Ο πόλεμος κατά της Δύσης | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Ο πόλεμος κατά της Δύσης

Μεταναστευτική κρίση και ευρωπαϊκή ασφάλεια

β.-γ. Τον μέσο και μακρό ιστορικό χρόνο (γεννητικότητα πληθυσμών, γεωγραφικά δεδομένα). Στην κατηγορία αυτή ανήκει η υψηλή γεννητικότητα των πληθυσμών της περιφέρειας και η εσωτερική αστάθεια ή ανεπαρκής οικονομικής ανάπτυξη κρατών με περιορισμένους φυσικούς πόρους ή ενδογενή γεωφυσικά μειονεκτήματα. Οι μεταναστευτικές ροές σχετίζονται κατά κύριο λόγο με τον μέσο και μακρό χρόνο, διότι αποτελούν συνέπειες της υψηλής γεννητικότητος των κρατών της περιφερείας ή της ανεπαρκούς οικονομικής αναπτύξεως των περιοχών αυτών, στοιχεία, τα οποία προκαλούν εκδημία και μεταναστευτικές ροές ασχέτως της πολιτικής καταστάσεως των κρατών αυτών. Οι μεταναστευτικές ροές οφείλονται επίσης στην υψηλή γεννητικότητα (παράγων ώθησης) των γεωγραφικών περιοχών της περιφερείας, η οποία προκαλεί υψηλή νεανική καμπύλη, υψηλό ποσοστό νεανικού πληθυσμού, το πλεόνασμα του οποίου διοχετεύεται προς την ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ευρώπη διαθέτει υψηλό οικονομικό επίπεδο και ελκυστικό σύστημα κοινωνικών παροχών (παράγοντες έλξης).

17032016-2.jpg

Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Οι ισλαμικές κοινότητες στην Ευρώπη διαμορφώνουν ένα πλαίσιο ανάπτυξης των ισλαμιστικών δραστηριοτήτων, καθώς οι Μουσουλμάνοι της Ευρώπης διακρίνονται από ισχυρά αντιδυτικά συναισθήματα και τάσεις αποστασιοποίησης από την κοινωνική και πολιτισμική σφαίρα του εκκοσμικευμένου ευρωπαϊκού χώρου. Έρευνες της κοινής γνώμης καταδεικνύουν ότι η πλειονότητα των Μουσουλμάνων της Ευρώπης επιθυμεί την καθιέρωση του ισλαμικού νόμου (σαρία) στα κράτη στα οποία ζει σημαντικός αριθμός Μουσουλμάνων, ακόμη και επί των μη-Μουσουλμάνων. Οι Μουσουλμάνοι στην πλειονότητά τους απορρίπτουν την προοπτική της αφομοίωσης ή ενσωμάτωσης στις δομές της Ευρώπης, δημιουργώντας παράλληλες κοινωνίες. [8]

Οι Μουσουλμάνοι της Ευρώπης δεν διαθέτουν κίνητρα ενσωμάτωσης, καθώς σε ιδεολογικό επίπεδο η ετερότητά τους καθίσταται αποδεκτή κατά τρόπο άκριτο, ακόμη και όταν επιμέρους εκφάνσεις της όπως ο αντιδυτικισμός, οι ανισωτικές διακρίσεις Μουσουλμάνων/μη-Μουσουλμάνων και η υποστήριξη της τρομοκρατίας, στρέφονται κατά πολιτών της Ευρώπης. Σε ένα τέτοιο ιδεολογικό πλαίσιο και δεδομένης αφενός της εγγενούς αντιδυτικής ιδεολογικής διάστασης αφετέρου της αξίωσης παγκόσμιας κυριαρχίας της ιδίας της ισλαμικής θρησκείας, η αύξηση του σχετικού ποσοστού του ισλαμικού πληθυσμού πιθανότατα θα επιφέρει επίταση των τρομοκρατικών επιθέσεων. Και αυτό διότι θα υφίσταται μια συνεχώς διευρυνόμενη δεξαμενή στρατολόγησης ισλαμιστών δρώντων, οι οποίοι ως Ευρωπαίοι πολίτες και ενίοτε ως εξισλαμισθέντες γηγενείς Ευρωπαίοι θα διαθέτουν αυξημένη δυνατότητα δράσης στο ευρωπαϊκό περιβάλλον. Οι ριζοσπάστες Ισλαμιστές και σαλαφιστές Μουσουλμάνοι της Ευρώπης ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες, με κύρια κέντρα την Γαλλία, το Βέλγιο, την Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ολλανδία, ενώ σημαντικοί θύλακοι Ισλαμιστών απαντούν στην Ισπανία, την Σουηδία και την Νορβηγία.

Οι εκτιμήσεις ως προς την μελλοντική αναλογική αύξηση του ισλαμικών αναφορών πληθυσμού στο εσωτερικό της Ευρώπης διαφέρουν, ωστόσο προκύπτει ότι η αύξηση του ισλαμικού πληθυσμού κατά τον 21ο αιώνα θα μεταβάλει την δημογραφική και την πολιτισμική κατάσταση στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Τα στατιστικά δημογραφικά δεδομένα τείνουν να επιβεβαιώνουν την υπόθεση εργασίας ότι βάσει της σημερινής γεννητικότητας των γηγενών εκκοσμικευμένων Ευρωπαίων και των ισλαμικών αναφορών πολιτών/μεταναστών, της κατάχρησης της χορήγησης ασύλου και της οικογενειακής επανένωσης, καθώς και του αρχαϊσμού της ισλαμικής θρησκείας, η Ευρώπη πιθανώς κατά τα τέλη του 21ου αιώνα θα καταστεί μια περιοχή με ισχυρή ισλαμική παρουσία.[9] Σε επίπεδο σχετικού ποσοστού επί του συνολικού πληθυσμού της Ευρώπης ο ισλαμικών αναφορών πληθυσμός ανερχόταν σε 4,1% το 1990, σε 6% το 2010 και αναμένεται ότι θα προσεγγίσει το 8% του συνολικού ευρωπαϊκού πληθυσμού το 2030. [10] Σύμφωνα με άλλες δημογραφικές προβολές, ο ισλαμικός πληθυσμός θα αποτελέσει το 20% του συνολικού ευρωπαϊκού πληθυσμού περί το 2050 [11] και το 25% περί το 2100.[12] Περί το 2050 ορισμένα κράτη θα διαθέτουν ποσοστό ισλαμικών αναφορών κατοίκων μεταξύ 10-15%, ενώ σε άλλα κράτη, όπως η Σουηδία, ο πολιτισμικός εξισλαμισμός θα είναι εντονότερος, καθώς το ποσοστό θα προσεγγίσει το 25% περί το 2050.[13]

Η αύξηση του ισλαμικού πληθυσμού στην Ευρώπη πραγματοποιείται με τρεις τρόπους:
α) Την διαφορική, υπέρτερη γονιμότητα των ισλαμικών πληθυσμών σε σχέση με τους γηγενείς εκκοσμικευμένους και χριστιανικούς πληθυσμούς της Ευρώπης. Η γονιμότητα των ισλαμικών πληθυσμών στην Ευρώπη παρουσιάζει μείωση κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ωστόσο παραμένει υψηλότερη σε σχέση με την γονιμότητα των εκκοσμικευμένων πληθυσμών. [14] Μεταξύ του ισλαμικού πληθυσμού της Ευρώπης οι Ισλαμιστές και Σαλαφιστές εφαρμόζουν συχνά τακτικές πολυγυνίας με την ανοχή των ευρωπαϊκών αρχών, αποκτώντας συχνά άνω των δέκα τέκνων. Στην Γαλλία εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 20.000 πολυγυνικές οικογένειες, οι οποίες περιλαμβάνουν 200.000 άτομα. Καθώς δε οι ιδεολογικές και πολιτικές αναφορές θεωρείται ότι κληροδοτούνται σε ποσοστό 75% στην επόμενη γενεά, έπεται ότι οι ισλαμιστές της Ευρώπης αυξάνουν σταθερά και συνεχώς το σχετικό ποσοστό τους εντός του ισλαμικού πληθυσμού. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι ισλαμιστές και σαλαφιστές καθίστανται με επίταση το κυρίαρχο ιδεολογικό ρεύμα, μετατρέποντας τις ισλαμικές κοινότητες σε χώρους ευμενούς υποδοχής των τρομοκρατικών ενεργειών. [15]

β) Την αδιάκριτη εφαρμογή της αρχής της οικογενειακής επανένωσης, μέσω της οποίας οι πολιτογραφηθέντες και οι νόμιμοι μετανάστες είναι σε θέση να φέρνουν στην Ευρώπη όχι μόνον άμεσους συγγενείς αλλά και πολλαπλούς ανιόντες.