Το στοίχημα της AUKUS

Στα τέλη του Ιουλίου, ο υπουργός Εξωτερικών, Antony Blinken, και ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Lloyd Austi,n ταξίδεψαν στο Μπρισμπέιν, στην Αυστραλία, για μια σειρά συναντήσεων υψηλού επιπέδου με κορυφαίους Αυστραλούς αξιωματούχους. Ήταν η πιο πρόσφατη ένδειξη της ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας που προέκυψε το 2021 μετά την υπογραφή της AUKUS, της τριμερούς αμυντικής συνεργασίας μεταξύ της Αυστραλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, και των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας, Anthony Albanese, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden, και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, Rishi Sunak, συνομιλούν στο Σαν Ντιέγκο, στην Καλιφόρνια, τον Μάρτιο του 2023. Leah Millis / Reuters
---------------------------------------------------

Αυτή την άνοιξη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden, συναντήθηκε με τους ομολόγους του της Αυστραλίας και της Βρετανίας, Anthony Albanese και Rishi Sunak, για να ανακοινώσουν τη μελλοντική πορεία της AUKUS. Σε μια αμερικανική ναυτική βάση στην άκρη του Ειρηνικού Ωκεανού, με το USS Missouri, ένα υποβρύχιο επιθετικής κλάσης να ξεπροβάλλει πίσω τους, οι τρεις ηγέτες περιέγραψαν λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο θα συνεργαστούν για να βοηθήσουν την Αυστραλία να αποκτήσει, να κατασκευάσει, και να συντηρήσει συμβατικά οπλισμένα πυρηνικά υποβρύχια -ένα κεντρικό στοιχείο της συμφωνίας AUKUS. Επιπλέον, οι τρεις ηγέτες ανακοίνωσαν μια σειρά από άλλα βήματα που σχετίζονται με την συμφωνία: αμερικανικά και βρετανικά υποβρύχια θα αρχίσουν να εμφανίζονται στα αυστραλιανά ύδατα αργότερα φέτος και θα καθιερώσουν μια εκ περιτροπής παρουσία εκεί, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πουλήσουν τρία έως πέντε υποβρύχια κλάσης Virginia στην Αυστραλία, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που η Ουάσινγκτον θα μεταβιβάσει αυτά τα σκάφη σε ξένο έθνος, και οι τρεις χώρες θα επενδύσουν στις δικές τους βιομηχανικές ικανότητες υποβρυχίων καθώς και η καθεμιά στην άλλη -μια προσέγγιση που δεν έχει γίνει ποτέ στο παρελθόν.

Η Καμπέρα, το Λονδίνο, και η Ουάσινγκτον έχουν όλες τους δικούς τους ειδικούς λόγους για να υπογράψουν την AUKUS, αλλά οι ανησυχίες ως προς το Πεκίνο είναι ο κοινός παρονομαστής. Η επιταχυνόμενη και συχνά αδιαφανής ανάπτυξη του κινεζικού στρατού, σε συνδυασμό με την ολοένα και πιο διεκδικητική στάση του Πεκίνου, έχει αλλάξει την δυναμική της περιφερειακής ασφάλειας, διπλωματίας, και πολιτικής. Οποιαδήποτε προσπάθεια των Ηνωμένων Πολιτειών και των εταίρων τους να ανταγωνιστούν αποτελεσματικά την Κίνα πρέπει να αντιμετωπίσει την βαθιά υποβάθμιση του περιβάλλοντος ασφαλείας στον Ινδο-Ειρηνικό. Ίσως το πιο σημαντικό, όμως, είναι να αντιμετωπίσουν την ανομολόγητη αλλά αυξανόμενη παραδοχή στην περιοχή ότι τα πλεονεκτήματα της Κίνας είναι ανυπέρβλητα και ότι οι μικρότερες χώρες δεν μπορούν να επηρεάσουν τη μοίρα τους -ή τη μοίρα της περιοχής.

