Τι πραγματικά φοβούνται οι Ταλιμπάν

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, το NRF έχει αναλάβει ένοπλο αγώνα κατά των Ταλιμπάν και των εταίρων τους. Η στρατιωτική πτέρυγα του NRF αποτελείται από τα απομεινάρια των πρώην ενόπλων δυνάμεων του Αφγανιστάν, οι οποίες εκπαιδεύτηκαν, δέχθηκαν συμβουλές, και χρηματοδοτήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η κατάρρευση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Αφγανιστάν δεν ήταν δικό τους λάθος. Η αποχώρηση των ΗΠΑ [5] απέσυρε τους απαραίτητους πόρους, εργολάβους, και συμβούλους, περιορίζοντας την ικανότητα των δυνάμεων των ANSF (Afghanistan National Security Forces, Αφγανικές Εθνικές Δυνάμεις Ασφαλείας) να αντισταθούν αποτελεσματικά στην προέλαση των Ταλιμπάν. Το πιο σημαντικό, ο αφγανικός στρατός απογοητεύτηκε από την αδύναμη πολιτική ηγεσία. Ο Γκάνι και οι σύμβουλοί του δεν είχαν στρατιωτική εκπαίδευση και εμπειρία, αλλά έπαιρναν σημαντικές στρατιωτικές αποφάσεις και έκαναν διορισμούς από το προεδρικό μέγαρο και αγνοούσαν τις συμβουλές των αξιωματούχων ασφαλείας.

Ευτυχώς, αρκετοί αποτελεσματικοί ηγέτες παραμένουν στο Αφγανιστάν. Χιλιάδες Αφγανοί στρατιώτες ήρθαν στην Panjshir τον Αύγουστο του 2021 για να συγκεντρωθούν γύρω από τον Massoud και να συνεχίσουν τον αγώνα ενάντια στους Ταλιμπάν και τους τρομοκράτες συμμάχους τους. Παρόλο που δεν διαθέτει επαρκείς πόρους, το NRF έχει την θέληση να αγωνιστεί, αγκαλιάζει έναν νόμιμο σκοπό, και επωφελείται από ισχυρή ηγεσία. Οι στρατιώτες του NRF πιστεύουν ότι ο Μασούντ, ένας έντιμος, νέος, και μορφωμένος ηγέτης, είναι ικανός να απελευθερώσει την χώρα από τους Ταλιμπάν και να δημιουργήσει μια νέα πολιτική και κοινωνική τάξη πραγμάτων που θα ωφελήσει όλους τους Αφγανούς.

Η ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ

Τον περασμένο χρόνο, το NRF συνέχισε τον αγώνα του, ακόμη και όταν κάθε εξωτερική δύναμη εγκατέλειψε το Αφγανιστάν. Τα διακυβεύματα της συνεχιζόμενης σύγκρουσης είναι μεγάλα, ξεπερνώντας αυτά ενός απλού εμφυλίου πολέμου. Οι Ταλιμπάν επέτρεψαν σε περιφερειακές και διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες να δημιουργήσουν βάσεις στο Αφγανιστάν. Χιλιάδες ξένοι μαχητές από τη Μέση Ανατολή, τη Νότια Ασία, και την Κεντρική Ασία, που μιλούν γλώσσες άγνωστες στους Αφγανούς, ζουν σε όλη την χώρα υπό την προστασία των Ταλιμπάν. Αυτοί οι μαχητές είναι οπλισμένοι με τα όπλα και τον εξοπλισμό που άφησε πίσω του το ΝΑΤΟ [6], αξίας άνω των 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο χάος της αποχώρησης των ΗΠΑ.

Απειλούν όχι μόνο την σταθερότητα του Αφγανιστάν αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Οι Ταλιμπάν παρέδωσαν την ασφάλεια των συνόρων Αφγανιστάν-Τατζικιστάν στις μαχητικές ομάδες Τζαμάατ Ανσαρουλάχ (Jamaat Ansarullah) και στο Ισλαμικό Κίνημα του Ουζμπεκιστάν. Πρόσφατα, με την βοήθεια των Ταλιμπάν, τρομοκράτες από το Τατζικιστάν σχημάτισαν μια ομάδα που ονομάζεται Κίνημα Ταλιμπάν του Τατζικιστάν, η οποία στοχεύει να ιδρύσει το δικό της ισλαμικό εμιράτο στην Κεντρική Ασία. Η πρόσφατη επίθεση των ΗΠΑ με drone που σκότωσε τον Zawahiri στην καρδιά της Καμπούλ δείχνει την βαθιά και αλληλένδετη σχέση μεταξύ των Ταλιμπάν και των τρομοκρατικών ομάδων όπως η Αλ Κάιντα. Παρ’ όλες αυτές τις οδυνηρές εξελίξεις, το NRF είναι μόνο του. Καμία χώρα δεν παρέχει υλική υποστήριξη στο NRF, παρόλο που αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου αγώνα για την παγκόσμια ασφάλεια και τις παγκόσμιες αξίες.

Ωστόσο, το NRF επέμεινε και μεγάλωσε. Έπρεπε να βασιστεί στους δικούς του πόρους για να συντηρήσει χιλιάδες στρατιώτες στον βορρά κατά την διάρκεια του σκληρού χειμώνα στα βουνά Hindu Kush, ένα επίπονο κατόρθωμα που απαιτούσε την δημιουργία γραμμών υλικοτεχνικών προμηθειών για να παρέχει στους στρατιώτες του NRF καταφύγιο, ρούχα, επικοινωνίες, όπλα, και πυρομαχικά. Ευτυχώς, το NRF όχι μόνο στήριξε με επιτυχία τις δυνάμεις του, αλλά τον Μάρτιο επέκτεινε τις επιχειρήσεις του από δύο επαρχίες σε 12 επαρχίες. Σήμερα, το NRF πολεμά ενεργά σε έξι επαρχίες κατά των Ταλιμπάν. Μπόρεσε να χτίσει μόνιμες βάσεις σε περιοχές σε όλο το βόρειο Αφγανιστάν [7] και έχει εξαπολύσει επιτυχώς επιθέσεις εναντίον θέσεων των Ταλιμπάν στην επαρχία Nangarhar στο ανατολικό Αφγανιστάν.

Μια απόδειξη της δύναμης του NRF ήταν η επιτυχημένη έναρξη μιας εαρινής επίθεσης φέτος. Ξεκινώντας στις αρχές Μαΐου, η επίθεση ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Το NRF χρησιμοποιεί τις τακτικές του ανταρτοπόλεμου για να χτυπήσει τους Ταλιμπάν, σε αντίθεση με τις τακτικές ενός πιο συμβατικού πολέμου που θα απαιτούνταν για την απελευθέρωση ολόκληρων επαρχιών. Ωστόσο, το NRF κατάφερε να εξαντλήσει τις εχθρικές δυνάμεις, να κερδίσει πόρους όπως αποθήκες όπλων και πυρομαχικά, να ανοίξει νέα μέτωπα, και να επιδείξει την ικανότητα του στρατιωτικού του προσωπικού —όλα αυτά χωρίς σταγόνα βοήθειας από καμία χώρα.

Πολλοί Δυτικοί παρατηρητές έχουν προτείνει οι κυβερνήσεις τους να στηρίξουν τους Ταλιμπάν ώστε [οι Ταλιμπάν] να περιορίσουν την απειλή του ISIS [8] στην χώρα. Καλύτερα να επιλεγεί το μικρότερο από τα δύο κακά, σκέφτονται, παρά να παραδοθεί το Αφγανιστάν στο ISIS. Αλλά το ISIS δεν είναι η δύναμη που απειλεί περισσότερο τους Ταλιμπάν σήμερα˙ οι πιο τρομεροί αντίπαλοι των Ταλιμπάν είναι οι υπέρ της δημοκρατίας δυνάμεις του NRF. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ταλιμπάν προσπάθησαν να εξαπολύσουν μια αντεπίθεση εναντίον θέσεων του NRF, αλλά υπέστησαν σοβαρές απώλειες. Αρκετοί ανώτεροι αξιωματούχοι που ηγήθηκαν της επίθεσης, συμπεριλαμβανομένου του Μουλά Μοχάμαντ Γιακούμπ, επέστρεψαν στην Καμπούλ και την Κανταχάρ αφού οι επιθέσεις τους απέτυχαν. Στην Panjshir αυτή την εβδομάδα, στρατεύματα του NRF σκότωσαν δεκάδες μαχητές Ταλιμπάν και αιχμαλώτισαν δεκάδες άλλους. Οι Ταλιμπάν είναι σαφώς απογοητευμένοι και ανίκανοι να νικήσουν το NRF στο βόρειο Αφγανιστάν.

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΝΙΚΗ