Η αντι-ιμπεριαλιστική ατζέντα της Τουρκίας

Οι πρώτες επιτυχίες του ΑΚΡ οικοδομήθηκαν στην αναγνώριση του κόμματος ότι για να είναι καλές οι σχέσεις της χώρας με όλους στην περιοχή, ήταν απαραίτητο, επίσης, να έχουν όλοι στην περιοχή καλές σχέσεις μεταξύ τους. Αν είχε καταφέρει η Άγκυρα να διευκολύνει κάποια προσέγγιση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν ή του Ισραήλ και της Συρίας, για παράδειγμα, θα αποδείκνυε και θα βελτίωνε την υπεροχή της ως περιφερειακός διαμεσολαβητής. Στον βαθμό στον οποίο οι συγκεκριμένες συγκρούσεις ποδηγέτησαν την κοινή γνώμη στην Τουρκία, η επίλυσή τους θα διευκόλυνε την πράξη εξισορρόπησης της Άγκυρας και θα βοηθούσε κάποια μελλοντική συνεργασία με την Δύση. Δυστυχώς, όταν απέτυχαν οι προσπάθειες αυτές, το AKP σταμάτησε να ενδιαφέρεται για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης, και καθώς οι περιφερειακές διαιρέσεις εντάθηκαν μετά την Αραβική Άνοιξη, εγκατέλειψε τις ελπίδες του να χρησιμεύσει ως διαμεσολαβητής.

Πολλοί άνθρωποι έχουν συγκρίνει την όλο και πιο μαχητική προσέγγιση της εσωτερικής πολιτικής του Ερντογάν με την αυξανόμενη περιφερειακή απομόνωση της Τουρκίας. Και οι αντιδράσεις κατά του Ερντογάν, που έγιναν εμφανείς από το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης εβδομάδας, εκτείνονται στις πρόσφατες πολιτικές του ΑΚΡ που είναι άμεσα συνδεδεμένες με εκείνον, όπως η εμφανέστατη υποστήριξη των Ισλαμιστών ανταρτών κατά του Άσαντ στην Συρία. Αν εξαιρέσει κανείς, όμως, τις πιο δραματικές γεωπολιτικές αλλαγές, οι τουρκικές αντιλήψεις σε ό, τι έχει να κάνει με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον αραβικό κόσμο είναι απίθανο να αλλάξουν δραματικά. Η πρόκληση για την Ουάσιγκτον και την Άγκυρα θα εξακολουθήσει να έγκειται στην συνεργασία για την προώθηση των κοινών τους συμφερόντων και αξιών στην Μέση Ανατολή, ακόμη και όταν κάποιες από τις απόψεις τους σχετικά με την περιοχή διαφέρουν.

Πέρυσι, ο Ερντογάν προέβη σε ένα ξέσπασμα [20] κατά των σημερινών «Λώρενς της Αραβίας», οι οποίοι, ισχυριζόταν, έσπερναν το χάος στην Συρία. Κάποιοι Αμερικανοί παρατηρητές [20] φάνηκαν έκπληκτοι, ακόμα και ταραγμένοι, από το γεγονός ότι ο Ερντογάν εξέφρασε μια τόσο αρνητική άποψη για ένα ιστορικό πρόσωπο που είναι ευρέως γνωστό κυρίως για την επιτυχία του στην σφαγή Τούρκων στρατιωτών [21]. Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξουν λιγότερα παρανοϊκά ξεσπάσματα του Ερντογάν εναντίον της Δύσης μετά την εκλογική του ήττα. Αλλά κανένας στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να εναποθέσει τις ελπίδες του στην εκλογή ενός ηγέτη στην Τουρκία που θα τρέφει την ίδια συμπάθεια με εκείνους στον Λώρενς.

Copyright © 2015 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/turkey/2015-06-14/turkeys-anti-i...