Η Πιονγιάνγκ επιμένει

Ο Kim έχει στείλει το μήνυμα ότι θέλει να προχωρήσει στην επόμενη φάση αυτού που αποκαλεί «οικονομικό οικοδόμημα». Η πιο σημαντική ένδειξη αυτής τής επιθυμίας, η οποία χάθηκε στο θόρυβο των πυρηνικών απειλών, ήρθε την 1η Απριλίου, όταν ο Kim προώθησε τον ρεαλιστή τεχνοκράτη Pak Pong Ju στη θέση του πρωθυπουργού, επιφορτίζοντάς τον με την επίβλεψη της οικονομικής ανάπτυξης. Πριν από μια δεκαετία, ο Pak ηγήθηκε των προσπαθειών «οικονομικής βελτίωσης» της Βόρειας Κορέας, επικεντρωμένων στο να επιτραπούν μεγαλύτερες ιδιωτικοποιήσεις, μείωση τιμών και μισθών σύμφωνα με την αγορά, και στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων, αλλά περιθωριοποιήθηκε το 2006 σε μια σπασμωδική κίνηση αντιμεταρρύθμισης. Επανεμφανίστηκε με την άνοδο του Kim, και τώρα, ως πρωθυπουργός, θα μπορούσε να είναι σε θέση να συνεργαστεί με ρεαλιστές ηγέτες στο Πεκίνο, την Σεούλ, το Τόκιο, ακόμη και την Ουάσιγκτον. Η επιστροφή του Pak στην πρωθυπουργία είναι ένα σαφές σημάδι ότι ο Kim παίρνει στα σοβαρά την οικονομία και έχει μια ρεφορμιστική τάση.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΙΡΗΝΗ

Παρ’ όλες τις πλούσιες γνώσεις του για το παρελθόν και το παρόν τής Βόρειας Κορέας, το βιβλίο «Η Πραγματική Βόρεια Κορέα» υποτιμά αυτές τις δυνάμεις υπέρ της οικονομικής μεταρρύθμισης, υπερεκτιμά την βεβαιότητα της κατάρρευσης καθεστώτος, και τελικά αποτυγχάνει να παρέχει χρήσιμες προτάσεις για την επίλυση της κορεατικής σύγκρουσης. Σύμφωνα με τον Λανκόφ, το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει η Ουάσιγκτον είναι να περιμένει την αναπόφευκτη κατάρρευση του καθεστώτος, ίσως πιέζοντάς το που και που, εκθέτοντας στους Βορειοκορεάτες στον κόσμο πέρα από τα σύνορά τους. Αλλά η χώρα υπάρχει εδώ και πάνω από 60 χρόνια και, όπως ακόμη και ο Λανκόφ παραδέχεται, μπορεί να διαρκέσει άλλη μια δεκαετία ή δύο, αν όχι περισσότερο, παρατείνοντας τον κίνδυνο του πολέμου για το προβλέψιμο μέλλον.

Ένας καλύτερος τρόπος – στην ουσία, ο μόνος πραγματικός τρόπος - εξόδου της Βόρειας Κορέας από το τέλμα είναι να αναλάβει η Ουάσιγκτον ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση της ανασφάλειας της Πιονγιάνγκ μέσω μιας συνολικής ειρηνευτικής διαδικασίας, όπως μια συνθήκη που θα αντικαθιστά την σημερινή ανακωχή και επιτέλους θα τελειώνει τον κορεατικό πόλεμο. Η αποπυρηνικοποίηση θα πρέπει να είναι ο σταδιακός τελικός στόχος, αλλά να μην είναι η προϋπόθεση για την διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Στην διαδρομή, για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και για να δώσει ώθηση στην τελική επίλυση της σύγκρουσης, η Παρκ θα πρέπει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να επαναλάβει την σοβαρή οικονομική συνεργασία με τον Βορρά επεκτείνοντας τα κοινά οικονομικά σχέδια, όπως το βιομηχανικό πάρκο Kaesong και την τουριστική περιοχή «Όρος Kumgang», και να πρωτοπορήσει με νέους τρόπους για να δεσμεύσει τις δύο Κορέες στην ειρήνη, την σταθερότητα και την περαιτέρω συνεργασία.

Φυσικά, αν η Παρκ και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ακολουθήσουν αυτό το είδος τής «ειρηνικής ανάπτυξης» στρατηγικής, όπως την αποκαλεί ο μελετητής Wang Dong από το Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, οι επικριτές ισχυρίζονται ότι η στρατηγική αυτή θα είναι καθησυχαστική και θα επιβραβεύει την κακή συμπεριφορά, απηχώντας κατηγορίες που βαρύνουν τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον, όταν έκανε το ιστορικό ταξίδι του στο Πεκίνο το 1972. Αλλά στην πραγματικότητα, είναι η εξάρτηση τής Ουάσιγκτον στις κυρώσεις και την στρατιωτική ισχύ που επιβραβεύει την κακή συμπεριφορά των σκληροπυρηνικών στην Πιονγκγιάνγκ, οι οποίοι χρησιμοποιούν τέτοιες προκλήσεις για να δικαιολογήσουν τις αντίστοιχες απειλές και τις αμυντικές δαπάνες. Ελλείψει διπλωματικής εμπλοκής και οικονομικής συνεργασίας, οι μετριοπαθείς στην Πιονγκγιάνγκ έχουν μικρή επιρροή στις εσωτερικές πολιτικές συζητήσεις. Ο κύκλος της εχθρότητας είναι αυτοσυντηρούμενος.

Το βιβλίο «Η πραγματική Βόρεια Κορέα» αποδεικνύεται λοιπόν ότι είναι μια διορατική καταγραφή τής ιστορίας και της κοινωνίας τής Βόρειας Κορέας, αλλά και ένας λιγότερο αξιόπιστος οδηγός για την πολιτική τής Βόρειας Κορέας. Αν η Παρκ και ο Ομπάμα επιμείνουν στην αποτυχημένη πολιτική τής «στρατηγικής υπομονής» τού Λευκού Οίκου, περιμένοντας ότι το πρόβλημα απλά θα εξαφανιστεί από μόνο του, όπως ισχυρίζεται ότι θα γίνει ο Λανκόφ, τότε όλες οι πλευρές κινδυνεύουν να ξεκινήσει άλλος ένας πόλεμος της Κορέας από έναν αδίστακτο ψαρά.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/139467/john-delury/pyongyang-pers...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr