Το πάνω χέρι του Πεκίνου στην Θάλασσα της Νοτίου Κίνας

Από την δεκαετία του 1980 και μετά, το ναυτικό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (People’s Liberation Army) έχει επιδιώξει να γίνει η κυρίαρχη δύναμη στην Θάλασσα της Νοτίου Κίνας. Η Κίνα δεν έχει ακόμη επιτύχει αυτόν τον στόχο, αλλά βρίσκεται πολύ πιο κοντά από όσο θέλει να παραδέχεται η Ουάσιγκτον. Η κατασκευή τεχνητών νησιών από την Κίνα και η επέκταση των στρατιωτικών ικανοτήτων της στην περιοχή, σε συνδυασμό με ένα τεράστιο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας, εγείρουν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ικανότητα του στρατού των ΗΠΑ να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία στην περιοχή. Ο ναύαρχος Phil Davidson, τότε διοικητής της Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού των ΗΠΑ (US Indo-Pacific Command), κατέθεσε [2] ενώπιον της Γερουσίας το 2018 ότι η Κίνα «είναι πλέον ικανή να ελέγξει την Θάλασσα της Νοτίου Κίνας σε όλα τα σενάρια εκτός του πολέμου με τις Ηνωμένες Πολιτείες». Στην πραγματικότητα, η ισορροπία έχει μετατοπιστεί ακόμη περισσότερο από αυτό. Η αλήθεια είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανώς δεν θα είχαν άλλη επιλογή από το να παραχωρήσουν την Θάλασσα της Νοτίου Κίνας στα αρχικά στάδια οποιασδήποτε σύγκρουσης με την Κίνα.

Κινέζοι στρατιώτες κάνουν περιπολία στα νησιά Spratly, τον Φεβρουάριο του 2016. Reuters
--------------------------------------------------------

Αλλά η Κίνα δεν ψάχνει μια μάχη με το ναυτικό των ΗΠΑ. Ακόμα κι αν νικούσε η Κίνα, το κόστος για το Πεκίνο θα υπερείχε του οφέλους. Αυτό που πραγματικά θέλει η Κίνα είναι να πείσει την υπόλοιπη Ασία ότι ο ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία έχει ήδη τελειώσει. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ στην Θάλασσα της Νοτίου Κίνας δεν είναι οι προετοιμασίες της Κίνας για πόλεμο, αλλά οι μηχανορραφίες της σε καιρό ειρήνης. Χρησιμοποιώντας την κινεζική ακτοφυλακή και τη ναυτική πολιτοφυλακή —χρηματοδοτούμενες και ελεγχόμενες από το κράτος παραστρατιωτικές δυνάμεις που επιχειρούν από αλιευτικά σκάφη —για να διαβρώσουν σταθερά την πρόσβαση των γειτόνων της στα ίδια τους τα ύδατα, η Κίνα [3] υποσκάπτει την αξία των Ηνωμένων Πολιτειών ως περιφερειακού παρόχου ασφάλειας.

Η «προωθημένη παρουσία» των ΗΠΑ, η στρατηγική του να αναπτύσσονται συνεχώς αμερικανικές δυνάμεις στο εξωτερικό για να καθησυχάσουν τους συμμάχους και να αποτρέψουν τους εχθρούς, στηρίζεται στην πρόσβαση που παρέχεται από τους εταίρους. Στην Θάλασσα της Νοτίου Κίνας, ετούτο σημαίνει την Σιγκαπούρη και τις Φιλιππίνες. Και ετούτες οι χώρες αναρωτιούνται όλο και περισσότερο τι παίρνουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αντάλλαγμα για αυτήν την πρόσβαση. Το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ μπορεί να είναι ελεύθερο να πλεύσει στην Θάλασσα της Νοτίου Κίνας, αλλά οι νοτιοανατολικο-ασιάτες αποκλείονται από τα ίδια τους τα ύδατα λόγω της συνεχούς παρενόχλησης από τις κινεζικές δυνάμεις σε καιρό ειρήνης. Όσο περισσότερο αυξάνεται η κινεζική πίεση [4], τόσο πιο κακό στοίχημα φαίνεται η περισσότερη υποστήριξη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες —ως κάτι που ωφελεί την Ουάσιγκτον αλλά όχι τους εταίρους της.

ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ

Εάν υπήρχε μια στρατιωτική αντιπαράθεση στη Θάλασσα της Νοτίου Κίνας, οι κινεζικές δυνάμεις θα είχαν σαφή πλεονεκτήματα, [πλεονεκτήματα] που έχουν οικοδομήσει εδώ και χρόνια. Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να είναι ικανές να εξουδετερώσουν τις αεροπορικές και ναυτικές βάσεις που κατασκεύασε η Κίνα σε τεχνητά νησιά στα Spratlys, μια αμφισβητούμενη νησιωτική αλυσίδα. Αλλά η προσπάθεια θα ήταν δαπανηρή, χρονοβόρα και αβέβαιη, καθώς οι δυνάμεις των ΗΠΑ βρίσκονται υπερβολικά μακριά από την περιοχή, και η στρατιωτική ικανότητα που έχει κατασκευάσει η Κίνα [5] στα νησιά έχει συμβάλει στην μετατόπιση της ισορροπίας δυνάμεων προς όφελος της Κίνας. Τα πλησιέστερα μαχητικά αεροσκάφη των ΗΠΑ έχουν βάση στην Οκινάουα και στο Γκουάμ, 1.300 και 1.500 ναυτικά μίλια από τα Spratlys αντίστοιχα. Η Κίνα έχει τέσσερις αεροπορικές βάσεις στην Θάλασσα της Νοτίου Κίνας, χωρίς να υπολογίζονται οι μικρότερες εγκαταστάσεις ή εκείνες που βρίσκονται κατά μήκος της ακτής της. Θα μπορούσε να αναπτύξει μαχητικά αεροσκάφη στα νησιά για σύντομες θητείες με το παραμικρό. Δεδομένης της σημερινής δομής των δυνάμεών της, η Κίνα θα έχει τον έλεγχο του εναέριου χώρου πάνω από την Θάλασσα της Νοτίου Κίνας στα αρχικά στάδια οποιασδήποτε σύγκρουσης. Και το σημαντικό πλεονέκτημά της σε πυραυλικές δυνάμεις θα μετέτρεπε την Θάλασσα της Νοτίου Κίνας σε σκοπευτήριο. Θα γινόταν γρήγορα σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα μπορούσαν να προστατεύσουν τα αμερικανικά πολεμικά πλοία που επιχειρούν στην περιοχή.

Οι ικανότητες των πληροφοριών της Κίνας από τα ραντάρ και τα σήματα στα νησιά είναι εκτεταμένες και, το πιο σημαντικό, πλεονάζουσες. Δεν θα μπορούσαν εύκολα να «τυφλωθούν» από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, το οποίο σημαίνει ότι η Κίνα θα έβλεπε τις Ηνωμένες Πολιτείες να έρχονται. Και χάρη στα [συστήματα] επιφανείας-αέρος, αντιπλοϊκά, παρεμβολής, και άλλα οπλικά συστήματά τους, τα νησιά είναι πιο υπερασπίσιμα από όσο πιστεύουν πολλοί.