Πώς ο Άσαντ οπλοποίησε μια καταστροφή

Οι δύο μαζικοί σεισμοί που έπληξαν την Τουρκία και την Συρία στις αρχές του Φεβρουαρίου προκάλεσαν τον θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και τον εκτοπισμό πολύ περισσότερων. Επιδείνωσαν επίσης μια ανθρωπιστική καταστροφή στην βορειοδυτική Συρία με τρόπους που θα μπορούσαν να καταλήξουν να αναπροσανατολίσουν θεμελιωδώς την ισορροπία δυνάμεων στην μακροχρόνια σύγκρουση της Συρίας. Το καθεστώς Άσαντ επιδιώκει εδώ και καιρό να τιμωρεί τους άμαχους πληθυσμούς ως ένα μέσο προώθησης της πολεμικής του προσπάθειας -μια στρατηγική που τώρα βοηθήθηκε σημαντικά από τους σεισμούς. Χωρίς μια μαζική προσπάθεια αποκατάστασης, οι εκτεταμένες ζημιές στα βορειοδυτικά της Συρίας που ελέγχονται από την αντιπολίτευση θα μπορούσαν όχι μόνο να αφήσουν τους ανθρώπους εκεί ανίκανους να ξαναχτίσουν τις ζωές τους, αλλά και να γείρουν την ισορροπία της σύγκρουσης υπέρ του Άσαντ. Οι διεθνείς δωρητές στις προσπάθειες ανάκαμψης της Συρίας θα πρέπει να πιέσουν εκ νέου για ανθρωπιστική πρόσβαση στην περιοχή -και να σηματοδοτήσουν σαφώς ότι δεν θα είναι συνένοχοι στις προσπάθειες του Άσαντ να χειραγωγήσει την προσπάθεια ανάκαμψης προς όφελός του.

Εθελοντές με την Πολιτική Άμυνα της Συρίας μετά από σεισμό, στην Jandaris, στην Συρία, τον Φεβρουάριο του 2023. Khalil Ashawi / Reuters
-----------------------------------------

Ο Άσαντ χρησιμοποιεί εδώ και καιρό την ροή της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Συρία ως πολεμικό όπλο, χρησιμοποιώντας τακτικές πολιορκίας για να αναγκάσει την αντιπολίτευση να υποταχθεί. Αν και συχνά δυσκολεύεται να επιτύχει οριστικές νίκες στο πεδίο της μάχης, έχει καταπνίξει με επιτυχία την αντίσταση των πολιτών σε ολόκληρη την χώρα, εφαρμόζοντας μια μακροπρόθεσμη στρατηγική γνωστή ως «γονάτισε ή λιμοκτόνησε» -βομβαρδίζοντας κοινότητες, ενώ ταυτόχρονα εμποδίζει την πρόσβασή τους σε βασικά αγαθά μέχρι να παραδοθούν. Ο ίδιος εφάρμοσε πιλοτικά αυτήν την στρατηγική στα πρώτα στάδια του εμφυλίου πολέμου της χώρας, αποκλείοντας πόλεις και γειτονιές που κατείχε η αντιπολίτευση και βομβαρδίζοντάς τες από μακριά, ενώ παράλληλα εμπόδιζε τις προμήθειες τροφίμων, φαρμάκων, και άλλης βοήθειας μέχρι να παραδοθούν. Αυτές οι δρακόντειες τακτικές πολιορκίας συνέτριψαν τον άμαχο πληθυσμό με χαμηλό κόστος για την πολεμική προσπάθεια του καθεστώτος, και πολλές από αυτές τις περιοχές υπέκυψαν τελικά στις δυνάμεις του Άσαντ.

Τα τελευταία χρόνια, καθώς η συριακή αντιπολίτευση έχει εδραιωθεί στα βορειοδυτικά της χώρας, ο Άσαντ εφάρμοσε αυτήν την βίαιη στρατηγική σε μεγαλύτερη κλίμακα, πολιορκώντας την περιοχή τόσο στρατιωτικά όσο και διπλωματικά. Πριν από τους σεισμούς, οι οργανισμοί του ΟΗΕ βασίζονταν στην άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας (United Nations Security Council -UNSC) για τη μεταφορά βοήθειας διά των εν λόγω συνόρων μέσω ενός μόνο εγκεκριμένου περάσματος. Ο Άσαντ και η Ρωσία -ο κύριος σύμμαχος του συριακού καθεστώτος, που κατέχει δικαίωμα βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας- χρησιμοποιούσαν συστηματικά την επίπονη διαδικασία ανανέωσης της άδειας του UNSC ως μοχλό πίεσης για να τιμωρήσουν την συριακή αντιπολίτευση και να προωθήσουν την ατζέντα του Άσαντ για την κανονικοποίηση του καθεστώτος του στην διεθνή σκηνή. Ο Άσαντ δεν ελέγχει άμεσα τα συνοριακά περάσματα μεταξύ της Τουρκίας και της βορειοδυτικής Συρίας, τα οποία αποτελούν κρίσιμες οδούς ανθρωπιστικής βοήθειας, αλλά δεδομένης της προθυμίας της Ρωσίας να συμμετάσχει σε διπλωματική παρεμπόδιση εκ μέρους του, μπορεί εντούτοις να χειραγωγήσει την προσπάθεια παροχής βοήθειας. Μαζί, η Ρωσία και ο Άσαντ έχουν κρατήσει σε ομηρία την ροή της διεθνούς βοήθειας προς την περιοχή, προκειμένου να κάνουν ανυπόφορη και απρόβλεπτη την ζωή τόσο για τους αντάρτες όσο και για τους αμάχους.

Οι σεισμοί επέτρεψαν τώρα στον Άσαντ και τους Ρώσους συμμάχους του να συμπιέσουν ακόμη περισσότερο τον θύλακα, με τρομερές συνέπειες για τα εκατομμύρια [ανθρώπων] που εξακολουθούν να διαμένουν εκεί. Οι συριακές κοινότητες αξίζουν πολύ περισσότερη διεθνή βοήθεια -αλλά οι δωρητές πρέπει να ενεργήσουν προσεκτικά για να διασφαλίσουν ότι η διαδικασία ανάκαμψης δεν θα καταλήξει να ενισχύσει το καθεστώς του Άσαντ.

ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ

Η προσπάθεια ανακούφισης από τον σεισμό μέχρι σήμερα έχει ωφελήσει σε μεγάλο βαθμό τον Άσαντ -και, κατ' επέκταση, την Ρωσία. Παρόλο που η ανθρωπιστική βοήθεια κατέκλυσε την Τουρκία μετά τους σεισμούς, μόνο ελάχιστες ποσότητες έφτασαν στην βορειοδυτική Συρία, και ακόμη και αυτή η βοήθεια καθυστέρησε πολύ τόσο λόγω της κλίμακας των ζημιών όσο και λόγω των ελιγμών του Άσαντ. Η μοναδική συνοριακή διάβαση που έμεινε στην διάθεση του ΟΗΕ λόγω της μακροχρόνιας παρεμπόδισης της Ρωσίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας υπέστη σοβαρές ζημιές από τον σεισμό, παρεμποδίζοντας την ικανότητα του ΟΗΕ να παραδώσει αμέσως βοήθεια στην Συρία. Ως αποτέλεσμα αυτών των καθυστερήσεων, ελάχιστη βοήθεια εισήλθε στην χώρα κατά την κρίσιμη αρχική φάση της έρευνας και διάσωσης. Ο Συντονιστής Έκτακτης Βοήθειας του ΟΗΕ, Μάρτιν Γκρίφιθς, το αναγνώρισε αυτό κατά την επίσκεψή του στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας λίγες ημέρες μετά τους σεισμούς, γράφοντας στο Twitter: «Έχουμε απογοητεύσει μέχρι στιγμής τους ανθρώπους στην βορειοδυτική Συρία. Δικαίως αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι. Ψάχνουν για διεθνή βοήθεια που δεν έχει φτάσει».

Στην αρχή, το καθεστώς [του Άσαντ] επέμενε ότι οποιαδήποτε βοήθεια προς τις περιοχές της αντιπολίτευσης θα έπρεπε να διοχετεύεται μέσω της Δαμασκού. Αντιμέτωπο όμως με την αυξανόμενη παγκόσμια πίεση, και ίσως διαισθανόμενο μια ευκαιρία να αποκαταστήσει την διεθνή του θέση, το καθεστώς επέτρεψε τελικά την προσωρινή χρήση δύο επιπλέον σημείων διέλευσης βοήθειας από την Τουρκία μετά από εκτεταμένες διαπραγματεύσεις στον ΟΗΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτές οι πρόσθετες οδοί εγκρίθηκαν μόνο αφού είχε παρέλθει η φάση της άμεσης διάσωσης. Το καθυστερημένο άνοιγμα αυτών των οδών δεν αλλάζει επίσης το γεγονός ότι η βορειοδυτική Συρία παραμένει μια ενεργή ζώνη συγκρούσεων και ούτε το καθεστώς ούτε οι αντάρτες προσφέρθηκαν να διακόψουν τις εχθροπραξίες για να επιτρέψουν σε μια μεγάλης κλίμακας προσπάθεια διάσωσης να προχωρήσει με ασφάλεια.

Τα εμπόδια αυτά απέτρεψαν το είδος της άμεσης παγκόσμιας προσπάθειας διάσωσης που κανονικά θα ακολουθούσε μια μαζική φυσική καταστροφή. Αντ' αυτού χάθηκαν αμέτρητες ζωές Σύρων που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί στον αρχικό απόηχο των σεισμών. Μέσα σε λίγες ώρες και ημέρες από τον σεισμό, εκατοντάδες ομάδες έρευνας και διάσωσης αναπτύχθηκαν στη νοτιοανατολική Τουρκία, αλλά καμία τέτοια υποστήριξη δεν έφτασε ποτέ στην βορειοδυτική Συρία. Τα Λευκά Κράνη και άλλοι τοπικοί Σύροι εθελοντές εργάστηκαν γενναία για να σώσουν όσους μπορούσαν, αλλά δεν διέθεταν το είδος των πόρων και του εξοπλισμού που αναπτύχθηκαν ακριβώς στην άλλη πλευρά των συνόρων. Καθώς η διεθνής κοινότητα σταθμίζει πώς να βοηθήσει την προσπάθεια ανάκαμψης της Συρίας, πρέπει να εργαστεί για να ξεπεράσει τα εμπόδια που την εμπόδισαν να παράσχει κρίσιμη βοήθεια αμέσως μετά τους σεισμούς -ή να αφήσει εκατομμύρια ανθρώπους στην δίνη μιας κλιμακούμενης καταστροφής.

ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΑΝΤ

Με μια κίνηση, οι σεισμοί προκάλεσαν πολύ μεγαλύτερη ζημιά στην βορειοδυτική Συρία από όσο το καθεστώς και η Ρωσία θα μπορούσαν ενδεχομένως να επιτύχουν με συμβατικές στρατιωτικές τακτικές -και μάλιστα χωρίς να εμπλέξουν το καθεστώς σε νέα εγκλήματα πολέμου. Η καταστροφή επιδείνωσε μια μακροχρόνια ανθρωπιστική κρίση στην περιοχή˙ εκατομμύρια άνθρωποι είχαν ήδη εκτοπιστεί και ζούσαν σε προσωρινούς καταυλισμούς, εξαρτώμενοι σε μεγάλο βαθμό από την βοήθεια. Οι σεισμοί έχουν εκτοπίσει πρόσφατα άλλους 100.000 Σύρους και απειλούν να επιδεινώσουν μια υπάρχουσα επιδημία χολέρας, καθώς και να καταστρέψουν εγκαταστάσεις υγείας και άλλες σημαντικές πολιτικές υποδομές. Αυτό το νέο μετασεισμικό status quo εξυπηρετεί τα συμφέροντα του καθεστώτος, και η παρεμπόδιση της βοήθειας που προορίζεται για την αποκατάσταση των ζημιών από τον Άσαντ θα αποφέρει λειτουργικά το ίδιο αποτέλεσμα με τους δικούς του βομβαρδισμούς νοσοκομείων ή την στοχοποίηση των πολιτικών υποδομών.