Αν και η AUKUS δεν ήταν η μόνη κίνηση για την αποκατάσταση της στρατηγικής ισορροπίας στην περιοχή, είναι η πιο δραματική. Αντιπροσωπεύει επίσης μια σημαντική αλλαγή στον στρατηγικό υπολογισμό καθενός από τα τρία κράτη-μέλη της. Για το Ηνωμένο Βασίλειο, μιλάει στις φιλοδοξίες του να διαδραματίσει και πάλι ρόλο παγκόσμιας ασφάλειας˙ για την Αυστραλία, αποτελεί απόφαση να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο στην διαμόρφωση της δικής της περιοχής˙ και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αποδεικνύει την δέσμευση να ενισχύσει τους πιο αξιόπιστους συμμάχους της στην υπηρεσία των συλλογικών και όχι των μονομερών προσπαθειών για την διατήρηση μιας ευνοϊκής ισορροπίας ισχύος. Πράγματι, εξίσου σημαντικός με την ίδια την πρωτοβουλία μπορεί να είναι ο ευρύτερος στρατηγικός μετασχηματισμός που εγκαινιάζει.

Η AUKUS θα πρέπει να κατανοηθεί ταυτόχρονα ως μέρος των ευρύτερων στρατηγικών αλλαγών στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, ως μια προσπάθεια να παρακινήσει άλλες χώρες σε δράση, ως δείκτης της εξελισσόμενης αμυντικής πολιτικής και αρχιτεκτονικής των ΗΠΑ, και ίσως το πιο σημαντικό ως ένα στοίχημα ότι η ενίσχυση της αποτροπής θα βοηθήσει τελικά στην σταθεροποίηση της περιοχής. Λίγοι από αυτούς τους στόχους είναι σαφείς, αλλά αυτό δεν τους καθιστά λιγότερο πραγματικούς. Η υλοποίηση αυτών των φιλοδοξιών θα απαιτήσει νέες προσπάθειες από τις κυβερνήσεις, τα νομοθετικά σώματα, και τις βιομηχανίες και των τριών χωρών, και θα χρειαστεί την αντιμετώπιση μιας σειράς προκλητικών ερωτημάτων -πολλά από τα οποία δεν μπορούν επί του παρόντος να απαντηθούν με κάποιο επίπεδο βεβαιότητας.

ΤΡΟΧΟΙ ΚΑΙ ΠΛΕΓΜΑΤΑ

Όσο και αν πρόκειται για ένα σύμφωνο αμυντικής συνεργασίας μεγάλης κλίμακας, η AUKUS είναι επίσης ο προάγγελος μιας νέας προσέγγισης της αμερικανικής αμυντικής πολιτικής και αρχιτεκτονικής. Για μεγάλο μέρος της μεταπολεμικής περιόδου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ακολούθησαν μια πολιτική πρωτοκαθεδρίας ή υπεροχής στον Ινδο-Ειρηνικό. Ο συνεπής και μακροχρόνιος στόχος της αμερικανικής πολιτικής ήταν να αποτραπεί η ανάδυση μιας άλλης δύναμης που θα μπορούσε να δημιουργήσει μια σφαίρα επιρροής στην Ασία και να θέσει τις προϋποθέσεις για την αμερικανική πρόσβαση και επιρροή. Αλλά η AUKUS υπογραμμίζει πώς αυτός ο πολιτικός στόχος είναι πλέον μη ρεαλιστικός, δυνητικά αντιπαραγωγικός, και πιθανώς περιττός.

Επιπλέον, η πρωτοκαθεδρία οικοδομήθηκε γύρω από ένα μοντέλο συμμαχίας «hub-and-spoke» [κέντρου και ακτίνων] , σύμφωνα με το οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες υπαγόρευαν τους όρους της σχέσης ασφαλείας με τους συμμάχους τους. Αυτό το μοντέλο δεν είναι πλέον πρακτικό. Καθώς η Κίνα έχει γίνει πιο ισχυρή και καθώς η αμερικανική ισχύς έχει μειωθεί σε σχετικούς όρους, η Ουάσινγκτον επενδύει πλέον όλο και περισσότερο σε συμμάχους που μπορούν να συνεισφέρουν και να συμπληρώσουν τις αμερικανικές δυνατότητες. Στον πυρήνα της, η AUKUS αντιπροσωπεύει μια θεμελιώδη απόφαση να ενδυναμώσει τους βασικούς συμμάχους της Αμερικής και, με τον τρόπο αυτό, να τους δώσει αυξημένη ικανότητα να διαδραματίσουν μεγαλύτερο δικό τους ρόλο στην ασφάλεια του Ινδο-Ειρηνικού.

Ταυτόχρονα, η περιφερειακή αμυντική αρχιτεκτονική υφίσταται το δικό της μετασχηματισμό. Στο παρελθόν, το μοντέλο hub-and-spoke έδινε στις αμερικανικές δυνάμεις πρόσβαση σε πολλές στρατηγικά τοποθετημένες βάσεις. Αυτό τώρα αλλάζει με τρεις σημαντικούς τρόπους. Πρώτον, το μοντέλο hub-and-spoke εξελίσσεται σε ένα πιο ευέλικτο και πολύπλευρο «πλέγμα συμμαχιών και συνεργασιών». Σε αυτό το επικαιροποιημένο μοντέλο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διαδραματίζουν περισσότερο υποστηρικτικό και υποβοηθητικό ρόλο για τους συμμάχους τους. Δεύτερον, λόγω της αυξανόμενης εμβέλειας των κινεζικών δυνατοτήτων κρούσης, η περιφερειακή αμυντική αρχιτεκτονική πρέπει τώρα να δώσει προτεραιότητα στην εξεύρεση νέων τοποθεσιών για την προτοποθέτηση [αμυντικών] μέσων, την οικοδόμηση των υποδομών υποστήριξης, και την εναλλαγή αμερικανικών και άλλων δυνάμεων. Τέλος, τόσο η Αυστραλία όσο και η Ιαπωνία επιδιώκουν τώρα ενεργά να γίνουν πιο δύσκολοι στόχοι επιδιώκοντας τις δικές τους δυνατότητες άρνησης περιοχής (area-denial capabilities), συμπεριλαμβανομένων των δυνατοτήτων κρούσης μεγάλου βεληνεκούς, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να περιορίσουν την ικανότητα του Πεκίνου να προβάλλει ισχύ σε μεγαλύτερη απόσταση. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθούν αμοιβαία αμφισβητούμενοι χώροι που σε περίπτωση πολέμου θα θέσουν σε κίνδυνο την προβολή ισχύος του Πεκίνου και σε περίπτωση ειρήνης θα καθησυχάσουν τους φίλους στην περιοχή ότι η Κίνα δεν μπορεί να τους κάνει όσα θέλει.

Καθώς το Τόκιο και η Καμπέρα ηγούνται των περιφερειακών προσπαθειών για την ενίσχυση της δικής τους άμυνας, οι ΗΠΑ πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται για να οργανώσουν και να ενώσουν τις μερικές φορές ανομοιογενείς προσπάθειες για να διασφαλίσουν ότι το σύνολο είναι μεγαλύτερο, πιο κατανεμημένο, πιο δικτυωμένο, και πιο θανατηφόρο από το άθροισμα των επιμέρους τμημάτων του. Η AUKUS θα χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για την προώθηση καθεμιάς από αυτές τις προσπάθειες.

ΑΠΟ ΤΡΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ

Αν η AUKUS σηματοδοτεί την αρχή μιας ριζικά νέας προσέγγισης της αμυντικής αρχιτεκτονικής στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, περιέχει επίσης την υπόσχεση ότι θα απελευθερώσει άλλες επενδύσεις και συνεργασίες που μπορούν να συμβάλουν στην σταθερότητα της περιοχής. Για διάφορους λόγους, η υποβρύχια διάσταση της AUKUS θα παραμείνει αναγκαστικά μια περιορισμένη εταιρική σχέση για το προσεχές μέλλον. Η ευαισθησία της τεχνολογίας που μοιράζεται, η πολυπλοκότητα των υλικοτεχνικών απαιτήσεων, και το υψηλό επίπεδο στρατηγικής εμπιστοσύνης που απαιτείται θέτουν σοβαρούς περιορισμούς σε οποιαδήποτε επέκταση.

Αλλά και από άλλες απόψεις, η AUKUS μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για τις επενδύσεις, τις προσπάθειες, και τις συνεργασίες από άλλες χώρες που ανησυχούν ομοίως για την ολοένα και πιο δυναμική στρατιωτική παρουσία της Κίνας. Από τότε που ανακοινώθηκε για πρώτη φορά η συμφωνία το 2021, το Λονδίνο και η Ουάσινγκτον έχουν δηλώσει την προθυμία τους να επεκτείνουν τις συνεργασίες με άλλες χώρες. Οι επενδύσεις της AUKUS μπορούν να δημιουργήσουν χώρο ώστε άλλα έθνη να αναλάβουν τις δικές τους προσπάθειες και αμυντικές βελτιώσεις και να συνεργαστούν στενότερα με τις τρεις κυβερνήσεις της AUKUS.

Ήδη, η Αυστραλία και η Ιαπωνία έχουν προβεί στους μεγαλύτερους αμυντικούς μετασχηματισμούς από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η AUKUS ήταν, άλλωστε, μια ιδέα που ξεκίνησε από την Αυστραλία, και το 2020, πριν από την ίδρυσή της, η Καμπέρα είχε ανακοινώσει ότι αναβαθμίζει σημαντικά τις αμυντικές της ικανότητες, αυξάνει το μέγεθος του αμυντικού της προϋπολογισμού, και ακολουθεί μια πιο προωθημένη αμυντική στρατηγική -όλες οι αποφάσεις που η νέα αυστραλιανή κυβέρνηση έχει τώρα υποσχεθεί να υλοποιήσει με ταχύτερο ρυθμό. Στα τέλη του 2022, εν τω μεταξύ, η Ιαπωνία δεσμεύτηκε να διπλασιάσει τις αμυντικές της δαπάνες έως το 2027 -κάνοντας το Τόκιο να έχει τον τρίτο μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό στον κόσμο- για να αποκτήσει ικανότητες κρούσης μεγάλου βεληνεκούς, και να μεταφέρει πυραύλους στα νοτιοδυτικά νησιά της, σε μια κίνηση που αποσκοπεί να περιπλέξει τυχόν κινεζικά σχέδια επίθεσης στην Ταϊβάν.

Άλλες χώρες ακολούθησαν το παράδειγμα. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει ενισχύσει σημαντικά τον αμυντικό του προϋπολογισμό. Η Ινδία έχει μετατοπίσει όλο και περισσότερο την στρατηγική της εστίαση, την στρατηγική των [αμυντικών] προμηθειών της, και τον αμυντικό σχεδιασμό της από το Πακιστάν προς την Κίνα. Και η νέα κυβέρνηση της Νότιας Κορέας έχει εκφράσει την επιθυμία να υπερβεί την παραδοσιακή εστίασή της στην κορεατική χερσόνησο και να διαδραματίσει μεγαλύτερο ρόλο ασφαλείας στην περιοχή. Οι αποφάσεις σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία ήταν πιο διαφοροποιημένες, αλλά οι Φιλιππίνες, η Σιγκαπούρη, η Ταϊβάν, και το Βιετνάμ έχουν επιδείξει προθυμία να ενισχύσουν τις δικές τους αμυντικές ικανότητες και να αυξήσουν τις αμυντικές τους συνεργασίες. Αυτές οι αλλαγές δεν έγιναν συλλογικά, αλλά μάλλον ως ανεξάρτητες κυρίαρχες αποφάσεις σε πολλές πρωτεύουσες, οι οποίες κατέληξαν η καθεμία στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο να αναλάβουν δράση για την αντιμετώπιση ενός επιδεινούμενου περιβάλλοντος ασφαλείας. Η AUKUS έχει την δυνατότητα να ενδυναμώσει και άλλες χώρες που επιθυμούν να πράξουν το ίδιο.

Η AUKUS αύξησε επίσης τις προσδοκίες γύρω από τον Πυλώνα 2 -το ακόμη υποαναναπτυγμένο μέρος της συμφωνίας που προορίζεται να προωθήσει την συνεργασία σε προηγμένες τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η υπερηχητική τεχνολογία, η κβαντική πληροφορική, ο κυβερνοχώρος, τα μη επανδρωμένα υποβρύχια οχήματα, και ο ηλεκτρονικός πόλεμος. Αυτό αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για την καταλυτική προώθηση της τεχνολογικής ολοκλήρωσης, της βιομηχανικής παραγωγής, και της στρατηγικής καινοτομίας. Δεδομένης της σημασίας των προηγμένων και αναδυόμενων τεχνολογιών για την ευημερία και την ασφάλεια των εθνών στον 21ο αιώνα, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι εξέχουσες φωνές στην Γαλλία, την Ινδία, την Ιαπωνία, τη Νέα Ζηλανδία, και τη Νότια Κορέα έχουν επίσης εκδηλώσει ενδιαφέρον για την εξεύρεση τρόπων ένταξης σε αυτές τις προσπάθειες.

Η ελπίδα αυτών των πρωτοβουλιών είναι να δημιουργηθεί ένας ενάρετος κύκλος: όσο περισσότερο οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι στενότεροι εταίροι τους σκύβουν στην ενεργό ενίσχυση της ασφάλειας στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, τόσο περισσότερες άλλες χώρες θα είναι πρόθυμες να σκύψουν στις δικές τους ή σε κοινές προσπάθειες. Και όσο περισσότεροι πόροι επενδύονται, τόσο μεγαλύτερες θα είναι οι συνολικές ικανότητες που θα δημιουργηθούν.

ΤΟ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑΕΤΕΣ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Αλλά περισσότερο από μια συμφωνία, μια ελπίδα, ή έναν προάγγελο, η AUKUS, στον πυρήνα της, αντιπροσωπεύει ουσιαστικά ένα στοίχημα. Είναι ένα στοίχημα ότι η προώθηση, η ενεργοποίηση, και η περαιτέρω ενίσχυση των δυνατοτήτων της Αυστραλίας και της Βρετανίας θα προκαλέσει την συνολική περιφερειακή ισορροπία δυνάμεων και ισχύος σε μια πιο ευνοϊκή και βιώσιμη βάση, με αποτέλεσμα την συλλογική αποτροπή. Είναι επίσης ένα στοίχημα επειδή παραμένει ασαφές αν η συμφωνία θα λειτουργήσει μακροπρόθεσμα -αν θα δημιουργήσει επαρκή αριθμό περιορισμών στις ενέργειες του Πεκίνου ώστε να αποτρέψει πραγματικά την Κίνα.

Για να αυξήσουν τις πιθανότητές τους σε αυτό το στοίχημα, η Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αντιμετωπίσουν μια σειρά από δύσκολα ερωτήματα. Το πρώτο είναι αν μπορούν να διατηρήσουν την διακομματική πολιτική υποστήριξη και τον δημόσιο ενθουσιασμό για την συμφωνία και στις τρεις χώρες κατά τις επόμενες δεκαετίες. Θα υπάρξουν πολλές διοικήσεις διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων κατά την διάρκεια ζωής της πρωτοβουλίας, και αν ο ενθουσιασμός των σημερινών κυβερνήσεων δεν διατηρηθεί, η AUKUS είναι απίθανο να επιβιώσει.

Με την πρόκληση αυτή συνδέεται το ερώτημα αν η συμφωνία θα λάβει την απαραίτητη χρηματοδότηση για την ταχεία επέκταση της βιομηχανικής βάσης και της ναυπηγικής ικανότητας και των τριών κρατών. Το σχέδιο αυτό είναι εξαιρετικά δαπανηρό -η αυστραλιανή κυβέρνηση υπολόγισε ότι η πρωτοβουλία θα της κοστίσει μεταξύ 178 και 244 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ αναλυτές έχουν εκτιμήσει ότι το συνολικό κόστος ναυπήγησης των ΗΠΑ θα ανέρχεται κατά μέσο όρο σε σχεδόν 30 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για τα επόμενα 30 χρόνια. Το σχέδιο αυτό είναι εξαιρετικά δαπανηρό και χωρίς επαρκείς επενδύσεις, οι υψηλές φιλοδοξίες του θα αποτύχουν. Ορισμένες από αυτές τις επενδύσεις θα αφορούν την παραγωγή και την συντήρηση υποβρυχίων, αλλά εξίσου μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί σε πιο πεζές λεπτομέρειες, όπως η πρόσληψη εργαζομένων, η δημιουργία βίζας κατηγορίας AUKUS, ακόμη και η παροχή προσιτής στέγασης, στάθμευσης, και παιδικής μέριμνας κοντά στα ναυπηγεία.

