Οι αναδυόμενες αγορές δεν έχουν γλιτώσει ακόμα

Μια άλλη προσέγγιση θα μπορούσε να είναι η συσσώρευση συναλλαγματικών αποθεμάτων όταν οι επενδυτές ρίχνουν κεφάλαια στις αναδυόμενες αγορές. Πρόσφατη έρευνα από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (Bank for International Settlements) υποδηλώνει ότι η συσσώρευση αποθεματικών αποθερμαίνει την αύξηση των πιστώσεων κατά πολύ περισσότερο από όσο θα περίμενε κανείς από το κανονικό μηχανιστικό αποτέλεσμα σύμφωνα με το οποίο τα ομόλογα που πωλούνται από την Κεντρική Τράπεζα περιθωριοποιούν τον δανεισμό από τις εμπορικές τράπεζες.

Η μεγάλη δυσκολία με οποιαδήποτε συστημική παρέμβαση στις αγορές συναλλάγματος είναι ότι η εκάστοτε κυβέρνηση θα κατηγορηθεί ότι χειραγωγεί το νόμισμά της για να ενισχύσει την εμπορική ανταγωνιστικότητά της. Τέτοιες κατηγορίες πληγώνουν σκληρά, ειδικά δεδομένου του σημερινού πολιτικού περιβάλλοντος. Οι διεθνείς υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει ίσως να δώσουν χώρο στις κυβερνήσεις να παρεμβαίνουν προσωρινά στις αγορές συναλλάγματος προκειμένου να επιβραδύνουν την ανατίμηση των νομισμάτων τους, αλλά όχι να καθορίζουν την συναλλαγματική ισοτιμία για μεγάλες περιόδους. Αλλά ακόμη και εδώ, οι πρακτικές λεπτομέρειες θα είναι δύσκολο να ξεδιαλυθούν.

Όσον αφορά τις κρίσεις χρέους, οι αναλυτές συχνά βλέπουν το να δημιουργούνται συναλλαγματικά αποθέματα ως μια μακράν δεύτερη καλύτερη λύση για την δημιουργία ενός παγκόσμιου δικτύου χρηματοοικονομικής ασφάλειας, μια συλλογή εθνικών και διεθνών πολιτικών και θεσμών που αποσκοπούν στη μείωση του κινδύνου κρίσεων και αντιμετώπισής τους όταν συμβαίνουν. Οι αναλυτές συχνά πλαισιώνουν την επιλογή ως μια [επιλογή] μεταξύ της δαπανηρής αυτό-ασφάλισης των οικονομιών των αναδυόμενων αγορών και ενός κεντρικού ασφαλιστικού σχήματος.

Αλλά στην πράξη, τα επιχειρήματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα. Ο παραδοσιακός λόγος για την συσσώρευση συναλλαγματικών αποθεμάτων κατά την διάρκεια της οικονομικής ανάκαμψης είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια κρίση. Αλλά η δημιουργία τους μπορεί επίσης να μετριάσει την ίδια την ραγδαία ανάπτυξη και έτσι να καταστήσει τις κρίσεις λιγότερο πιθανές εξ’ αρχής.

Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να αναγνωρίσουν την σημασία της παγκόσμιας ρευστότητας για τις εγχώριες χρηματοοικονομικές συνθήκες. Είναι πάρα πολύ εύκολο για μια οικονομία που απολαμβάνει άφθονης πίστης να μπερδέψει την κυκλική άνοδο των επενδύσεων με την ψήφο εμπιστοσύνης στην εγχώρια οικονομική πολιτική της. Οι κυβερνήσεις πρέπει να προσέχουν να μην πίνουν πάρα πολύ από την πηγή της παγκόσμιας ρευστότητας σε περιόδους αφθονίας.

Πιο σημαντικό, όμως, οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να οικοδομήσουν ισχυρά οικονομικά θεμελιώδη στοιχεία, αν θέλουν να επωφεληθούν με βιώσιμο τρόπο από τις ανοιχτές παγκόσμιες κεφαλαιαγορές. Η επίλυση της «αρχικής αμαρτίας» αποδείχθηκε πιο δύσκολη από το να ακολουθείται απλώς μια συνταγή καλών πολιτικών, αλλά η επιτυχία ορισμένων χωρών στο να ξεπεράσουν τις κρίσεις χρέους τους δείχνει ότι μπορεί να γίνει.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2019-03-15/emerging-markets-aren...

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.economist.com/finance-and-economics/2019/01/12/for-emerging-...
[2] http://www.kc.frb.org/publicat/sympos/1999/S99eich.pdf

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition