Η χαμένη υπόσχεση του Διαδικτύου

Οι ψηφιακές πλατφόρμες πρέπει να βρουν έναν τρόπο να προσφέρουν στους χρήστες ευρύτερο πλαίσιο (context) για τις ειδήσεις που τους παρουσιάζουν οι αλγόριθμοί τους. Θα μπορούσαν να το πράξουν με κάποια μέθοδο διαφοροποίησης εκείνων των ειδησεογραφικών πρακτορείων που ακολουθούν αποδεκτές δημοσιογραφικές πρακτικές (έθιμα, όπως η ύπαρξη ενός τίτλου του μέσου, ο διαχωρισμός των ειδήσεων από τις απόψεις, και η δημοσίευση διορθώσεων) από εκείνα που δεν το κάνουν. Οι πλατφόρμες θα πρέπει να υποχρεώνονται να καταργούν τους ψεύτικους λογαριασμούς και να αφαιρούν τα bots, εκτός εάν είναι σαφώς επισημασμένα ως τέτοια. Οι μεγαλύτερες εταιρίες μέσων κοινωνικής δικτύωσης -το Facebook, το Twitter και το YouTube- πρέπει να είναι διαφανείς σχετικά με τους κανόνες που αφορούν την διαχείριση του περιεχομένου τους. Οι ρυθμίσεις ενδέχεται να απαιτούν ακόμη και ορισμένες πλατφόρμες να παρέχουν τις κατάλληλες διαδικασίες προστασίας για χρήστες των οποίων το περιεχόμενο έχει καταργηθεί. Και μια στενή αλλαγή στο Τμήμα 230 θα μπορούσε να εξαλείψει την ασυλία για πλατφόρμες οι οποίες αφήνουν αναρτημένο περιεχόμενο που απειλεί ή σκόπιμα υποκινεί για σωματική βία.

Φυσικά, η αλλαγή πρέπει να έρχεται από την κορυφή. Ο ίδιος ο Trump αρνείται επανειλημμένα να αναγνωρίσει την παρέμβαση της Ρωσίας στις εκλογές του 2016, παρά τα σαφή ευρήματα της κοινότητας των μυστικών υπηρεσιών. Και τον Μάιο, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας της διοίκησης Trump κατάργησε την θέση του συντονιστή κυβερνοασφάλειας και παρέδωσε το χαρτοφυλάκιο σε έναν αναπληρωτή με πολλές άλλες ευθύνες. Η απόφαση αυτή πρέπει να αντιστραφεί, και οι ξένες επιχειρήσεις [παρα]πληροφόρησης να αντιμετωπίζονται τόσο σοβαρά όσο οι κυβερνοεπιθέσεις. Και σε διεθνές επίπεδο, η Ουάσιγκτον πρέπει να προωθήσει την προσέγγισή της μέσω πολυμερών οργανισμών και να παράσχει τεχνική βοήθεια μέσω της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Αυτό που χρειάζεται είναι η ηγεσία από τις ΗΠΑ. Το Διαδίκτυο δεν θα είχε γίνει ποτέ μια τέτοια μετασχηματιστική τεχνολογία, αν δεν υπήρχε η ανοικτότητα -μια ποιότητα που ήταν έμφυτη στον σχεδιασμό του, αλλά ωστόσο προωθήθηκε από κυβερνητικές πολιτικές. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι πολιτικές δεν συνέχισαν να συμβαδίζουν με τις τεχνολογικές αλλαγές ή τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν. Τα θύματα αυτής της υστέρησης ήταν εκείνοι που επωφελήθηκαν περισσότερο από το Διαδίκτυο αρχικά: Οι δημοκρατίες, οι υπέρμαχοι της ελευθερίας και οι απλοί πολίτες.

Είναι καιρός αυτοί να πάρουν πίσω το Διαδίκτυο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μοναδικά τοποθετημένες για να αναλάβουν την ηγεσία στο έργο αυτό. Ως υποστηρικτές των βασικών αρχικών πολιτικών και ως η πατρίδα πολλών από τις μεγαλύτερες εταιρείες του Διαδικτύου, μόνον αυτές [δηλαδή οι ΗΠΑ] μπορούν να οδηγήσουν την ανάπτυξη ενός πλαισίου το οποίο θα εγγυάται την ανοικτότητα και την διαφάνεια που απαιτούνται για την δημοκρατική συζήτηση χωρίς να βλάπτεται η καινοτομία. Αλλά αν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφύγουν την ευθύνη τους, θα ενισχύσουν περαιτέρω τους αντιπάλους της δημοκρατίας: Τα ρεβιζιονιστικά κράτη, τις αυταρχικές κυβερνήσεις και τους απατεώνες που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το Διαδίκτυο για τους δικούς τους, επικίνδυνους σκοπούς.

Copyright © 2019 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2018-08-13/internets-lost-...