Αμερικανικό αμφίβιο στρατιωτικό όχημα στο Bowen, στην Αυστραλία, τον Ιούλιο του 2019. Anaid Banuelos Rodriguez / Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ
------------------------------------------

Για να διασφαλιστεί ότι αντιμετωπίζονται τόσο οι μεγάλες όσο και οι πεζές λεπτομέρειες, η AUKUS χρειάζεται μια καλύτερη διοικητική οργάνωση και δομή διακυβέρνησης. Κατά την διάρκεια των πρώτων 18 μηνών μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας, η Καμπέρα, το Λονδίνο, και η Ουάσινγκτον συγκρότησαν μια κοινή διευθύνουσα ομάδα για να καθορίσουν την βέλτιστη πορεία για την απόκτηση πυρηνικών υποβρυχίων από την Αυστραλία. Το έργο αυτό έγινε καλά από μια μικρή και ικανή ομάδα, αλλά τώρα οι προσπάθειες αυτές πρέπει να επεκταθούν ώστε να εξασφαλιστεί ο συντονισμός τους, η εποπτεία τους, και η κατοχή της κατάλληλης εξουσιοδότησης για να προσεγγίσουν και να συντονιστούν με άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες των οποίων το έργο θα είναι κρίσιμο -σε αυτές περιλαμβάνονται τα υπουργεία Εργασίας, Παιδείας, Υγείας, Ενέργειας, και Εξωτερικών και στις τρεις χώρες.

Για να επιτευχθεί αυτός ο συντονισμός θα πρέπει να επανεξεταστεί ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες μοιράζονται, και η Αυστραλία και η Βρετανία διασφαλίζουν την ευαίσθητη τεχνολογία. Το καθεστώς ελέγχου των εξαγωγών που χρησιμοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες -και οι σύμμαχοί τους- δημιουργήθηκε για τον Ψυχρό Πόλεμο και είχε ως στόχο να αποτρέψει την διάδοση των οπλικών συστημάτων και να προστατεύσει την πνευματική ιδιοκτησία των αμερικανικών επιχειρήσεων. Αν το νέο μοντέλο μεταφοράς τεχνολογίας δεν έχει πολιτική υποστήριξη, γραφειοκρατική αποδοχή, και νομοθετική υποστήριξη, η AUKUS είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα καταφέρει να παράγει τις συνεργασίες που χρειάζεται για να διατηρήσει την καινοτομία αιχμής και την αύξηση της βιομηχανικής ικανότητας και στα τρία έθνη.

Μέρος αυτής της πρόκλησης είναι η αποτυχία ορισμού αυτού που οι Αυστραλοί έχουν ονομάσει «εναλλαξιμότητα» («interchangeability»). Ο στόχος αυτής της έννοιας είναι αρκετά ορθός -να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ότι οι τρέχουσες πλατφόρμες και συστήματα δεν είναι επαρκώς διαλειτουργικά για να υποστηρίξουν πλήρως την ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ αυτών των τριών συμμάχων. Στην πραγματικότητα, η Καμπέρα, το Λονδίνο, και η Ουάσιγκτον προσπαθούν να επιτύχουν κάτι πολύ πιο φιλόδοξο. Η εναλλαξιμότητα αρχίζει να προσεγγίζει την κλίμακα, την βιωσιμότητα, την συνέργεια, και τον πλεονασμό που θα μπορούσε να προσφέρει η AUKUS, αλλά η ιδέα παραμένει υποαναπτυγμένη. Ένα σημείο εκκίνησης θα ήταν να περιγραφούν λεπτομερώς οι τομείς που πρέπει να είναι περισσότερο εναλλάξιμοι μεταξύ των τριών συμμάχων, όπως οι άνθρωποι, οι χώροι, και οι πλατφόρμες.

ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ

Βασικά, οι προκλήσεις αυτές πρέπει να αντιμετωπιστούν ευθέως από τους ίδιους τους ηγέτες και των τριών χωρών της AUKUS. Οι έκτακτες προσπάθειες και οι έκτακτες δαπάνες απαιτούν σαφείς, επείγουσες, και ισχυρές εξηγήσεις, αν πρόκειται να επιτύχουν να διασπάσουν τις ξεπερασμένες διαδικασίες και να διατηρηθούν μακροπρόθεσμα. Και οι τρεις ηγέτες έχουν συζητήσει πόσο φιλόδοξη είναι η συμφωνία και έχουν σημειώσει την δυνατότητά της να δώσει ώθηση σε σημαντική νέα ανάπτυξη στους βιομηχανικούς και τεχνολογικούς τομείς τους. Ωστόσο, δεν έχουν ακόμη προβεί σε μια βιώσιμη δημόσια επιχειρηματολογία που να περιγράφει λεπτομερώς είτε τον σκοπό είτε την στρατηγική πίσω από την AUKUS. Στην Ουάσινγκτον, αυτή είναι μια συζήτηση που απαιτεί λεπτομερέστερη εστίαση στην αποτροπή και το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Στην Καμπέρα, συνεπάγεται πιο ρητή συζήτηση για την Κίνα και τα είδη των δραστηριοτήτων που η Αυστραλία θα ήθελε να προλάβει. Και στο Λονδίνο, απαιτεί μια πιο βιώσιμη επιχειρηματολογία για τους λόγους για τους οποίους ο Ινδο-Ειρηνικός αξίζει το χρόνο, την προσοχή, και τους πόρους του Ηνωμένου Βασιλείου.

Τέλος, παρόλο που η AUKUS μπορεί να οδηγήσει σε πιο ισχυρές αποτρεπτικές ικανότητες τα επόμενα χρόνια, δεν έχει ακόμη λύσει οποιεσδήποτε πιεστικές επιχειρησιακές προκλήσεις, ούτε έχει δημιουργήσει διλήμματα για το Πεκίνο πέρα από την προοπτική στενότερου συντονισμού μεταξύ Καμπέρα, Λονδίνου, και Ουάσιγκτον. Η σηματοδότηση έχει σημασία, αλλά η δημιουργία αδιαμφισβήτητων γεγονότων στο έδαφος έχει μεγαλύτερη σημασία. Εδώ είναι που ο Πυλώνας 2 (Pillar 2) -ο πυλώνας προηγμένων δυνατοτήτων που υπάρχει δίπλα στα υποβρύχια- και οι αλλαγές στην στάση των δυνάμεων έχουν την δυνατότητα να αποδώσουν πιο άμεσα μερίσματα. Τα χρονοδιαγράμματα έχουν σημασία εδώ, διότι υπάρχει μια άμεση αποτρεπτική πρόκληση -όχι μια πρόκληση που θα υλοποιηθεί σε μια δεκαετία από τώρα. Ένα χρήσιμο βήμα, λοιπόν, θα περιλάμβανε την συνεργασία της κυβέρνησης, της βιομηχανίας, και της ακαδημαϊκής κοινότητας για να καθορίσουν τις επιχειρησιακές προκλήσεις και να αρχίσουν να σχεδιάζουν καινοτόμες λύσεις γι' αυτές.

Το κατά πόσον η AUKUS θα αποτρέψει την Κίνα από περαιτέρω επιθετικές ενέργειες και θα παράσχει σταθερότητα στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού είναι ένα ερώτημα που μπορεί να απαντηθεί μόνο από τον Κινέζο ηγέτη, Σι Τζινπίνγκ. Εξάλλου, η αποτροπή βρίσκεται σε ψυχολογικούς χώρους -κάτι που λαμβάνει χώρα στους υπολογισμούς μιας κυβέρνησης σχετικά με τις προθέσεις και τις δυνατότητες του αντιπάλου της. Η AUKUS είναι μια τολμηρή και φιλόδοξη πρωτοβουλία. Είναι επίσης ένα τεράστιο στοίχημα για την δημιουργία, σύμφωνα με τα λόγια του Μπάιντεν, «περισσότερων συνεργασιών και περισσότερων δυνατοτήτων» που μπορούν να δημιουργήσουν «περισσότερη ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή». Η παροχή απαντήσεων στα ερωτήματα που εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση για την εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι απαραίτητη για την υλοποίηση αυτών των ευρύτερων στόχων. Η παροχή περισσότερων δυνατοτήτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στους συμμάχους τους και η επίδειξη της ετοιμότητάς τους να αναλάβουν περισσότερο γραφειοκρατικό, πολιτικό, και τελικά στρατηγικό ρίσκο είναι επίσης η ασφαλέστερη πορεία για την αλλαγή των υπολογισμών του Σι Τζινπίνγκ.

Copyright © 2023 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/united-states/aukus-wager

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition