Πώς βλέπει η Σαουδική Αραβία τον κόσμο

Το πιο σημαντικό, ο Κόλπος ήδη βαθμονομεί εκ νέου την σχέση ασφαλείας του με την Ουάσιγκτον. Αυτή η κίνηση δεν αφορά τη μείωση των πωλήσεων όπλων, αλλά τη μείωση της προθυμίας των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τις δικές τους δυνάμεις για την προστασία των κρατών του Κόλπου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι ο εταίρος ασφαλείας που ήταν στο παρελθόν. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα [6], το κατέστησε σαφές όταν δήλωσε ότι η Σαουδική Αραβία θα έπρεπε να «μοιράζεται την γειτονιά» με το Ιράν. Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ [7] φλέρταρε με τους Σαουδάραβες ρητορικά, αλλά και αυτός έκανε εμφανή την αδιαφορία της Ουάσιγκτον αρνούμενος να απαντήσει στις επιθέσεις στις υποδομές πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας το 2019. Η υποβάθμιση της εταιρικής σχέσης από τον Μπάιντεν είναι μόνο η τελευταία σε μια ευρύτερη τάση εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Η Σαουδική Αραβία γνωρίζει ότι δεν έχει καμία εναλλακτική λύση εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες διακόψουν τις προμήθειες όπλων. (Η Ρωσία είναι σίγουρα ανίκανη να προσφέρει αυτό που χρειάζεται το Ριάντ). Προσπαθεί επομένως να επιταχύνει έναν οικονομικό μετασχηματισμό που συνδέει την οικονομία της πιο στενά με βασικές αγορές, μια προσπάθεια που έχει ήδη δείξει κάποια επιτυχία. Η Ουάσιγκτον κατηγόρησε τα κράτη του Κόλπου ότι είναι πολύ φιλικά προς τον Πούτιν, αλλά η συμπεριφορά τους δεν εμπόδισε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συρρέουν στις ενεργειακές αγορές της περιοχής -συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας. Από τότε που ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας, τα ενεργειακά απελπισμένα ευρωπαϊκά κράτη έχουν υπογράψει μακροπρόθεσμες συμφωνίες συνεργασίας για υγροποιημένο φυσικό αέριο, υδρογόνο, και ενεργειακή συνεργασία [8] με το Ριάντ και άλλες κυβερνήσεις των κρατών του Κόλπου. Κρισίμως, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμφώνησαν επίσης να εξάγουν νέα όπλα στους Σαουδάραβες. Ακόμη και η Γερμανία, η οποία είχε απαγορεύσει [9] τις πωλήσεις όπλων στην Σαουδική Αραβία το 2018, αγκαλιάζει το βασίλειο και του πουλά αμυντικό εξοπλισμό. Παρ' όλη την ανησυχία στην Ουάσιγκτον, το Ριάντ θα μπορούσε να έχει δίκιο: η διεθνής τάξη είναι αρκετά ρευστή, και το βασίλειο είναι αρκετά σημαντικό, ώστε να μην χρειάζεται να διαλέξει κάποια πλευρά.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΠΤΩΣΗ

Οι αποφάσεις της Σαουδικής Αραβίας για το πετρέλαιο δεν καθορίζονται μόνο από τις διεθνείς υποθέσεις. Ακριβώς όπως η κυβέρνηση Μπάιντεν ήθελε οι Σαουδάραβες να απομακρύνουν τις περικοπές παραγωγής του ΟΠΕΚ+ από τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ (ένα αίτημα που φαίνεται πλέον συναλλακτικό και ασύνετο), η πετρελαϊκή πολιτική της Σαουδικής Αραβίας καθοδηγείται επίσης από εγχώριους υπολογισμούς. Ο MBS αρέσκεται να θέτει στόχους και μετά να τους υπερβαίνει, ακόμη και όταν πρόκειται για αποφάσεις του ΟΠΕΚ+. Η κυβέρνησή του είχε υποδείξει ότι θα υπάρξει μείωση της παραγωγής από ένα εκατομμύριο έως 1,5 εκατομμύριο βαρέλια την ημέρα. Ο τελικός, υψηλότερος στόχος φαινόταν σχεδόν προσαρμοσμένος για να επιδείξει την ισχύ του MBS: ένα παράδειγμα στον λαό του ότι, παρά την εξωτερική πίεση να κρατήσει την παραγωγή σε υψηλά επίπεδα, μπορούσε να μειώσει την παραγωγή σε επίπεδα ακόμη και κάτω από εκείνα που αναμένονταν.

Η ταραχή της Δύσης για την ανακοίνωση μείωσης κατά δυο εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα ήταν αδικαιολόγητη. Τα περισσότερα κράτη του ΟΠΕΚ+ παρήγαγαν ήδη πετρέλαιο με ημερήσιους ρυθμούς κάτω από τις νέες μειωμένες ποσοστώσεις, και έτσι η ανακοίνωση περικοπής ήταν κατά κάποιο τρόπο συμβολική. Παρά την οργή, η απόφαση του ΟΠΕΚ+ είχε μέχρι στιγμής μικρό αντίκτυπο στην προσφορά πετρελαίου στις αγορές. Οι τιμές επέστρεψαν στους μέσους όρους των αρχών Οκτωβρίου μέσα σε δύο εβδομάδες. (Το εμπάργκο και το ανώτατο όριο τιμών στις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου είναι μια πολύ πιο σημαντική απειλή για την προσφορά της αγοράς).

Ωστόσο, η απόφαση του ΟΠΕΚ+ εξυπηρετεί έναν απτό σκοπό για την οικονομία της Σαουδικής Αραβίας. Η μείωση της παραγωγής δημιουργεί πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα για την Σαουδική Αραβία, δίνοντάς της χώρο να αυξήσει προσωρινά την παραγωγή σε περίπτωση που η παγκόσμια οικονομία δει ξαφνική μείωση από άλλη πηγή εφοδιασμού, όπως η Ρωσία. Σηματοδοτεί επίσης στους επενδυτές ότι η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας δεσμεύεται να διατηρήσει το πετρέλαιο κερδοφόρο ή τουλάχιστον να δημιουργήσει ένα κατώτατο όριο για τις τιμές, ενθαρρύνοντας τις εταιρείες να δαπανήσουν περισσότερα στον τομέα του πετρελαίου.

Το πιο σημαντικό, η απόφαση είχε σκοπό να βοηθήσει στην πρόληψη μιας άγριας αστάθειας στις τιμές του πετρελαίου. Παρά την υψηλή παρούσα ζήτηση, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας ανησυχεί ότι η επιθυμία του κόσμου για πετρέλαιο θα μπορούσε να μειωθεί απότομα εάν η παγκόσμια οικονομία βυθιστεί σε μια βαθύτερη και πιο εκτεταμένη ύφεση. Η δημοσιονομική πολιτική της Σαουδικής Αραβίας ήταν προσεκτική για τον ίδιο λόγο. Η προ-προϋπολογιστική έκθεση της χώρας [10] για το 2023 πιθανότατα βασίζεται σε τιμές πετρελαίου από 76 έως 78 δολάρια ανά βαρέλι, με τη μέση παραγωγή πετρελαίου να κυμαίνεται περίπου στα 10,6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Η τιμή είναι απλώς ελαφρά αυξημένη από το 2022, κατά την διάρκεια του οποίου το πετρέλαιο τιμολογήθηκε συντηρητικά κοντά στα 70 δολάρια το βαρέλι. Τα απροσδόκητα κέρδη που έλαβε η Σαουδική Αραβία φέτος δεν έχουν μεταφραστεί σε ξεφάντωμα δαπανών, τουλάχιστον όχι ακόμη.