Οτιδήποτε λιγότερο από την πλήρη και ανοιχτή πρόσβαση βοήθειας σε περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση ενισχύει τελικά την πολεμική προσπάθεια του καθεστώτος. Ωστόσο, παρά τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της καταστροφής, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ άργησε να δράσει και η κρίση έχει ήδη ξεθωριάσει από τα παγκόσμια πρωτοσέλιδα. Η απρόθυμη παραχώρηση από τον Άσαντ τον Φεβρουάριο των δύο πρόσθετων οδών βοήθειας από την Τουρκία δεν έχει επισημοποιηθεί σε νέο ψήφισμα του UNSC και φαίνεται να έχει αμβλύνει την ώθηση για επείγουσα δράση του ΟΗΕ.

Το ευρύτερο πολιτικό σκηνικό είναι εξαιρετικά δύσκολο. Δώδεκα χρόνια μετά τον πόλεμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες μεγάλες χώρες δωρητές έχουν εγκαταλείψει σε μεγάλο βαθμό την επιδίωξη μιας διευθέτησης μέσω διαπραγματεύσεων ή μιας μετάβασης της εξουσίας που θα απαιτούσε την απομάκρυνση του Άσαντ, αλλά δεν θέλησαν επίσης να παραχωρήσουν μια οριστική νίκη στον Άσαντ. Η Τουρκία και οι Σύροι πληρεξούσιοί της εξακολουθούν να κατέχουν τμήματα της βόρειας Συρίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν επιχειρήσεις στα βορειοανατολικά, και οι δωρητές έχουν διατηρήσει την ροή μέτριων ποσών βοήθειας προς μη κυβερνητικές οργανώσεις στους εναπομείναντες θύλακες που ελέγχονται από την αντιπολίτευση. Το πρακτικό αποτέλεσμα ήταν μια ημι-παγωμένη σύγκρουση στην οποία ο Άσαντ αντιμετωπίζει μικρή προοπτική να χάσει την εξουσία -όσο διατηρεί την κινεζική, ιρανική, και ρωσική υποστήριξη- αλλά επίσης δεν διαθέτει τα μέσα για να ανακαταλάβει τις περιοχές της χώρας που εξακολουθούν να βρίσκονται εκτός του ελέγχου του. Αυτό είναι ένα άχαρο και δυσάρεστο status quo, ειδικά δεδομένης της σειράς των εγκλημάτων πολέμου που διαπράττει το καθεστώς του Άσαντ, αλλά η περαιτέρω εδραίωση της εξουσίας υπό τον Άσαντ θα ήταν ακόμα χειρότερη για τους ανθρώπους που ζουν στα βορειοδυτικά της Συρίας.

ΕΝΑ ΠΕΡΙΠΛΟΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Το διακύβευμα της επερχόμενης φάσης ανάκαμψης είναι επομένως τεράστιο, τόσο για την ευημερία των ανθρώπων στην βορειοδυτική Συρία όσο και για την μακροπρόθεσμη πορεία της σύγκρουσης. Ωστόσο, η προσπάθεια ανασυγκρότησης αντιμετωπίζει τεράστια εμπόδια. Μια μεγάλη προσπάθεια ανοικοδόμησης μετά από καταστροφές βασίζεται συνήθως σε στενές συνεργασίες μεταξύ των κυβερνητικών Αρχών και των παγκόσμιων παρόχων βοήθειας. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, η Συριακή κυβέρνηση έχει ελάχιστο ενδιαφέρον για την ανοικοδόμηση των βορειοδυτικών περιοχών της χώρας, εκτός ίσως από ένα βραχυπρόθεσμο αντάλλαγμα για την απόκτηση διεθνούς βοήθειας για την ανοικοδόμηση περιοχών με μεγάλη αξία που το καθεστώς αποδεκάτισε κατά την διάρκεια του πολέμου, όπως η μεγάλη πόλη του Χαλεπιού. Τέτοια ανταλλάγματα αποτελούσαν πιθανότατα μέρος του υπολογισμού του Άσαντ για το άνοιγμα των πρόσθετων διασυνοριακών οδών βοήθειας, το οποίο συνέπεσε με την προσωρινή χαλάρωση των κυρώσεων ώστε να καταστεί δυνατή η ανακούφιση από τους σεισμούς και η αποκατάσταση στις περιοχές που ελέγχονται από το καθεστώς.

Αυτό το σιωπηρό quid pro quo [στμ: αντάλλαγμα] βοηθάει ήδη τον Άσαντ: η βοήθεια από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ρέει προς το καθεστώς για να στηρίξει την ανθρωπιστική ανταπόκριση σε περιοχές της χώρας που κυβερνά. Οι μεγάλοι δωρητές βοήθειας αντιμετωπίζουν επίσης έναν γρίφο στα βορειοδυτικά, καθώς πολλοί από αυτούς δεν επιθυμούν να διευκολύνουν ή να νομιμοποιήσουν τις de facto κυβερνητικές Αρχές στην περιοχή, ιδίως τις αναγνωρισμένες τρομοκρατικές ομάδες, όπως η Hayat Tahrir al-Sham που συνδέεται με την Αλ Κάιντα. Παρόλο που οι ομάδες αυτές έχουν καταλήξει σε ένα modus vivendi με την συριακή κοινωνία των πολιτών, επιτρέποντας την συνέχιση των επιχειρήσεων βοήθειας με τις ελάχιστες δυνατές διαταραχές, οι δωρητές θα είναι πρόθυμοι να διασφαλίσουν ότι οι εν λόγω φορείς δεν θα αποκομίσουν υλικό όφελος από την άφιξη περισσότερης βοήθειας.

Η πρόκληση της ανοικοδόμησης είναι επομένως ένας μικρόκοσμος των μεγαλύτερων διλημμάτων της διεθνούς εμπλοκής στην επανάσταση της Συρίας την τελευταία δεκαετία: καμία μεγάλη δύναμη δεν θέλει να βοηθήσει τα εξτρεμιστικά στοιχεία της αντιπολίτευσης να επικρατήσουν, αλλά ούτε και η Δύση θέλει να δώσει στον Άσαντ μια ξεκάθαρη νίκη.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΕΦΙΚΤΟΥ

Μέσα σε αυτό το περίπλοκο πλαίσιο, μια πλήρης προσπάθεια ανοικοδόμησης του βορειοδυτικού τμήματος με απρόσκοπτη διεθνή πρόσβαση και επαρκή πρόβλεψη για την ασφάλεια μοιάζει ανέφικτη. Αντ' αυτού, το καλύτερο σενάριο για την ανοικοδόμηση μπορεί απλώς να είναι να βοηθηθούν οι συριακές ομάδες της κοινωνίας των πολιτών να ηγηθούν της προσπάθειας, αξιοποιώντας γνώσεις και δεξιότητες που αναπτύχθηκαν κατά την διάρκεια μιας δεκαετίας και πλέον πλοήγησης στο προ του σεισμού, εμπόλεμο status quo. Η επιχείρηση διασυνοριακής βοήθειας του ΟΗΕ θα πρέπει να κινηθεί επιθετικά για να αυξήσει την υποστήριξη ανακούφισης και ανασυγκρότησης προς αυτές τις ομάδες και, ειδικότερα, να αξιοποιήσει πλήρως τα πρόσθετα συνοριακά περάσματα που άνοιξαν. Κατά την τελευταία δεκαετία των συγκρούσεων, ένα μεγάλο μέρος της επιχείρησης βοήθειας στην περιοχή βασίστηκε στις δυνατότητες των συριακών οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, με την σιωπηρή συγκατάθεση των ένοπλων ομάδων που ελέγχουν την περιοχή. Με την υποστήριξη του ΟΗΕ και των διεθνών μη κυβερνητικών οργανώσεων, αυτές οι τοπικές συριακές οργανώσεις και [οργανώσεις] της συριακής διασποράς δημιούργησαν νοσοκομεία, έχτισαν καταυλισμούς εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων, συντήρησαν υποδομές, και παρείχαν πλήθος άλλων βασικών λειτουργιών παροχής υπηρεσιών. Μεγάλο μέρος αυτών των υποδομών και ικανοτήτων έχει πλέον καταστραφεί -αλλά η τεχνογνωσία και η πρακτική εμπειρία μετά από 12 χρόνια πολέμου παραμένουν.

