Soner Cagaptay
Το πρόβλημα με τον ερντογανισμό, είναι ότι παρ' όλο που το ήμισυ της Τουρκίας λατρεύει τον Ερντογάν, το άλλο μισό τον σιχαίνεται. Εφόσον ο ερντογανισμός απονομιμοποιεί όλη την αντιπολίτευση, 40 εκατομμύρια εκ των 80 εκατομμυρίων κατοίκων της Τουρκίας παραμένουν εκτός.
Αν ο Ερντογάν δεν πατάξει την τζιχαντιστική ριζοσπαστικοποίηση, δεν περιορίσει τον εξισλαμισμό εγχωρίως και δεν κόψει τους δεσμούς του με ριζοσπάστες στο εσωτερικό της Συρίας, η Τουρκία θα υποφέρει σοβαρά. Και η Δύση επίσης.
Η προσωποποίηση της δύναμης και η υπονόμευση των πολιτικών και κοινωνικών θεσμών από τον Ερντογάν θα καταστήσουν την χώρα εξαιρετικά εύθραυστη. Όταν ο Ερντογάν αφήσει την εξουσία (και μια μέρα θα το κάνει) θα έχουν απομείνει λίγα θεσμικά όργανα όρθια για να την κρατήσουν ενωμένη.
Η ενοποίηση της κουρδικής ψήφου άλλαξε την κουρδική πολιτική στην Τουρκία. Για πρώτη φορά μια συντριπτική πλειοψηφία Κούρδων της χώρας ψηφίζει για ένα κόμμα, με τις πολιτικές διαφορές να έχουν καμφθεί από την εθνική ενότητα. Και αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία δεν μπορεί πλέον να αγνοεί τα αιτήματα των Κούρδων για πλήρη δικαιώματα και πολιτική ένταξη.
Το χάος στην Μέση Ανατολή έχει δοκιμάσει πολλές σχέσεις, ιδιαίτερα εκείνη μεταξύ της Αιγύπτου και της Τουρκίας. Στο άμεσο μέλλον, η αντιπαλότητα των δύο χωρών θα επιτείνει πιθανότατα τον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο. Επιπλέον, θα μπορούσαν να επιφυλάσσονται ακόμα χειρότερες καταστάσεις.
Η εξωτερική πολιτική τού Νταβούτογλου έχει εκθέσει επικίνδυνα την Τουρκία σε περιφερειακές απειλές, οι οποίες κατά πάσα πιθανότητα θα τον απασχολήσουν καθώς ο ίδιος αναλαμβάνει την πρωθυπουργία.
Από την οπτική τής Τουρκίας, η κουρδική αυτονομία αρχίζει να φαίνεται σαν κάτι καλό. Τα τμήματα του βόρειου Ιράκ και της Συρίας που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Κούρδων είναι σταθερά και ειρηνικά - ένα τέλειο προπύργιο ενάντια σε απειλές όπως το «Ισλαμικό Κράτος τού Ιράκ και της al-Sham» (ISIS). Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία έχει καλή συμπεριφορά προς τους Κούρδους τού Ιράκ, μοχθεί για τις σχέσεις της με τους Κούρδους τής Συρίας, και ίσως τελικά να σπάσει το αδιέξοδο με τους Κούρδους στην επικράτειά της.
Στις βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν αυτόν τον μήνα [Ιούνιος 2011] στην Τουρκία ,το κυβερνόν Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) εξασφάλισε σχεδόν το 50% της λαϊκής ψήφου, ποσοστό ανώτερο από το 46,5% της προηγούμενης εκλογικής αναμέτρησης. Ένα μέρος της επιτυχίας αυτής θα πρέπει να αποδοθεί στις πολύ καλές επιδόσεις που παρουσίασε η Τουρκία υπό τη διακυβέρνηση του συντηρητικού AKP.