Πώς βλέπει τον κόσμο ο Xi Jinping

Αλλά πέρα από αυτό, το Πεκίνο σχηματοποιεί επίσης μια βαθύτερη στρατηγική δέσμευσης στην ηπειρωτική περιφέρεια. Το βλέπουμε αυτό στην πολιτική, οικονομική και στρατιωτική διπλωματία της Κίνας σε όλη την απέραντη ηπειρωτική πλευρά της από την Βορειοανατολική μέχρι την Κεντρική και τη Νοτιοανατολική Ασία. Το βλέπουμε επίσης να αντικατοπτρίζεται σε ομάδες όπως ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης (Shanghai Cooperation Organization) και σε φιλόδοξα έργα υποδομής, ιδίως στην πρωτοβουλία «Belt and Road» (Ζώνη και Οδός).

Η στρατηγική επιταγή αυτών των προγραμμάτων είναι σαφής: Η εδραίωση των σχέσεων της Κίνας με τα γειτονικά της κράτη. Και σε γενικές γραμμές, αυτό σημαίνει την ενίσχυση της στρατηγικής της θέσης σε ολόκληρη την ευρασιατική ήπειρο, σταθεροποιώντας έτσι την ηπειρωτική περιφέρεια της Κίνας.

Ένας πέμπτος ομόκεντρος κύκλος στρατηγικών συμφερόντων της Κίνας είναι η θαλάσσια περιφέρειά της. Ο Xi και η κεντρική ηγεσία θεωρούν ότι αυτή είναι μια ιδιαίτερα εχθρική αρένα. Η Κίνα βλέπει τις εδαφικές αξιώσεις της στις ανατολικές και νότιες θάλασσες της Κίνας [4] σαν να βρίσκονται υπό απειλή και τώρα αναφέρεται συνήθως σε αυτές ως «βασικά εθνικά συμφέροντα», τοποθετώντας τα σε παρόμοια κατηγορία με την Ταϊβάν. Η Κίνα βλέπει επίσης την περιοχή ως μια στρατηγική συμμαχία εναντίον της -με ένα δαχτυλίδι συμμάχων των ΗΠΑ από τη Νότια Κορέα ως την Ιαπωνία, την Ταϊβάν, τις Φιλιππίνες και στην Αυστραλία, για να μην αναφέρουμε την τρομερή σειρά αμερικανικών στρατιωτικών πόρων που αναπτύσσονται από την αμερικανική Διοίκηση Ειρηνικού (U.S. Pacific Command) σε ολόκληρη την περιοχή.

Κινεζικά σκάφη, κατά πάσα πιθανότητα βυθοκόρησης, στα ύδατα γύρω από το Fiery Cross Reef στα αμφισβητούμενα νησιά Spratly στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας σε αυτό το στιγμιότυπο από βίντεο που τραβήχτηκε από αεροσκάφος επιτήρησης P-8A Poseidon του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Μάιο του 2015. U.S. NAVY VIA REUTERS
-------------------------------------------------------------

Η ναυτιλιακή στρατηγική της Κίνας αποσκοπεί στην διάρρηξη αυτών των συμμαχιών των ΗΠΑ, οι οποίες, όπως υποστηρίζει, αποτελούν λείψανα του Ψυχρού Πολέμου, ενισχύοντας παράλληλα την ικανότητα του ναυτικού και της αεροπορίας της σε σχέση με τον στρατό της. Υπό τον Xi, η αλλαγή στην στρατιωτική οργάνωση, το δόγμα και την δομή των δυνάμεων της Κίνας ήταν βαθιά. Οι κινεζικές ναυτικές και εναέριες ικανότητες επεκτείνονται τώρα στα επαναδιεκδικούμενα νησιά της Θάλασσας της Νότιας Κίνας και το Πεκίνο ανέπτυξε γρήγορα την χερσαία πυραυλική δύναμη που στοχεύει τόσο την Ταϊβάν όσο και τις ευρύτερες ναυτικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ στον Δυτικό Ειρηνικό. Η γενική πολιτικοστρατιωτική στρατηγική της Κίνας είναι σαφής: Να προκαλέσει επαρκή αμφιβολία στο μυαλό κάθε μελλοντικής διοίκησης των ΗΠΑ σχετικά με την ικανότητά της να κερδίσει οποιαδήποτε ένοπλη σύγκρουση ενάντια στις κινεζικές δυνάμεις εντός της πρώτης αλυσίδας νησιών. Αυτό περιλαμβάνει την άνοδο των αμερικανικών αμφιβολιών σχετικά με την ικανότητά τους να υπερασπιστούν την Ταϊβάν.

Η πιο ήπια πλευρά της στρατηγικής της Κίνας στην Ανατολική Ασία και στον Δυτικό Ειρηνικό είναι η οικονομική δέσμευση μέσω του εμπορίου, των επενδύσεων, των ροών κεφαλαίων και της αναπτυξιακής βοήθειας. Τόσο στην πραγματικότητα όσο και στην αντίληψη, η Κίνα έχει ήδη γίνει ένας πιο σημαντικός οικονομικός εταίρος από όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες για σχεδόν κάθε χώρα στην ευρύτερη ανατολική Ασία.

ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ ΚΑΙ Ο ΕΥΡΥΤΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Οι τελευταίοι δύο κύκλοι σχετίζονται με το πώς η Κίνα βλέπει το μέλλον της στην ευρύτερη παγκόσμια σκηνή. Στον έκτο κύκλο, η σειρά των στρατηγικών προτεραιοτήτων του Πεκίνου είναι η σχέση της χώρας με τον αναπτυσσόμενο κόσμο, η οποία έχει ιστορικές ρίζες πίσω στον πρόεδρο Mao Zedong και τον ρόλο του πρωθυπουργού Zhou Enlai στο Κίνημα των Αδεσμεύτων κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα, εφαρμόζεται ιδιαίτερα στην Αφρική. Αλλά το βλέπουμε και σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και η Σρι Λάνκα.

Σε ολόκληρη την Αφρική, η Κίνα έχει αναπτύξει μεγάλα κομμάτια της αναδυόμενης υποδομής της ηπείρου και έχει επίσης εμπλακεί σε μεγάλης κλίμακας εμπόριο και επενδύσεις σε ολόκληρη την Λατινική Αμερική και την Ασία. Κάθε ένα από αυτά τα έργα δημιουργεί τις δικές του τοπικές αντιπαραθέσεις. Αλλά το αξιοσημείωτο πράγμα για την στρατηγική της Κίνας είναι η επιμονή και η ικανότητά της να προσαρμόζεται και να ρυθμίζεται με την πάροδο του χρόνου. Δυτικοί ακαδημαϊκοί έχουν πραγματοποιήσει τώρα πολλαπλές μελέτες επί του πεδίου σχετικά με κινεζικά επενδυτικά σχέδια στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Ορισμένα δεν ήταν καλά, όπως για παράδειγμα στην Ζάμπια, όπου η συμπεριφορά ορισμένων κινεζικών εταιρειών σύντομα μεταφράστηκε σε εθνική πολιτική αντιπαράθεση και αλλαγή κυβέρνησης. Αλλά άλλα έχουν επιδείξει πραγματικές βελτιώσεις με την πάροδο του χρόνου, όπως στην Αιθιοπία, όπου οι κινεζικές επιχειρήσεις έχουν αυξήσει τις ευκαιρίες για τοπική εργασία, βελτιωμένα επίπεδα μισθών και έχουν επενδύσει σε τοπικές κοινότητες.

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο είναι πόσες θετικές ιστορίες αναδύονται τώρα στις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Έτσι, όταν η Κίνα αναζητά τοπικές φωνές για να υποστηρίξει τα συμφέροντά της, είτε στα Ηνωμένα Έθνη είτε στον λαβύρινθο του παγκόσμιου πολυμερούς συστήματος, η ικανότητά της να αντλεί πολιτική και διπλωματική υποστήριξη είναι άνευ προηγουμένου.