Η εξωτερική πολιτική για την ημέρα μετά τον Τραμπ

Οι εμπορικές πρακτικές, επίσης, θα απαιτήσουν έναν εκσυγχρονισμό σε αυτήν την παγκόσμια τάξη του 21ου αιώνα. Το ελεύθερο εμπόριο έχει ωφελήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες με πολλούς τρόπους, αλλά επέτρεψε επίσης σε πιο κλειστές κοινωνίες, όπως η Κίνα, να εκμεταλλευτούν την ανοικτότητα προς όφελός τους -και εις βάρος των εργαζομένων των ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να διαπραγματευτούν νέες πολυμερείς εμπορικές συμφωνίες που να θέτουν υψηλά πρότυπα εργασίας, κλίματος και περιβάλλοντος, και να χρησιμοποιήσουν αυτές τις συμφωνίες για να πιέσουν για αλλαγές στον πολιορκημένο ΠΟΕ. Η χώρα θα πρέπει επίσης να συνεργαστεί στενά με τους έμπιστους συμμάχους της για την προστασία ευαίσθητων βιομηχανιών και τεχνολογιών, όπως των ημιαγωγών, τους οποίους οι αυταρχικοί ανταγωνιστές μπορούν να εκμεταλλευτούν για δικό τους όφελος, και να ενωθούν για να εξασφαλίσουν την παραγωγή και τον εφοδιασμό αυτών των τεχνολογιών. Για να αντιμετωπίσει την ανισότητα που το ελεύθερο εμπόριο έχει καλλιεργήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να συνοδεύσει τη νέα εμπορική πολιτική της με εγχώριες μεταρρυθμίσεις -συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των κινήτρων προς τις επιχειρήσεις για να μετακομίσουν την παραγωγή τους στο εξωτερικό- οι οποίες να αντιμετωπίζουν άμεσα την ανισότητα που σχετίζεται με το εμπόριο και την απώλεια θέσεων εργασίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι σε θέση να οικοδομήσουν μια επιτυχημένη νέα διεθνή τάξη μόνο εάν αυτή η τάξη ωφελεί τον αμερικανικό λαό.

ΝΕΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ

Η επόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ. θα κληρονομήσει έναν μηχανισμό εξωτερικής πολιτικής που είναι υπο-εξοπλισμένος για έναν ανταγωνισμό με την Κίνα που εκτείνεται σε οικονομικούς, τεχνολογικούς, ιδεολογικούς και στρατιωτικούς τομείς. Η άρση στο επίπεδο αυτής της απαίτησης, με όλη της την διαφοροποίηση και τον δυναμισμό, απαιτεί την αναγνώριση ότι η εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να γίνεται μόνο από το Υπουργείο Άμυνας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αναζωογονήσουν το Στέιτ Ντιπάρτμεντ [4] και να επανισορροπήσουν τις δαπάνες της εθνικής ασφάλειας προς την διπλωματία και την ανάπτυξη. Για να δημιουργήσουν έναν ανοιχτό κόσμο, οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται ένα καλά χρηματοδοτούμενο και εξειδικευμένο διπλωματικό σώμα για να διαχειριστεί τους δεσμούς με μικρές και μεσαίες δυνάμεις ενώ θα εμπλέκονται με αντίπαλες μεγάλες δυνάμεις. Η επόμενη διοίκηση πρέπει να αντιστρέψει τις περικοπές του Τραμπ στον προϋπολογισμό του υπουργείου Εξωτερικών σε τομείς όπως τα διεθνή ιδρύματα, το περιβάλλον, και το δυτικό ημισφαίριο. Θα πρέπει επίσης να προωθήσει μεταρρυθμίσεις του εργατικού δυναμικού στην εθνική ασφάλεια που θα επιτρέπουν στην κυβέρνηση να ανταποκριθεί καλύτερα στις μη στρατιωτικές απειλές εθνικής ασφάλειας και να βελτιώσει την ικανότητά της να αξιοποιεί ταλέντα και πόρους του ιδιωτικού τομέα, ιδίως σε νέες τεχνολογίες και σε προσπάθειες μετριασμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή.

Η επόμενη διοίκηση δεν χρειάζεται να κυνηγήσει την χαμένη στρατιωτική υπεροχή των ΗΠΑ για να πετύχει τον στόχο ενός ανοιχτού κόσμου. Αντ' αυτού, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επενδύσουν σε υψηλού επιπέδου πυρηνικές και συμβατικές δυνατότητες αποτροπής, και στην Έρευνα και Ανάπτυξη προς την επόμενη γενιά στρατιωτικής τεχνολογίας. Η Ουάσιγκτον πρέπει να οραματιστεί την επιτυχία ως την υπεράσπιση των συμφερόντων των ΗΠΑ χωρίς να χρειάζεται να καταφύγει στον πόλεμο.

Η προστασία των συμφερόντων των ΗΠΑ από μη στρατιωτικές προκλήσεις θα απαιτήσει από την επόμενη κυβέρνηση να επανεξετάσει την ίδια την δομή της γραφειοκρατίας εθνικής ασφάλειας. Οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές συχνά διασχίζουν περιοχές, τομείς και ακόμη και το χάσμα μεταξύ εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής: η νέα διοίκηση πρέπει να επιδιώξει να διαλύσει τα εμπόδια που δυσκολεύουν τον συντονισμό τους. Η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών πρέπει να αυξήσει την συνεργασία της με τον ιδιωτικό τομέα για να βελτιώσει την ικανότητά της να εντοπίζει απειλές, όπως οι υποστηριζόμενες από το εξωτερικό εκστρατείες [παρα]πληροφόρησης που χρησιμοποιούν εμπορικές πλατφόρμες, και για να αναπτύσσει περισσότερες επιλογές για ανταλλαγή πληροφοριών με συμμάχους, συνεργάτες, και το κοινό.

Η ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΤΡΑΜΠ

Με πολλές κρίσεις εγχωρίως, μια νέα διοίκηση θα μπορούσε να συγχωρεθεί επειδή θα αφήσει σε δεύτερο ρόλο τη μακροπρόθεσμη στρατηγική και την οικοδόμηση τάξης. Αλλά με αυτόν τον τρόπο, η Ουάσιγκτον θα σπαταλήσει μια φευγαλέα ευκαιρία. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να παραμένουν ισχυρές σύμφωνα με τα περισσότερα μέτρα, αλλά αν δεν ενεργήσουν τώρα, η σχετική ισχύς τους θα υποχωρήσει ενώ η Κίνα θα δυναμώνει. Τα θεσμικά όργανα και οι κανόνες που έχουν από καιρό ωφελήσει την Ουάσινγκτον θα γίνουν όλο και πιο ανίκανοι μπροστά στα προβλήματα και τις δυναμικές του 21ου αιώνα. Η ατζέντα που παραθέτουμε δεν είναι μεγαλύτερη από το φορτίο που επιδιώκει να αντιμετωπίσει: τον επαναπροσδιορισμό του ρόλου των ΗΠΑ στον κόσμο και την οργάνωση του διεθνούς συστήματος ως απάντηση στις ιστορικές παγκόσμιες αλλαγές.

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτύχουν να αναλάβουν αυτόν τον ηγετικό ρόλο, υποκύπτοντας είτε στη νοσταλγία για τη μεταψυχροπολεμική τάξη είτε στον εσωστρεφή εθνικισμό, θα βρεθούν εντελώς άσχημα εξοπλισμένες για τον κόσμο σε μια δεκαετία από τώρα. Αυτός μπορεί να είναι ένας κόσμος ολοένα και πιο χαοτικός, που θα διέπεται από αντιθετικούς κανόνες στους οποίους οι πιο αγαπητοί αμερικανικοί οικονομικοί και πολιτικοί στόχοι καθώς και στόχοι ασφάλειας δεν θα είναι εγγυημένοι. Εάν όμως η Ουάσιγκτον εγερθεί στο ύψος αυτής της εποχής, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να προεδρεύσουν σε έναν ανοιχτό κόσμο που θα τις κρατήσει ασφαλείς και ευημερούσες για τις επόμενες δεκαετίες. Δεν μπορεί να υπάρξει καθυστέρηση στην ανάληψη αυτής της εντολής: η μέρα μετά τον Τραμπ δεν θα έρθει ξανά.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.