyler Hicks / New York Times / Redux
------------------------------------------

Αυτός ο αναδυόμενος πόλεμος φθοράς, ωστόσο, είναι πιο πιθανό να καταλήξει σε «συντήρηση» -την ικανότητα κάθε πλευράς να εξασφαλίσει μια συνεχή εισροή στρατευμάτων, πυρομαχικών, και βαρέως εξοπλισμού στην πρώτη γραμμή στα ανατολικά, ειδικά καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται και η διεθνής προσοχή διαλύεται. Τα logistics, η οικονομική διαχείριση, οι υπηρεσίες προσωπικού, και οι υπηρεσίες υγείας θα είναι όλα κεντρικά σε αυτήν την προσπάθεια, καθορίζοντας ποια πλευρά είναι καλύτερα σε θέση να αντικαταστήσει τις εξαντλημένες μονάδες της, να ανεφοδιάσει και να συντηρήσει τον εξοπλισμό της και να προμηθευτεί τρόφιμα, καύσιμα, και πυρομαχικά. Ο ρωσικός στρατός δείχνει ξεκάθαρα σημάδια πίεσης, ειδικά όταν πρόκειται για την ενίσχυση των στρατευμάτων του μετά από μεγάλες απώλειες. Αλλά το ίδιο και οι Ουκρανοί, οι οποίοι τις τελευταίες εβδομάδες έχουν προειδοποιήσει ότι τελειώνουν τα πυρομαχικά τους και χάνουν έως και 200 στρατιώτες την ημέρα.

Σε μια σύγκρουση που είναι ολοένα και πιο πιθανό να τελειώσει —ή τουλάχιστον να περιοριστεί— με μια διευθέτηση ή κατάπαυση του πυρός μέσω διαπραγματεύσεων, η διατήρηση [της μάχης] θα μπορούσε να προσφέρει ζωτικό μοχλό για την Ουκρανία. Με το να ενισχύει τα στρατεύματά της και με το να ανεφοδιάζει και να συντηρεί τον εξοπλισμό της, η Ουκρανία μπορεί να μην είναι σε θέση να νικήσει τους Ρώσους, αλλά θα μπορούσε να τους αρνηθεί σημαντικά κέρδη, μειώνοντας τους πόρους και την θέλησή τους να πολεμήσουν. Η Δυτική στρατιωτική βοήθεια, ειδικά η παροχή όπλων και εκπαίδευσης, θα είναι κρίσιμη για την διατήρηση [των μαχών]. Αλλά το ίδιο θα κάνουν και οι εσωτερικοί παράγοντες όπως η επιστροφή των Ουκρανών προσφύγων, η ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας, και η εμφάνιση μιας ουκρανικής αντίστασης στις ρωσικά κατεχόμενες περιοχές. Η διατήρηση του αγώνα κατά της Μόσχας, με άλλα λόγια, θα απαιτήσει πολιτική, οικονομική, και στρατιωτική δέσμευση από τον ουκρανικό λαό καθώς και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Η πρόκληση, ωστόσο, είναι ότι η διατήρηση θα αποκτά ολοένα και περισσότερο κόστος καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται και οι Δυτικές χώρες δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συγκεντρώσουν την πολιτική βούληση για να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους έναντι της Ουκρανίας.

ΣΗΜΑΔΙΑ ΖΟΡΙΣΜΑΤΟΣ

Στις αρχές του πολέμου, η Ρωσία ελάχιστα σκεφτόταν την διατήρηση [των μαχών], προωθώντας [2] μια τεράστια δύναμη χωρίς να δημιουργήσει αποθήκες ανεφοδιασμού ή να εγκαθιδρύσει πλήρη αεροπορικό έλεγχο. Καθώς οι Ουκρανοί επιβράδυναν την προέλαση της Ρωσίας, η απόσταση και οι καιρικές συνθήκες επιδείνωσαν τα υλικοτεχνικά προβλήματα της Μόσχας -και οι Ρώσοι στρατιώτες πλήρωσαν βαρύ τίμημα. Η μετατόπιση των μαχών στην ανατολική Ουκρανία έχει αμβλύνει ορισμένες από αυτές τις υλικοτεχνικές προκλήσεις για τη Μόσχα. Η πρώτη γραμμή είναι τώρα πιο κοντά στην Ρωσία και συνδέεται σιδηροδρομικώς και οδικώς με την Ρωσία και τα ρωσικά κατεχόμενα εδάφη. Αλλά οι αρχικές γκάφες της Μόσχας έκαψαν πολλούς από τους πόρους της, υποβαθμίζοντας την ικανότητα της Ρωσίας να ανεφοδιάζει και να συντηρεί τις δυνάμεις της ακόμη και στα ανατολικά. Ανίκανη να εισαγάγει αξιόπιστα προμήθειες και ανταλλακτικά λόγω των Δυτικών κυρώσεων, η Μόσχα τώρα ψάχνει βαθιά στα αποθέματα [3] της σοβιετικής εποχής για όπλα όπως νάρκες και τανκς.

Η Ρωσία δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο να ενισχύσει το ανθρώπινο δυναμικό της. Οι εκτιμήσεις για τα θύματα [4] ποικίλλουν ευρέως και πιθανόν να διαστρεβλώνονται από τους πολιτικούς υπολογισμούς και από τις δύο πλευρές, αλλά η Μόσχα ξεκάθαρα παλεύει να ενισχύσει τις μαχητικές της δυνάμεις. Η κάτω βουλή του ρωσικού κοινοβουλίου, η Δούμα, αφαίρεσε πρόσφατα το ανώτατο όριο ηλικίας [5] για συμβατική θητεία στον ρωσικό στρατό, προκειμένου να διευρύνει την δεξαμενή των επιλέξιμων στρατεύσιμων που μπορούν να σταλούν στη μάχη.