Γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να υποχωρήσει στο Μακεδονικό

Η μόνη αντίληψη η οποία ενέχει ιστορικό νόημα, είναι η ταύτιση της γεωγραφικής Μακεδονίας με την ιστορική Μακεδονία, η οποία εντοπίζεται σχεδόν πλήρως εντός των ορίων της ελληνικής επικρατείας. Ο όρος Μακεδονία διαθέτει ιστορικό νόημα μόνον για τον ελληνικό πληθυσμό, καθώς η μακεδονική ταυτότητα αποτελούσε ως υποεθνοτικός προσδιορισμός τμήμα της ιστορικής ελληνικής ταυτότητας. Η Μακεδονία δεν είχε αποτελέσει αυτόνομη γεωγραφική, διοικητική ή άλλη οντότητα σε συγκεκριμένο ιστορικό χρόνο τον 19ο αιώνα, ώστε να θεωρηθεί ότι έχει διασπασθεί σε πολιτικό επίπεδο μεταξύ επιμέρους κρατών.

Η ελληνική πλευρά, επαναλαμβάνοντας την θέση περί γεωγραφικής Μακεδονίας η οποία έχει κατανεμηθεί μεταξύ τριών ή τεσσάρων κρατών, υπονομεύει την διαπραγματευτική της απόπειρα να αποτρέψει την αμφισβήτηση της ελληνικής κρατικής κυριαρχίας, και επιτρέπει την σύνδεση γεωγραφίας και εθνοτικής ταυτότητας εκ μέρους των σλαβικών πληθυσμών. Η μακεδονική σλαβική ταυτότητα έχει λειτουργήσει σε βάρος της Ελλάδος σε πολυάριθμες περιπτώσεις: Το 1912-1913, το 1941-44 με την βουλγαρική κατοχή και το 1946-1949, όταν το 30-50% των ανταρτών του ΔΣΕ ήταν σλαβόφωνοι που ήθελαν ενιαία Μακεδονία με έξοδο στο Αιγαίο, στηριζόμενοι από τα σλαβικά κράτη: Την Γιουγκοσλαβία (έως το 1948) και την Βουλγαρία και την ΕΣΣΔ ως υπερσυστημικό δρώντα συνεχώς.

Η Ελλάδα μπορεί να προβάλλει μια νέα θέση, βάσει της οποίας η γεωγραφική Μακεδονία αντιστοιχεί στην ιστορική Μακεδονία και στο εθνολογικό όριο Ελλήνων προς Σλάβους. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, ο όρος Μακεδονία χάνει το νόημά του. Συνοψίζοντας, γεωγραφική ευρεία Μακεδονία ως αυτόνομη οντότητα δεν υπήρξε ποτέ, μόνο ιστορική Μακεδονία, η οποία είναι πλήρως ταυτισμένη με την ελληνική επικράτεια.

Εθνογραφικός χάρτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1847) του Αυστριακού χαρτογράφου Ami Boué, στον οποίον η γεωφυσική ενότητα της Μακεδονίας δεν περιλαμβάνει τα Σκόπια.
------------------------------------------------------------------------------------------

ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟΥ ΟΡΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ

Η αναγνώριση μακεδονικής εθνοτικής ταυτότητας για τους σλαβόφωνους πολίτες της ΠΓΔΜ ενέχει μια σειρά αρνητικών συνεπειών για την ελληνική κρατική κυριαρχία σε βάθος χρόνου. Η αναγνώριση μακεδονικής εθνοτικής ταυτότητας θα πραγματοποιηθεί αυτομάτως εφόσον στην ονομασία του κρατιδίου υφίσταται ο όρος Μακεδονία, έστω σε σύνθετη γεωγραφική ονομασία. Σύνθετη ονομασία σημαίνει αναγνώριση μακεδονικής εθνότητας στον προσδιορισμό των πολιτών, άρα υπονόμευση της ελληνικής κρατικής κυριαρχίας. Οποιαδήποτε εκδοχή μιας αντίστοιχης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, όπως Άνω Μακεδονία ή Βόρειος Μακεδονία ή Горна Македонија στην σλαβική εκδοχή, δημιουργεί αυτομάτως δύο ζητήματα:

α. το ζήτημα της γεωγραφικής ολοκλήρωσης της έννοιας Μακεδονία.
β. το ζήτημα της ταύτισης της μακεδονικής ταυτότητας κατ’ εξοχήν με τον σλαβόφωνο πληθυσμό της ΠΓΔΜ.

Στην περίπτωση που προκριθεί ο όρος Νέα Μακεδονία, αυτομάτως προκαλείται εννοιολογική διασύνδεση τόσο με την ιστορική ταυτότητα της Μακεδονίας στην διάσταση του χρόνου, όσο και με την χωρική αναφορά του συνόλου της Μακεδονίας. Ένα κράτος, το οποίο ονομάζεται Νέα Μακεδονία, είναι σε θέση να λειτουργήσει ως φορέας προβολής αξιώσεων επί του συνόλου της Μακεδονίας στο πλαίσιο ενός εγχειρήματος εθνικής ενοποιήσεως σε ένα νέο κρατικό σύνολο. Η δημιουργία ενός πλαστού διπόλου Σλάβοι Μακεδόνες-Έλληνες Μακεδόνες, αποτελεί σύγχυση μεταξύ της χωρικής γεωγραφικής έννοιας και της πληθυσμιακής εθνοτικής έννοιας του όρου.

Σε περίπτωση αναγνώρισης μακεδονικής εθνοτικής ταυτότητας κατά άμεσο ή έμμεσο τρόπο από την ελληνική πλευρά, οι σλαβόφωνοι της ΠΓΔΜ θα αποτελούν την κύρια, διεθνώς αναγνωρισμένη μακεδονική εθνότητα και οι Μακεδόνες στην Βόρειο Ελλάδα θα συνιστούν την υποδιαίρεση. Πλέον οι Έλληνες θα είναι οι καπηλευτές μιας εθνικής ονομασίας ενός γειτονικού κράτους, σε μια πλήρη αντιστροφή όχι μόνο των πολιτικών, αλλά και των ιστορικών δεδομένων. Αν, δηλαδή, η έννοια της μακεδονικής ταυτότητας από περιφερειακή υποενότητα της ευρύτερης ελληνικής ταυτότητας ανανοηματοδοτηθεί ως αυτόνομη εθνική ταυτότητα, άμεση συνέπεια θα είναι η μονοπώληση της έννοιας του μακεδονισμού από το κράτος των Σκοπίων.

Σε επίπεδο διεθνούς αντίληψης και διακρατικών σχέσεων, ένα κράτος ταυτίζεται με μια εθνική ταυτότητα και είναι ο νομιμοποιημένος ιστορικός φορέας αυτής. Κράτος, το οποίο περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία, θα αποτελεί πλέον τον νομιμοποιημένο ιστορικό φορέα της μακεδονικής ταυτότητας. Η Ελλάδα, κράτος φορέας της ελληνικής ιστορικής ταυτότητας, θα προσλαμβάνεται ως διεκδικητής μιας εθνικής ετερότητας –της «μακεδονικής»- ακόμη και αν από κάθε άποψη η μακεδονική ταυτότητα έχει αποτελέσει στην μακρά ιστορική διάρκεια υποδιαίρεση της ελληνικής ταυτότητας. Η οικειοποίηση της μακεδονικής ταυτότητας ως κρατικής αναφοράς θα αποτελέσει τομή και θα δημιουργήσει νέο ιστορικό χρόνο σε βάρος της Ελλάδος με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Η κατοχύρωση της μακεδονικής εθνοτικής ταυτότητας από την σλαβική πληθυσμιακή συνιστώσα της ΠΓΔΜ συνεπάγεται την δυνατότητα διατύπωσης αξιώσεων για ύπαρξη εθνικής μειονότητας στην ελληνική επικράτεια. Εάν στο κρατίδιο υπάρχει μακεδονική εθνοτική ομάδα, η οποία επικαλείται συγγενικούς δεσμούς με τον σλαβόφωνο πληθυσμό της Βορείου Ελλάδος, ακραίοι κύκλοι των οποίων δηλώνουν «εθνοτικά Μακεδόνες», θα υπάρξει ανακίνηση μειονοτικού εθνοτικού ζητήματος σε βάρος της Ελλάδος. Ο όρος Μακεδονία θα έχει αρνητικές συνέπειες για την ελληνική κρατική κυριαρχία.