
Από την οπτική γωνία του Πεκίνου, ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι απλώς μια ρεαλιστική πρώτη ιδέα του κόστους που πιθανότατα θα επωμιζόταν η Κίνα εάν κατέφευγε σε πόλεμο. Οι Κινέζοι ηγέτες θα εξετάσουν τις αποτυχίες της Ρωσίας και θα προσαρμόσουν τα επιχειρησιακά σχέδιά τους για να αποφύγουν παρόμοια λάθη.
Η παγκόσμια εκστρατεία για την ανάκτηση του καζακικού πλούτου και την απαλλαγή των καζακικών θεσμών από την επιρροή του Nazarbayev βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά είναι πιθανό να εμπλέξει μια μεγαλύτερη και πιο ποικίλη ομάδα διεθνών δρώντων από όσο θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν ακόμη και οι πιο φλογεροί επικριτές του Nazarbayev.
Δεν έχει βάση η πεποίθηση ότι η Κίνα, ή οποιαδήποτε χώρα, μπορεί να επιτύχει υψηλούς, πολιτικά καθορισμένους στόχους ανάπτυξης στο διηνεκές, χωρίς να ολοκληρώσει βασικές δημοσιονομικές, χρηματοοικονομικές, και άλλες μεταρρυθμίσεις της αγοράς. Το Πεκίνο πρέπει να διαλέξει μεταξύ κρατισμού και ανάπτυξης.
Για να προωθήσουν τους εμπορικούς και στρατηγικούς τους στόχους, οι ΗΠΑ και η Ινδία πρέπει επίσης να διαδραματίσουν κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη του οικονομικού πλαισίου για έναν ελεύθερο και ανοιχτό Ινδο-Ειρηνικό. Το να μην το κάνουν θα παρείχε ευκαιρίες σε άλλες χώρες, όπως η Κίνα, να δημιουργήσουν μια εμπορική τάξη πραγμάτων που θα απέκλειε την Ινδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία προσφέρει μια ευκαιρία να ενθαρρυνθεί η Ευρώπη να ισορροπήσει έναντι της Ρωσίας, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επικεντρώνονται στην ασφάλεια στην Ασία και στην ανανέωση στο εσωτερικό. Ένας τέτοιος καταμερισμός θα έφερνε τις Ηνωμένες Πολιτείες στην καλύτερη θέση να περιορίσουν τις επιπτώσεις από τον πόλεμο στην Ουκρανία και να επιτύχουν μακροπρόθεσμη ειρήνη και σταθερότητα στην Ευρώπη και πέρα από αυτήν.
Το Πεκίνο βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής όπου ο Σι θα πρέπει να κάνει μια επιλογή: είτε να αποστασιοποιήσει την χώρα του από τον φρικτό πόλεμο του Πούτιν και να προσπαθήσει να τον φέρει σε ένα τέλος είτε να συνεχίσει να διακινδυνεύει το μέλλον της Κίνας, παραμένοντας στην κακή παρέα ενός εξαιρετικά απρόβλεπτου και επικίνδυνου δρώντος.
Εάν η Κίνα συνεχίσει να υποστηρίζει το καθεστώς Πούτιν στις προσπάθειές του να υποτάξει τους γείτονές του με την βία, είναι πολύ πιθανό ότι ο κόσμος κάποια στιγμή θα σκοντάψει σε μια αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρώπης η οποία θα υποστηρίζεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία σέρνεται ημέρα με την ημέρα, και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης αναφέρουν τις ρωσικές θηριωδίες και τις απώλειες αμάχων, ο κόσμος συνεχίζει να στρέφεται κατά της Μόσχας.
Όπως έχει αποδείξει ο απερίσκεπτος ελιγμός του Πούτιν στην Ουκρανία, ένας αυταρχικός ηγέτης ο οποίος περιβάλλεται από κόλακες και τροφοδοτείται από ιστορικά παράπονα και εδαφικές φιλοδοξίες, αποτελεί μια απειλητική προοπτική.
Οι δημοκρατίες πρέπει να εκμεταλλευτούν την τρέχουσα κρίση για να αποδυναμώσουν την ικανότητα των αυταρχικών για καταναγκασμό και υπονόμευση, και να εμβαθύνουν την οικονομική και διπλωματική συνεργασία μεταξύ των φιλελεύθερων κρατών σε όλο τον κόσμο. Η εισβολή στην Ουκρανία σηματοδοτεί μια νέα φάση σε έναν εντεινόμενο αγώνα για την διαμόρφωση της διεθνούς τάξης.