Και όμως υπάρχει λύση για έξοδο από την κρίση

Όπως προκύπτει από τον Πίνακα 2, η προβλεπόμενη αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 7,1% με ρυθμό ανάπτυξης -2,4% και η μείωση των δημοσίων δαπανών κατά 6,4%, είναι πλέον εξωπραγματικές προβλέψεις. Δυστυχώς η Τρόικα δεν θέλει να καταλάβει ότι η αύξηση των φορολογικών εσόδων με υφεσιακή πολιτική αποτελεί μια ουτοπική θέση. Έτσι εξηγείται γιατί τα τοκοχρεολύσια το 2011 φθάνουν στο 91,1% των φορολογικών εσόδων και ουσιαστικά παραμένει μόνον ένα 9% για όλες τις άλλες δημόσιες δαπάνες, οι οποίες για να χρηματοδοτηθούν απαιτείται πάλι νέος δανεισμός. Η αντιαναπτυξιακή πολιτική που ακολουθείται δεν πρόκειται να ανακοπεί ούτε μέχρι το 2020, γιατί προβλέπεται ότι το δημόσιο χρέος θα είναι 120% του ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει ότι το ΑΕΠ δεν θα υπερβεί τα 218 δισ. ευρώ, αφού το δημόσιο χρέος υπολογίζεται στα 262 δισ. ευρώ, άρα ο ρυθμός ανάπτυξης 2012-2020 θα είναι 0%, δεδομένου ότι το προβλεπόμενο ΑΕΠ του 2012 θα είναι 217,8 δισ. ευρώ (δηλ. στα επίπεδα του 2006).

Από την παραπάνω ανάλυση αβίαστα προκύπτει η ανάγκη αλλαγής πλεύσης, ιδίως εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία οφείλει να είναι αρωγός των χωρών - μελών με οικονομικά προβλήματα, να προστατεύει τα σύνορά της και να αποκαταστήσει τον πραγματικό ρόλο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ). Παράλληλα, η χώρα μας θα πρέπει να υλοποιήσει τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές ώστε να έχει μια αποδοτική δημόσια διοίκηση, μικρότερη παραοικονομία -φοροδιαφυγή και σταθερό επενδυτικό περιβάλλον (σταθερό φορολογικό σύστημα, μηδενισμό της γραφειοκρατίας, ακομμάτιστο κράτος και μηδενισμό της διαφθοράς και της διαπλοκής).

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Συγκεκριμένα, η Ε.Ε. θα πρέπει:

Α. Να καταστεί μια πραγματική ένωση κρατών, με κύριο στόχο την αλληλεγγύη, το σεβασμό και την προστασία των κρατών μελών από παραβιάσεις των συνόρων τους και από λαθρομετανάστες. Μόνον έτσι θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των ευρωπαίων πολιτών στην ευρωπαϊκή ιδέα και την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

Β. Να προχωρήσει στην ουσιαστική οικονομική, και όχι μόνο στην νομισματική ενοποίηση.

Γ. Να ενεργοποιήσει την ΕΚΤ, η οποία έχει αντικαταστήσει τις εθνικές κεντρικές εκδοτικές τράπεζες, ώστε να εξασφαλίσει την απαραίτητη ρευστότητα των οικονομιών των κρατών-μελών με την έκδοση νέου χρήματος, όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ. Αυτό είναι αναγκαίο ώστε το ευρώ να μην καταστεί προβληματικό νόμισμα, αφού ανήκει σε πολλά κράτη ενώ δεν είναι εθνικό νόμισμα κανενός κράτους. Επί πλέον, η ΕΚΤ οφείλει να ενισχύσει τη διαδικασία του PSI με την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων που κατέχει (20 δισ. ευρώ).

Δ. Να εκδώσει ευρωομόλογα για την αναγκαία χρηματοδότηση των χωρών - μελών.

Ε. Να αποκαταστήσει το ρόλο της φυσικής της ηγεσίας (Συμβούλιο, Επιτροπή, Κοινοβούλιο), ώστε να μη διοικείται από τη Γερμανία και τη Γαλλία, γιατί η υπερβολική παρέμβασή τους υπονομεύει την ευρωπαϊκή δημοκρατία.

ΣΤ. Να μελετηθεί η αύξηση του ποσοστού των ιδίων πόρων του κοινοτικού προϋπολογισμού, ώστε από 1% να φθάσει στο 10% του ΑΕΠ (στις ΗΠΑ το ποσοστό αυτό είναι 24%). Η αύξηση των ιδίων πόρων θα εξασφαλίσει την αναγκαία χρηματοδότηση των φτωχότερων κρατών-μελών και του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης για να επιτευχθεί πραγματική σύγκλιση των ευρωπαϊκών οικονομιών.

Η χώρα μας έκανε πολλά λάθη στο παρελθόν γιατί δεν δημιούργησε την απαραίτητη παραγωγική υποδομή και δεν αξιοποίησε αποδοτικά τα κοινοτικά κονδύλια. Αυτό έχει γίνει αντιληπτό από τις πολιτικές δυνάμεις και τους έλληνες πολίτες που είναι πρόθυμοι να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της χώρας και των θεσμών, αλλά δεν αποδέχονται εκβιασμούς και συρρίκνωση της εθνικής τους κυριαρχίας εκ μέρους ορισμένων ευρωπαίων ηγετών.

Η ελληνική οικονομία μπορεί να βελτιωθεί μόνον εάν επιτευχθούν:

1. Διαρθρωτικές αλλαγές που αφορούν το δημόσιο τομέα και τις αγορές (αγαθών, υπηρεσιών, εργασίας, κεφαλαίου).

2. Τερματισμός των προγραμμάτων σκληρής λιτότητας τα οποία επιδεινώνουν τη θέση των εργαζομένων - συνταξιούχων, οδηγούν σε συρρίκνωση της ζήτησης (ύφεση), διάλυση του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού της χώρας και κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων.

3. Έκδοση ομολόγων και υποχρεωτική αγορά τους από τους κατόχους πλούτου και τραπεζικών καταθέσεων (εσωτερικού - εξωτερικού), η οποία σε συνδυασμό με το PSI θα υποβοηθήσει στην εξασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.

4. Θεσμοθέτηση ενός δίκαιου, απλού, μόνιμου και αποδοτικού φορολογικού συστήματος.

5. Ουσιαστική βελτίωση της δημόσιας διοίκησης, η οποία πρέπει να βασιστεί στην αξιοκρατία, στο ακομμάτιστο κράτος και στην αξιολόγηση όλων των κρατικών υπηρεσιών με τη μέθοδο Προϋπολογισμού Μηδενικής Βάσης. Η βελτίωση αυτή θα επηρεάσει το επίπεδο των παρεχόμενων κοινωνικών αγαθών (κοινωνικό κράτος) από την κεντρική διοίκηση, τους ΟΤΑ, τις ΔΕΚΟ και τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας. Δεν θα πρέπει να διαφεύγει από τις κυβερνήσεις ότι οι αναγκαίες αποκρατικοποιήσεις τελικά συρρικνώνουν τα οιονεί δημόσια αγαθά, τα οποία θα πρέπει να καλύψουν οι υπόλοιποι δημόσιοι φορείς. Η ορθολογική λειτουργία της δημόσιας διοίκησης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη δημοσιονομική εξυγίανση και για αποδοτικότερο ιδιωτικό τομέα. Υγιής και σύγχρονη δημόσια διοίκηση δεν πρόκειται να επιτευχθεί χωρίς τη θετική συμβολή και τον εκσυγχρονισμό της συμπεριφοράς του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Η αρνητική επίδραση των πολιτικών θα περιοριστεί εάν: καθιερωθεί ασυμβίβαστο μεταξύ υπουργικής και βουλευτικής ή πολιτευτικής ιδιότητας, μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών κατά 50%, η συνολική βουλευτική θητεία περιοριστεί στην 8ετία, υιοθετηθεί ο θεσμός των μόνιμων υφυπουργών σε ορισμένα υπουργεία, μειωθεί ο αριθμός των μελών του υπουργικού συμβουλίου και ο αριθμός των συμβούλων - μετακλητών υπαλλήλων σε κάθε υπουργικό γραφείο.