Το πραγματικό κλειδί της νίκης στην Ουκρανία

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εξελιχθεί σε έναν σκληρό αγώνα για μέτρα [εδάφους]. Ουκρανικές και ρωσικές δυνάμεις βομβαρδίζουν η μια την άλλη με πυροβολικό μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, αφήνοντας τα ήδη χτυπημένα χωριά και τις πόλεις της Ντονμπάς παγιδευμένα στα διασταυρούμενα πυρά. Όπως και οι βάναυσες μάχες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η τρέχουσα σύγκρουση έχει δει μόνο μικρές περιοχές εδάφους να αλλάζουν χέρια, που συχνά αιχμαλωτίζονται και ανακαταλαμβάνονται από τη μια εβδομάδα στην άλλη. Αν και η συζήτηση για ταχεία νίκη και για τις δύο πλευρές έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί από τα πρωτοσέλιδα, αναλυτές και αξιωματούχοι εξακολουθούν να συζητούν ποιο κομμάτι βαρέως στρατιωτικού εξοπλισμού ή ποια νέα τεχνολογία θα μπορούσε να ανατρέψει την παλίρροια υπέρ της Ουκρανίας. Με την Ρωσία να εξαντλείται σε προμήθειες και ανθρώπινο δυναμικό, για παράδειγμα, ο απόστρατος στρατηγός του αμερικανικού στρατού, Ben Hodges, είπε [1] στην Washington Post την περασμένη εβδομάδα ότι μια εισροή πιο εξελιγμένων Δυτικών όπλων θα μπορούσε να επιτρέψει στους Ουκρανούς να αναστρέψουν τις ρωσικές προόδους και να προχωρήσουν στην αντεπίθεση.

Ουκρανοί στρατιώτες πραγματοποιούν βολές με ένα οβιδοβόλο M777 στην περιοχή της Ντόνετσκ της Ουκρανίας, τον Ιούνιο του 2022. Tyler Hicks / New York Times / Redux
------------------------------------------

Αυτός ο αναδυόμενος πόλεμος φθοράς, ωστόσο, είναι πιο πιθανό να καταλήξει σε «συντήρηση» -την ικανότητα κάθε πλευράς να εξασφαλίσει μια συνεχή εισροή στρατευμάτων, πυρομαχικών, και βαρέως εξοπλισμού στην πρώτη γραμμή στα ανατολικά, ειδικά καθώς η σύγκρουση συνεχίζεται και η διεθνής προσοχή διαλύεται. Τα logistics, η οικονομική διαχείριση, οι υπηρεσίες προσωπικού, και οι υπηρεσίες υγείας θα είναι όλα κεντρικά σε αυτήν την προσπάθεια, καθορίζοντας ποια πλευρά είναι καλύτερα σε θέση να αντικαταστήσει τις εξαντλημένες μονάδες της, να ανεφοδιάσει και να συντηρήσει τον εξοπλισμό της και να προμηθευτεί τρόφιμα, καύσιμα, και πυρομαχικά. Ο ρωσικός στρατός δείχνει ξεκάθαρα σημάδια πίεσης, ειδικά όταν πρόκειται για την ενίσχυση των στρατευμάτων του μετά από μεγάλες απώλειες. Αλλά το ίδιο και οι Ουκρανοί, οι οποίοι τις τελευταίες εβδομάδες έχουν προειδοποιήσει ότι τελειώνουν τα πυρομαχικά τους και χάνουν έως και 200 στρατιώτες την ημέρα.

Σε μια σύγκρουση που είναι ολοένα και πιο πιθανό να τελειώσει —ή τουλάχιστον να περιοριστεί— με μια διευθέτηση ή κατάπαυση του πυρός μέσω διαπραγματεύσεων, η διατήρηση [της μάχης] θα μπορούσε να προσφέρει ζωτικό μοχλό για την Ουκρανία. Με το να ενισχύει τα στρατεύματά της και με το να ανεφοδιάζει και να συντηρεί τον εξοπλισμό της, η Ουκρανία μπορεί να μην είναι σε θέση να νικήσει τους Ρώσους, αλλά θα μπορούσε να τους αρνηθεί σημαντικά κέρδη, μειώνοντας τους πόρους και την θέλησή τους να πολεμήσουν. Η Δυτική στρατιωτική βοήθεια, ειδικά η παροχή όπλων και εκπαίδευσης, θα είναι κρίσιμη για την διατήρηση [των μαχών]. Αλλά το ίδιο θα κάνουν και οι εσωτερικοί παράγοντες όπως η επιστροφή των Ουκρανών προσφύγων, η ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας, και η εμφάνιση μιας ουκρανικής αντίστασης στις ρωσικά κατεχόμενες περιοχές. Η διατήρηση του αγώνα κατά της Μόσχας, με άλλα λόγια, θα απαιτήσει πολιτική, οικονομική, και στρατιωτική δέσμευση από τον ουκρανικό λαό καθώς και από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Η πρόκληση, ωστόσο, είναι ότι η διατήρηση θα αποκτά ολοένα και περισσότερο κόστος καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται και οι Δυτικές χώρες δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να συγκεντρώσουν την πολιτική βούληση για να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους έναντι της Ουκρανίας.

ΣΗΜΑΔΙΑ ΖΟΡΙΣΜΑΤΟΣ

Στις αρχές του πολέμου, η Ρωσία ελάχιστα σκεφτόταν την διατήρηση [των μαχών], προωθώντας [2] μια τεράστια δύναμη χωρίς να δημιουργήσει αποθήκες ανεφοδιασμού ή να εγκαθιδρύσει πλήρη αεροπορικό έλεγχο. Καθώς οι Ουκρανοί επιβράδυναν την προέλαση της Ρωσίας, η απόσταση και οι καιρικές συνθήκες επιδείνωσαν τα υλικοτεχνικά προβλήματα της Μόσχας -και οι Ρώσοι στρατιώτες πλήρωσαν βαρύ τίμημα. Η μετατόπιση των μαχών στην ανατολική Ουκρανία έχει αμβλύνει ορισμένες από αυτές τις υλικοτεχνικές προκλήσεις για τη Μόσχα. Η πρώτη γραμμή είναι τώρα πιο κοντά στην Ρωσία και συνδέεται σιδηροδρομικώς και οδικώς με την Ρωσία και τα ρωσικά κατεχόμενα εδάφη. Αλλά οι αρχικές γκάφες της Μόσχας έκαψαν πολλούς από τους πόρους της, υποβαθμίζοντας την ικανότητα της Ρωσίας να ανεφοδιάζει και να συντηρεί τις δυνάμεις της ακόμη και στα ανατολικά. Ανίκανη να εισαγάγει αξιόπιστα προμήθειες και ανταλλακτικά λόγω των Δυτικών κυρώσεων, η Μόσχα τώρα ψάχνει βαθιά στα αποθέματα [3] της σοβιετικής εποχής για όπλα όπως νάρκες και τανκς.

Η Ρωσία δυσκολεύεται ακόμη περισσότερο να ενισχύσει το ανθρώπινο δυναμικό της. Οι εκτιμήσεις για τα θύματα [4] ποικίλλουν ευρέως και πιθανόν να διαστρεβλώνονται από τους πολιτικούς υπολογισμούς και από τις δύο πλευρές, αλλά η Μόσχα ξεκάθαρα παλεύει να ενισχύσει τις μαχητικές της δυνάμεις. Η κάτω βουλή του ρωσικού κοινοβουλίου, η Δούμα, αφαίρεσε πρόσφατα το ανώτατο όριο ηλικίας [5] για συμβατική θητεία στον ρωσικό στρατό, προκειμένου να διευρύνει την δεξαμενή των επιλέξιμων στρατεύσιμων που μπορούν να σταλούν στη μάχη.

Από την πλευρά τους και οι Ουκρανοί δείχνουν σημάδια ζορίσματος. Πριν από την εισβολή της Ρωσίας τον Φεβρουάριο, η Ουκρανία είχε σημειώσει σημαντική πρόοδο στη μεταρρύθμιση [6] του στρατού της, στην αύξηση του πολιτικού ελέγχου, στον περιορισμό της διαφθοράς, στον εξορθολογισμό της διοίκησης και του ελέγχου, και στον εκσυγχρονισμό της δομής των δυνάμεών της για να ευθυγραμμιστεί καλύτερα με το μοντέλο του ΝΑΤΟ. Αυτές και άλλες αλλαγές βοήθησαν την Ουκρανία να αποκρούσει την αρχική επίθεση της Ρωσίας, εμποδίζοντας το κακοφτιαγμένο σχέδιο του Κρεμλίνου να καταλάβει το Κίεβο και άλλες μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας. Αλλά η διαδικασία των μεταρρυθμίσεων δεν ήταν σε καμία περίπτωση ολοκληρωμένη όταν εισέβαλε η Ρωσία, και είναι κατανοητό ότι επιβραδύνθηκε εν μέσω ενός μεγάλου πολέμου.

Ένα κρίσιμο στοιχείο της διατήρησης [των μαχών] περιλαμβάνει τη μετακίνηση δυνάμεων στις τοποθεσίες όπου χρειάζονται περισσότερο και την ενίσχυση ή την αντικατάσταση των εξαντλημένων μονάδων. Αυτές οι λειτουργίες γίνονται πιο δύσκολες καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται και οι απώλειες στρατιωτικών και πολιτών [7] αυξάνονται. Οι δυνάμεις που σταθμεύουν στα ανατολικά της Ουκρανίας αποτελούνται από μερικούς από τους καλύτερους και πιο έμπειρους μαχητές της χώρας, αλλά έχουν αναλάβει το κύριο βάρος των απωλειών από τότε που η Ρωσία άρχισε να επικεντρώνει την επίθεσή της στο Ντονμπάς. Οι Ουκρανοί ηγέτες ήταν σχετικά σιωπηλοί σχετικά με το μέγεθος των ουκρανικών απωλειών μέχρι τον περασμένο μήνα, όταν ένας ανώτερος προεδρικός βοηθός [8] αποκάλυψε ότι μεταξύ 100 και 200 στρατιώτες σκοτώνονταν κάθε μέρα.

Με αυτόν τον ρυθμό, η διατήρηση του ανθρώπινου δυναμικού που απαιτείται για την αποτροπή περαιτέρω εδαφικών απωλειών, πόσω μάλλον για την ανάκτηση εδαφών, θα απαιτήσει σημαντικές ενισχύσεις. Και τα αποθέματα στρατευμάτων της Ουκρανίας δεν είναι άπειρα. Πράγματι, οι συνεντεύξεις με εθελοντές [9] που εντάχθηκαν στις αμυντικές δυνάμεις ξηράς στην δυτική Ουκρανία παρουσιάζουν μια τρομερή εικόνα στρατευμάτων που σπεύδουν προς τα ανατολικά προς το μέτωπο χωρίς επαρκή εκπαίδευση, όπλα, ή υποστήριξη. Η απόκτηση ενισχύσεων και προμηθειών στην πρώτη γραμμή έχει γίνει επίσης πιο δύσκολη καθώς οι δρόμοι και τα σιδηροδρομικά δίκτυα έχουν καταστραφεί στις μάχες και καθώς η Ρωσία έχει απειλήσει τις ουκρανικές γραμμές ανεφοδιασμού σε μέρη της ανατολής, ειδικά τώρα που οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν κάνει μια τακτική υποχώρηση από την πολιορκημένη πόλη Σιεβιεροντόνετσκ.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ

Είναι σαφές ότι η Ουκρανία χρειάζεται πρόσθετη Δυτική στρατιωτική υποστήριξη. Η χώρα είχε περιορισμένη αμυντική παραγωγική ικανότητα [10] ακόμη και πριν από τον πόλεμο, και τους τελευταίους τέσσερις μήνες η Ρωσία κατέστρεψε ή κατέλαβε μεγάλο μέρος αυτής της ικανότητας. Η Ρωσία έχει επίσης βάλει στο στόχαστρο πολλές ουκρανικές αποθήκες πυρομαχικών [11]. Ως αποτέλεσμα, η προσπάθεια αντοχής της Ουκρανίας θα εξαρτηθεί εν μέρει από τον ανεφοδιασμό με Δυτικά πυρομαχικά, ρουκέτες, μη επανδρωμένα αεροσκάφη, και άλλον βαρύ εξοπλισμό.

Ίσως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ έχει προσπαθήσει να το κάνει αυτό δυνατό. Η Lockheed Martin, η οποία κατασκευάζει τους πολυδιαφημισμένους αντιαρματικούς πυραύλους Javelin τους οποίους η Ουάσιγκτον έχει προμηθεύσει στην Ουκρανία, υποσχέθηκε τον Μάιο σχεδόν να διπλασιάσει την ετήσια παραγωγή της για να καλύψει την ζήτηση, αν και [αυτό μπορεί να γίνει] στα επόμενα χρόνια. Η Raytheon, εν τω μεταξύ, προμήθευε την Ουκρανία με αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger. Αλλά ακόμη και οι αμυντικοί γίγαντες των ΗΠΑ έχουν όρια. Η Raytheon έχει ήδη πει ότι δεν θα είναι σε θέση να αυξήσει την παραγωγή [12] των Stingers μέχρι το 2023 επειδή δεν διαθέτει εξαρτήματα, και ορισμένοι νομοθέτες των ΗΠΑ [13] έχουν εκφράσει την ανησυχία τους ότι οι αποστολές όπλων στην Ουκρανία εξαντλούν τα αποθέματα αυτών των όπλων των ΗΠΑ. Το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ αντιμετωπίζει ξεκάθαρα τους δικούς του δαίμονες ανθεκτικότητας, παλεύοντας να αυξήσει την παραγωγή αυτών και άλλων προμηθειών λόγω των ελλείψεων που σχετίζονται με την πανδημία και γενικά της ασθενικής ικανότητας της αμυντικής βιομηχανίας.

Εξίσου σημαντική με τον ανεφοδιασμό όπλων και πυρομαχικών είναι η εκπαίδευση των Ουκρανών στρατιωτών και εθελοντών πολιτών που χρησιμοποιούν αυτόν τον εξοπλισμό. Τα προηγμένα οπλικά συστήματα που παραδίδονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ είναι χρήσιμα μόνο εάν οι Ουκρανοί στρατιώτες γνωρίζουν πώς να τα χρησιμοποιούν και να τα συντηρούν —δεξιότητες που είναι δύσκολες και χρειάζονται χρόνο για να διδαχθούν. Για παράδειγμα, το εκπαιδευτικό μάθημα για το Javelin του Στρατού των ΗΠΑ είναι 80 ώρες, ενώ η εκπαίδευση σε ένα κινητό σύστημα πυραύλων πυροβολικού κατασκευασμένο από την Lockheed Martin μπορεί να διαρκέσει έως και δύο μήνες [14]. (Το πρώτο από αυτά τα συστήματα της Lockheed Martin επιβεβαιώθηκε [15] ότι θα χρησιμοποιηθεί στην Ουκρανία την περασμένη εβδομάδα, υποδηλώνοντας ότι η εκπαίδευση προχωρά ταχύτερα από το αναμενόμενο).

Εφόσον οι στρατιωτικοί σύμβουλοι των ΗΠΑ έπρεπε να αποσυρθούν από την Ουκρανία για να αποφευχθεί η πιθανότητα άμεσης σύγκρουσης με τις ρωσικές δυνάμεις, η εκπαίδευση σε αυτά και άλλα συστήματα πρέπει να πραγματοποιείται εκτός της χώρας. Ουκρανοί στρατιώτες έχουν ταξιδέψει σε βάσεις των ΗΠΑ στην Γερμανία [16] και την Πολωνία για να μάθουν πώς να χειρίζονται συστήματα πυροβολικού, ραντάρ αεράμυνας, drones, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και, σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, ακόμη και εξελιγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου [17] που παρέχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες κράτη και άλλες χώρες. Αυτοί οι στρατιωτικοί θα μπορούν πλέον να εκπαιδεύουν τους συναδέλφους τους πίσω στην Ουκρανία. Αλλά τέτοιες προσπάθειες επιβάλλουν δύσκολες ανταλλαγές. Από τη μια πλευρά, δίνουν την δυνατότητα στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει νέες στρατιωτικές δυνατότητες. Από την άλλη, βγάζουν τους ειδικευμένους στρατιώτες από τον αγώνα ακριβώς την στιγμή που οι ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό είναι στην κορύφωσή τους.

Στην συνέχεια, υπάρχει η πρόκληση της συντήρησης. Τα συστήματα πυροβολικού και τα ραντάρ, καθώς και άλλος προηγμένος στρατιωτικός εξοπλισμός, απαιτούν εξειδικευμένη και συχνά εξαιρετικά τεχνική εκπαίδευση για την συντήρησή τους. Τα ουκρανικά στρατεύματα έχουν λάβει μέρος αυτής της εκπαίδευσης συντήρησης στην Γερμανία και την Πολωνία —για παράδειγμα, σε συστήματα πυροβολικού γνωστά ως ολμοβόλα (howitzers) M777. Αλλά η συντήρηση ακόμη και αυτών των σχετικά βασικών όπλων περιπλέκεται από το γεγονός ότι κατασκευάζονται χρησιμοποιώντας το αυτοκρατορικό σύστημα μέτρησης ενώ τα ουκρανικά κλειδιά χρησιμοποιούν το μετρικό σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι τα αμερικανικής κατασκευής κλειδιά πρέπει να συνοδεύουν κάθε οβιδοβόλο αμερικανικής κατασκευής -μια ακόμη επιπλοκή σε μια ήδη περίπλοκη και εύθραυστη αλυσίδα εφοδιασμού που ρέει από την Πολωνία στην δυτική Ουκρανία και στην συνέχεια στα μέτωπα στα ανατολικά της χώρας.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΘΕΛΗΣΗΣ

Η δύναμη της προσπάθειας ανθεκτικότητας της Ουκρανίας θα εξαρτηθεί εν μέρει από το τι συμβαίνει στην Ουάσιγκτον και σε άλλες Δυτικές πρωτεύουσες. Από τον Ιανουάριο του 2021, οι Ηνωμένες Πολιτείες [18] έχουν ξοδέψει 6,8 δισεκατομμύρια δολάρια για βοήθεια ασφαλείας στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ανακοίνωσε επιπλέον 40 δισεκατομμύρια δολάρια [19] τον περασμένο μήνα, τα μισά από τα οποία θα διατεθούν για στρατιωτική βοήθεια. Άλλα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν επίσης παράσχει ουσιαστική υποστήριξη, όπως η Εσθονία, η Σλοβακία, η Τουρκία, και το Ηνωμένο Βασίλειο. Και νωρίτερα αυτόν τον μήνα, Ευρωπαίοι ηγέτες [20] συναντήθηκαν με τον Ουκρανό πρόεδρο, Volodymyr Zelensky, στο Κίεβο, υποσχόμενοι την συνέχιση της βοήθειας και επιβεβαιώνοντας την υποστήριξή τους για την ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ.

Το πόσο θα διαρκέσει αυτή η στήριξη θα εξαρτηθεί από την διάθεση του κοινού στις Δυτικές χώρες. Η υποστήριξη προς την Ουκρανία παραμένει σχετικά υψηλή στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις ευρωπαϊκές χώρες, και σε συμμαχικές χώρες όπως η Αυστραλία, η Ιαπωνία, και η Νότια Κορέα. Ωστόσο, η κοινή γνώμη για τον πόλεμο είναι πιο ανάμεικτη σε μέρη της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, και της Αφρικής, όπου η Ρωσία έχει μεγαλύτερη επιρροή και όπου έχει επικεντρώσει τις εκστρατείες παραπληροφόρησης. Εάν ο πληθωρισμός, οι ελλείψεις τροφίμων, και οι διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας συνεχιστούν, οι χώρες σε αυτές τις περιοχές θα μπορούσαν να πιέσουν για να περιοριστούν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή να μειωθεί η βοήθεια προς την Ουκρανία.

Αλλά εξίσου σημαντικό με το διεθνές κλίμα είναι αυτό που συμβαίνει στην ίδια την Ουκρανία. Εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανοί πρόσφυγες [21] επέστρεψαν στα σπίτια τους τούς τελευταίους μήνες. Ο επαναπατρισμός αυτής της κλίμακας θα μπορούσε αρχικά να επιβαρύνει τους πόρους τροφίμων και υγείας, αλλά θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στην αναζωογόνηση της οικονομίας και της αγοράς εργασίας, να διευκολύνει τη μεταφορά προμηθειών και ιατρικής υποστήριξης στα μέτωπα στα ανατολικά και να τονώσει το ηθικό στο έθνος συνολικά. Ήδη, τα εμπορικά [22] αγαθά έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν πιο ελεύθερα στην δυτική Ουκρανία, γεγονός που δείχνει ότι η συνολική υλικοτεχνική κατάσταση βελτιώνεται. Η επαναλειτουργία του δυτικού τμήματος της χώρας —και ιδιαίτερα πόλεων όπως το Κίεβο— θα βοηθήσει στην ανακούφιση ορισμένων από τις ελλείψεις τροφίμων και ιατρικών προϊόντων στα ανατολικά. Τέλος, οι αναφορές [23] για αυξημένη αντίσταση και δολιοφθορά στις κατεχόμενες από την Ρωσία περιοχές υποδηλώνουν ότι οι Ουκρανοί θα μπορούσαν ακόμη να διαταράξουν τις γραμμές ανεφοδιασμού της Μόσχας -διαβρώνοντας έτσι την ικανότητά της να διατηρήσει την επίθεση.

Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει μετατραπεί σε πόλεμο φθοράς, η σημασία της διατήρησης [των μαχών] έχει αυξηθεί, ίσως πάνω από όλα. Αν και μια αποφασιστική στρατιωτική νίκη στην οποία οι Ουκρανοί θα εκδιώξουν τις ρωσικές δυνάμεις από ολόκληρη την επικράτειά τους φαίνεται ολοένα και πιο απίθανη, το Κίεβο θα μπορούσε να εμποδίσει την πρόοδο της Μόσχας και να ενισχύσει την θέση του για μελλοντικές διαπραγματεύσεις με το να συνεχίζει να αυξάνει τις ενισχύσεις και τις προμήθειες στην πρώτη γραμμή. Αν οι τελευταίοι τέσσερις μήνες του πολέμου αποκάλυψαν κάτι, είναι ότι το να υποτιμάται η Ουκρανία είναι λάθος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους πρέπει να κάνουν αυτό που τους αναλογεί για να βοηθήσουν την Ουκρανία να διατηρήσει τη μάχη.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.washingtonpost.com/world/2022/06/25/ukraine-russia-balance-o...
[2] https://www.washingtonpost.com/world/2022/03/30/russia-military-logistic...
[3] https://www.jpost.com/international/article-704938
[4] https://www.nytimes.com/live/2022/06/18/world/ukraine-russia-news-deaths
[5] https://www.reuters.com/world/europe/russian-lawmakers-vote-scrap-upper-...
[6] https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/is-ukraines-reformed-...
[7] https://www.bbc.com/news/world-europe-61742736
[8] https://www.washingtonpost.com/world/2022/05/26/ukraine-frontline-russia...
[9] https://www.bbc.com/news/world-europe-61920708
[10] https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/is-ukraines-reformed-...
[11] https://www.nytimes.com/2022/06/10/world/europe/ukraine-ammo-shortage-ar...
[12] https://foreignpolicy.com/2022/05/04/russia-demilitarize-ukraine-arms-fa...
[13] https://breakingdefense.com/2022/05/amid-ukraine-crisis-lockheed-raytheo...
[14] https://www.politico.com/news/2022/06/01/ukraine-war-russia-donbas-weapo...
[15] https://www.usnews.com/news/world/articles/2022-06-25/ukraine-already-us...
[16] https://www.axios.com/2022/05/05/pentagon-details-us-training-of-ukraini...
[17] https://www.c4isrnet.com/electronic-warfare/2022/05/19/ukrainian-troops-...
[18] https://www.state.gov/u-s-security-cooperation-with-ukraine/
[19] https://www.cnbc.com/2022/05/21/biden-signs-40-billion-aid-package-for-u...
[20] https://apnews.com/article/eu-leaders-visit-ukraine-515075496ed9d6cfe3e4...
[21] https://www.bbc.com/news/world-60555472
[22] https://trans.info/en/3pl-ukraine-war-288674
[23] https://www.understandingwar.org/backgrounder/russian-offensive-campaign...

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2022-06-29/real-key-vict...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition