Η Χεζμπολάχ ετοιμαζόταν επί δεκαετίες για αυτή την στιγμή

Μια εκστρατεία της Χεζμπολάχ εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών θα μπορούσε να λάβει πολλές μορφές, αλλά πιθανότατα θα συνίσταται σε σειρά υπολογισμένων πράξεων βίας που κλιμακώνονται με την πάροδο του χρόνου. Ο στόχος θα είναι να περιοριστεί η ελευθερία δράσης των ΗΠΑ και να αποτραπούν οι επιθέσεις των ΗΠΑ στην κλίμακα του χτυπήματος κατά του Soleimani. Η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει εργαλεία στρατιωτικά, τρομοκρατικά, [μυστικών] πληροφοριών, κυβερνοχώρου και πληροφόρησης, και θα μπορούσε να το κάνει ανοιχτά ή συγκεκαλυμμένα σε πολλούς τομείς, ανάλογα με τους στρατηγικούς της στόχους αποστολής μηνυμάτων ή την ανάγκη εύλογης δυνατότητας άρνησης. Το εύρος και η σοβαρότητα των επιθέσεων θα βαθμονομηθούν στην ένταση της αντιληπτής απειλής από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, και οι στόχοι θα προξενούν έκπληξη αλλά θα φαίνονται λογικοί εκ των υστέρων.

Τέτοιες επιθέσεις είναι πιθανό να ξεκινήσουν στην βάση της Χεζμπολάχ στον Λίβανο, όπου ο πιο λογικός στόχος θα ήταν η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ. Δεκάδες στρατιωτών των ΗΠΑ είναι τοποθετημένοι σε πολλές βάσεις σε ολόκληρη την χώρα για να εκπαιδεύσουν και να βοηθήσουν τις ένοπλες δυνάμεις του Λιβάνου. Αντί να επιτεθεί άμεσα σε αυτές τις δυνάμεις και να διακινδυνεύσει μια καταστροφική αντίδραση, η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πυραυλικά πυρά (κάτι που θα μπορούσε να αρνηθεί) για να διαταράξει τις επιχειρήσεις αεροπορικών μεταφορών των ΗΠΑ, και αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς (IED) –για τους οποίους θα μπορούσε να κατηγορήσει τους Σουνίτες μαχητές- να περιορίσει τις κινήσεις των ΗΠΑ στο έδαφος. Επιπλέον, θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κυβερνοεπιθέσεις και ηλεκτρονικές επιθέσεις για να παρεμβάλλει παράσιτα στις επικοινωνίες των ΗΠΑ και να εκθέσει τις ταυτότητες [6] των αξιωματούχων των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ και των λιβανέζικων πηγών τους. Στην συνέχεια, χρησιμοποιώντας προπαγάνδα και παραπληροφόρηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα μπορούσε να κινητοποιήσει σμήνη «αυθόρμητων» διαδηλωτών για να κρατήσει τους διπλωμάτες και τους αξιωματούχους πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών περιορισμένους στα ενδιαιτήματά τους. Η Χεζμπολάχ θα μπορούσε επίσης να επιχειρήσει να απαγάγει ή να δολοφονήσει αξιωματούχους των ΗΠΑ, αλλά εάν δεν αυξηθεί δραματικά η ένταση, πιθανότατα θα κρατήσει αυτές τις επιλογές σε εφεδρεία στο επόμενο διάστημα.

Εκτός από την αποτελεσματική εξουδετέρωση των Ηνωμένων Πολιτειών στον Λίβανο, η Χεζμπολάχ μπορεί να αρχίσει να επιτίθεται εναντίον των συμφερόντων των ΗΠΑ σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Πιο μακριά από τους ψηφοφόρους της και τα βασικά συμφέροντά της, η οργάνωση θα είναι πιο πρόθυμη να αναλάβει επιθετική στρατιωτική δράση. Σε συνεργασία με την Δύναμη Quds, η Χεζμπολάχ θα επιδιώξει να αποδείξει την εμβέλεια του άξονα της αντίστασης και να υπερεκτείνει τις δυνάμεις των ΗΠΑ. Η οργάνωση έχει μαχητές στην Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη [7], ώστε να μπορεί να διεξάγει παρόμοιες επιθέσεις (τις οποίες μπορεί να αρνηθεί) εναντίον δυνάμεων και εγκαταστάσεων των ΗΠΑ. Μπορεί επίσης να συνεργαστεί με άλλα μέλη του άξονα, όπως οι ιρακινές PMF, οι Houthi στην Υεμένη και χιλιάδες πιστοί Σιίτες μαχητές της Συρίας, του Αφγανιστάν και του Πακιστάν, προκειμένου να διεξαγάγουν πιο εμφανείς επιθέσεις. Αυτοί οι μαχητές έχουν εμπειρία στο πεδίο της μάχης και αυξανόμενα οπλοστάσια. Είναι επίσης πιστοί στους Ιρανούς διοικητές και στους διοικητές της Χεζμπολάχ που τους εκπαιδεύουν και τους εξοπλίζουν -και θα είναι πρόθυμοι να πολεμήσουν και να πεθάνουν για τον άξονα μετά το μαρτύριο του Σολεϊμανί. Μέσα από μια σταθερή εκστρατεία επιθέσεων σε αμερικανικές εγκαταστάσεις, επικοινωνίες και -ειδικά εάν οι εντάσεις κλιμακωθούν- σε προσωπικό, αυτές οι σύμμαχες σιιτικές δυνάμεις θα καταστήσουν όλο και πιο δύσκολο για τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιχειρούν σε μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής.

Η Χεζμπολάχ, φυσικά, κατέχει και ένα άλλο περιφερειακό χαρτί για να παίξει: Την απειλή που θέτει στον πλησιέστερο περιφερειακό σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών, το Ισραήλ. Ως η προωθημένη άμυνα του Ιράν στο Λεβάντε, η οργάνωση εκπαιδεύεται, οργανώνεται και εξοπλίζεται πρωτίστως για σύγκρουση με το Ισραήλ, είτε πρόκειται για άμεσο πόλεμο όπως ο πόλεμος του 2006 είτε για περιφερειακό μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, όπου ο Λίβανος γίνεται ένα κύριο μέτωπο. Η Χεζμπολάχ σχεδόν σίγουρα δεν θέλει μια αντιπαράθεση με το Ισραήλ, ιδιαίτερα με τις εντάσεις μεταξύ ΗΠΑ-Ιράν σε άνοδο, αλλά είναι έτοιμη να διεξαγάγει έναν [πόλεμο] παρά ταύτα. Η ομάδα διαθέτει ένα τρομερό οπλοστάσιο από πυραύλους ακριβείας και drones, ικανό να χτυπήσει όχι μόνο ισραηλινούς στόχους αλλά και αμερικανικές εγκαταστάσεις στο Ισραήλ, καθώς και πλοία του Ναυτικού των ΗΠΑ που επιχειρούν στη Μεσόγειο. Πέρα από αυτό το τρομερό και –άχρηστο, αν δεν ξεσπάσει ολοκληρωτικός πόλεμος μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν- απίθανο σενάριο, η Χεζμπολάχ θα μπορούσε να μοχλεύσει τους βαθείς δεσμούς της με Παλαιστίνιους μαχητές όπως η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ και η Χαμάς για μικρότερες αλλά και πάλι θανατηφόρες επιθέσεις στο Ισραήλ.

Η Χεζμπολάχ θα μπορούσε επίσης να επιλέξει να εκδικηθεί έξω από τη Μέση Ανατολή, πιθανόν με μια τρομοκρατική επίθεση. Το τρομοκρατικό σκέλος της οργάνωσης, ο Οργανισμός Εξωτερικής Ασφάλειας (External Security Organization, ESO), διατηρεί ίσως δεκάδες πυρήνες [8] στις πέντε ηπείρους. Η Χεζμπολάχ δημιούργησε την οργάνωση αυτή υπομονετικά, επί δεκαετίες, με την υποστήριξη του Ιράν, εν αναμονή μιας ημέρας όπως η σημερινή, όταν η ηγεσία του Ιράν ή της Χεζμπολάχ θα είχε μια ξαφνική ανάγκη να αντιδράσει ή να καταδείξει την ικανότητά της να μάχεται σε ένα παγκόσμιο πεδίο μάχης στον χρόνο και τον τόπο της επιλογής της. Όπως εκτιμά η κοινότητα πληροφοριών των ΗΠΑ [1] πέρυσι, η Χεζμπολάχ «διατηρεί πιθανότατα την δυνατότητα εκτέλεσης μιας σειράς επιθετικών επιλογών ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ παγκοσμίως».