Διάφορα μέτρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην οικοδόμηση μιας βιώσιμης, αν και βαθιά ατελούς, επιχείρησης ανασυγκρότησης υπό την Συριακή ηγεσία. Πρώτον, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ θα πρέπει να προχωρήσει γρήγορα στην έγκριση ενός νέου ψηφίσματος που θα δίνει εντολή για ενισχυμένη ανθρωπιστική πρόσβαση στην βορειοδυτική Συρία μέσω όλων των προσβάσιμων διαύλων. Τουλάχιστον, θα πρέπει να επισημοποιήσει τις πρόσθετες διαβάσεις που έχει προσφέρει το καθεστώς Άσαντ. Αλλά τα μέλη του UNSC θα πρέπει να πιέσουν για περισσότερα, μέχρι και για προσωρινή κατάπαυση του πυρός στην βορειοδυτική Συρία, ώστε να καταστεί δυνατή η ανάκαμψη μεγαλύτερης κλίμακας. Θα πρέπει επίσης να επαναβεβαιώσει ότι κανένας φορέας, ιδίως το συριακό καθεστώς, δεν μπορεί να παρεμβαίνει στην προσπάθεια ανακούφισης και ανάκαμψης και θα πρέπει να υπογραμμίσει την κεντρική σημασία της απρόσκοπτης ανθρωπιστικής πρόσβασης. Και το ψήφισμα θα πρέπει να είναι διαρκές -να ισχύει για τουλάχιστον ένα έτος και όχι να ανανεώνεται κάθε έξι μήνες, όπως έγινε με τα πρόσφατα ψηφίσματα.

Εάν η Ρωσία αρνηθεί να συνεργαστεί για την έγκριση ενός τέτοιου ψηφίσματος, ο ΟΗΕ θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τον επείγοντα χαρακτήρα της παρούσας στιγμής για να επανεξετάσει το νομικό καθεστώς γύρω από την διασυνοριακή βοήθεια. Όπως έχουν υποστηρίξει άλλοι στο Foreign Affairs, ορισμένοι νομικοί πιστεύουν ότι δεν απαιτείται αυστηρά ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας για να καταστεί δυνατή η παροχή διασυνοριακής βοήθειας στην βορειοδυτική Συρία. Η συμπεριφορά του καθεστώτος Άσαντ μετά τον σεισμό μόνο ενισχύει το επιχείρημα ότι η διασυνοριακή ανθρωπιστική βοήθεια θα πρέπει να είναι νόμιμη ακόμη και ελλείψει ψηφίσματος.

Δεύτερον, οι δωρητές πρέπει να κάνουν το καθήκον τους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι δωρητές του Κόλπου, και άλλοι πρέπει να δεσμευτούν για ένα σημαντικό πακέτο ανάκαμψης για την βορειοδυτική Συρία. Μετά την Διάσκεψη των Δωρητών που διοργάνωσε η ΕΕ στις Βρυξέλλες στις 20 Μαρτίου, η διεθνής κοινότητα βρίσκεται σε καλό δρόμο, με υποσχέσεις αρωγής συνολικού ύψους 7,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Τουρκία και την Συρία, εκ των οποίων 1 δισεκατομμύριο δολάρια προορίζονται για την Συρία. Η υπόσχεση αυτή θα παρουσιάσει μια πολιτική καθώς και μια οικονομική δέσμευση, δείχνοντας αλληλεγγύη με τους αμάχους της Συρίας στο σύνολό της με το να προχωρήσει στην χρηματοδότηση μιας σημαντικής ανθρωπιστικής ανταπόκρισης και μιας προσπάθειας αρχικής ανάκαμψης. Ωστόσο, η βασική δοκιμασία είναι πόση από την δεσμευμένη βοήθεια για τη Συρία θα εισρεύσει στα βορειοδυτικά και πόση θα περάσει από το καθεστώς του Άσαντ.

Οι δωρητές μπορούν να πλοηγηθούν σε αυτά τα δύσκολα νερά, συμπεριλαμβάνοντας προϋποθέσεις στις δεσμεύσεις τους για βοήθεια. Η διεθνής βοήθεια παρέχει στους δωρητές έναν βαθμό μόχλευσης, και κάθε μορφή οικονομικής βοήθειας που χρηματοδοτεί την ανοικοδόμηση σε περιοχές που ελέγχονται από το καθεστώς θα πρέπει να συνδέεται με αυστηρούς όρους όσον αφορά την συμπεριφορά του Άσαντ. Αυτοί οι όροι θα πρέπει να περιλαμβάνουν την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, την συγκατάθεση του καθεστώτος για διασυνοριακές επιχειρήσεις βοήθειας, και την διευρυμένη πρόσβαση και ελευθερία μετακίνησης του ανθρωπιστικού προσωπικού. Οι δωρητές θα πρέπει επίσης να ορίσουν ότι οποιαδήποτε νέα βοήθεια μπορεί να διανεμηθεί μόνο με τρόπους που δεν καταλήγουν να χρηματοδοτούν άλλα έργα του καθεστώτος.

Τρίτον, οι δωρητές και τα Ηνωμένα Έθνη πρέπει να διπλασιάσουν τις προσπάθειές τους για την άμεση στήριξη των συριακών ομάδων βοήθειας και να επενδύσουν στην θεσμική τους ικανότητα. Οι συριακές ομάδες που παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της βοήθειας στα βορειοδυτικά -και οι οποίες ηγήθηκαν της άμεσης προσπάθειας διάσωσης παρά την πενιχρή διεθνή υποστήριξη- αξίζουν καλύτερης μεταχείρισης από τους δωρητές βοήθειας. Δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να υποβιβάζονται ως υπεργολάβοι μεγάλων διεθνών ομάδων βοήθειας που εργάζονται εξ αποστάσεως από βάσεις στην Τουρκία. Οι συριακές ομάδες ηγούνται αυτού του έργου εδώ και πάνω από μια δεκαετία και τα Ηνωμένα Έθνη και άλλοι ηγέτες αρωγής πρέπει να κάνουν περισσότερα για να αναγνωρίσουν και να προσαρμοστούν σε αυτήν την πραγματικότητα. Οι οργανώσεις της συριακής κοινωνίας των πολιτών έχουν οικοδομήσει τις κοινότητες στις οποίες ζουν οι εκτοπισμένοι της Συρίας, και οι ομάδες αυτές είναι τώρα επιφορτισμένες με την ανοικοδόμησή τους. Οι οργανώσεις αυτές παραμένουν ο καλύτερος τρόπος για την διατήρηση των βασικών υπηρεσιών και της κοινωνικής συνοχής στις κατεστραμμένες περιοχές˙ ως τέτοιες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται από τους δωρητές.

Όλα αυτά πρέπει τώρα να συμβούν με αστραπιαία ταχύτητα. Έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από τους σεισμούς. Η κρίσιμη φάση ανάκαμψης μόλις αρχίζει. Αν η διεθνής κοινότητα δεν δράσει ή δεν επενδύσει στην ανάκαμψη της χώρας, εκατομμύρια άνθρωποι θα υποφέρουν -και ο Άσαντ θα έχει μόνο κέρδη.

Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/syria/assad-weaponized-earthquake-disaste...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition