Ο νέος Νταβούτογλου

Η πολιτική τού Νταβούτογλου στην Συρία έχει μια απόκοσμη ομοιότητα με αυτή των Νεότουρκων. Η Τουρκία ήταν γενναιόφρων στο να ανοίξει τα σύνορά της στους Σύριους πρόσφυγες. Μέχρι σήμερα, η χώρα παρέχει καταφύγιο σε σχεδόν 1,5 εκατομμύριο Σύριους, με ελάχιστη διεθνή βοήθεια. Ωστόσο, η πολιτική τού Νταβούτογλου στην Συρία αποδείχθηκε άσκοπη. Ο Τούρκος ηγέτης επεδίωξε την αποπομπή τού Άσαντ πριν εξασφαλίσει στρατιωτική υποστήριξη από το ΝΑΤΟ ή τους Άραβες συμμάχους. Προφανώς, ήλπιζε ότι η παροχή βοήθειας προς τους αντάρτες θα ήταν αρκετή για να προκαλέσει την πτώση τού Άσαντ. Φυσικά, δεν ήταν. Και έτσι ο πόλεμος συνεχίστηκε, η Τουρκία άρχισε να επιτρέπει σε ξένους μαχητές να περνούν στην Συρία με την ελπίδα ότι μπορεί να είναι σε θέση να κάνουν την δουλειά. Αυτοί οι καλύτερα χρηματοδοτημένοι και καλύτερα εξοπλισμένοι ριζοσπάστες σύντομα έγιναν μια κυρίαρχη φατρία μέσα στην χώρα.

Ο Νταβούτογλου ουδέποτε είχε την πρόθεση να βοηθήσει τους ριζοσπάστες. Ο Τούρκος ηγέτης πίστευε ότι το να επιτρέπει σε ξένους μαχητές να περάσουν στην Συρία ήταν ένα τίμημα που αξίζει να πληρώσει για την πτώση τού Άσαντ. Και ακόμα και αν μερικοί κακοί πήγαν στην Συρία, σκέφτηκε, οι καλοί θα τους καθαρίσουν. Ωστόσο, τρία χρόνια αργότερα, ο Άσαντ δεν έχει πέσει, οι καλοί δεν έχουν αναλάβει και οι κακοί οικοδομούν ένα κράτος τύπου Ταλιμπάν που εκτείνεται στα 800 μιλίων σύνορα της Τουρκίας με την Συρία και το Ιράκ. Έχουν ήδη στοχεύσει την Τουρκία˙ Στις 10 Ιουνίου, μετά από την κατάληψη της Μοσούλης, η μαχητική οργάνωση επιτέθηκε στην τουρκική διπλωματική αποστολή στην ιρακινή πόλη, παίρνοντας 49 Τούρκους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, ως ομήρους. Από την πρώτη μέρα, η Τουρκία δεν είχε την σκληρή δύναμη για να υποστηρίξει την πολιτική της στην Συρία. Ακριβώς όπως οι Νεότουρκοι δεν μπορούσαν να πολεμήσουν σε πολλαπλά μέτωπα, η σύγχρονη Τουρκία δεν θα μπορούσε να εκδιώξει τον Άσαντ, ούτε μπορεί να συγκρατήσει τους τρομοκράτες τής ISIS από το να εξαπλώσουν τις συμπλοκές.

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο οθωμανικός αναβιωτισμός τού Νταβούτογλου έχει εκθέσει επικίνδυνα την Τουρκία σε περιφερειακές απειλές, που πιθανώς θα τον απασχολήσουν καθώς αναλαμβάνει ο ίδιος την πρωθυπουργία. Πράγματι, είναι πιθανό ότι, επειδή ο Ερντογάν γνώριζε ότι η εξωτερική πολιτική - ιδιαίτερα η διαχείριση της κρίσης στην Συρία - θα βαρύνει σε μεγάλο βαθμό την κληρονομιά του, διάλεξε τον Νταβούτογλου ως διάδοχό του στην πρωθυπουργία. Ο Ερντογάν και το κόμμα του, το AKP, έχουν κερδίσει επτά εκλογές από το 2002, κυρίως επειδή έχουν φέρει πρωτοφανή οικονομική ανάπτυξη στην Τουρκία. Ο Ερντογάν έχει υπερδιπλασιάσει το εισόδημα του μέσου Τούρκου σε μια δεκαετία. Και αυτή η οικονομική επιτυχία έχει τροφοδοτηθεί με ρεκόρ διεθνών επενδύσεων - σχεδόν 50 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Οι επενδυτές προτιμούν την Τουρκία από τους γείτονές της, γιατί είναι πιο σταθερή. Αλλά η διάχυση του συριακού πολέμου – οι θρησκευτικές συγκρούσεις και η ISIS - θα μπορούσε να τα πάρει όλα αυτά μακριά. Ο νέος πρόεδρος της Τουρκίας ελπίζει ότι ο πρωθυπουργός του, ο οποίος αρχικά εκτόξευσε την Τουρκία στην Μέση Ανατολή, μπορεί τώρα να βρει τρόπους για να την κρατήσει ασφαλή.

Σε αυτό το σημείο, είναι σχεδόν αδύνατο η Τουρκία να σφραγίσει τα σύνορά της ή να εγκαταλείψει την Μέση Ανατολή. Και είναι πολύ αργά για την Άγκυρα να κάνει πάλι εσωστρεφή την εξωτερική πολιτική της. Αυτό αφήνει τον Νταβούτογλου με μια επιλογή. Η Τουρκία είναι τώρα ένα μέρος τής πραγματικότητας της Μέσης Ανατολής και όλης της αναταραχής της. Η μόνη διέξοδος από αυτό θα είναι να υιοθετήσει εκ νέου το σύνθημα «Go West» τού Ατατούρκ και των Κεμαλικών. Η Άγκυρα μπορεί στην συνέχεια να εργαστεί με τους πραγματικούς συμμάχους της, όπως την Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να ανασχέσει τις περιφερειακές απειλές και να ευημερήσει μαζί τους.

Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/141947/soner-cagaptay/the-new-dav...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr