Μπορεί ο στρατός της Κίνας να κερδίσει τον τεχνολογικό πόλεμο; | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Μπορεί ο στρατός της Κίνας να κερδίσει τον τεχνολογικό πόλεμο;

Πώς οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει -και πώς δεν πρέπει- να αντιμετωπίσουν την πολιτικο-στρατιωτική συγχώνευση στο Πεκίνο

Η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα για συνεργατική αποδιοργάνωση θα απαιτήσει εκ των προτέρων επενδύσεις και βελτιωμένες προσεγγίσεις για να οδεύσει η καλύτερη εμπορική τεχνολογία στο Υπουργείο Άμυνας. Υπάρχει ευρεία διακομματική υποστήριξη για τέτοιες προσεγγίσεις και υπάρχουν ήδη καλές ιδέες στο τραπέζι˙ μικρά πειράματα όπως η Μονάδα Καινοτομίας Άμυνας (Defense Innovation Unit), η Αμυντική Ψηφιακή Υπηρεσία (Defense Digital Service) και οι προσπάθειες καινοτομίας για συγκεκριμένες υπηρεσίες έχουν παρουσιάσει επιτυχία. Ωστόσο, οι απαραίτητες αλλαγές στην επιχειρησιακή προσέγγιση και οι επενδύσεις σε στρατιωτικές ικανότητες αιχμής παραμένουν πολύ πίσω από εκεί όπου θα έπρεπε να βρίσκονται, δεδομένης της τεχνολογικής ώθησης της Κίνας, ακόμη και με τους περιορισμούς της πολιτικο-στρατιωτικής συγχώνευσης.

Για αρχή, η Ουάσιγκτον πρέπει να επενδύσει περισσότερα σε βασικές αναδυόμενες τεχνολογίες. Οι άμεσες ομοσπονδιακές επενδύσεις είναι ζωτικής σημασίας για την πρόοδο στην κβαντική πληροφορική, την συνθετική βιολογία, τους ημιαγωγούς, και την τεχνητή νοημοσύνη στρατιωτικής χρήσης. Παρόλο που ο προϋπολογισμός της διοίκησης του Τραμπ για το έτος 2021 απαιτεί συγκράτηση για τα κονδύλια για Έρευνα, Ανάπτυξη, Δοκιμές και Αξιολόγηση (RDT&E) στην άμυνα, αυτό δεν αρκεί. Το Κογκρέσο πρέπει να επεκτείνει αυτό το τμήμα του προϋπολογισμού. Ο διακομματικός και αμφοτέρων των σωμάτων [Κογκρέσο και Βουλή των Αντιπροσώπων] Νόμος Endless Frontier του γερουσιαστή Charles Schumer (Δημοκρατικός από τη Νέα Υόρκη), ο οποίος θα αυξήσει κατά πολύ την ομοσπονδιακή χρηματοδότηση Ε&Α σε κρίσιμες τεχνολογίες, είναι ένα πολλά υποσχόμενο πρώτο βήμα˙ μερικά από τα 110 δισεκατομμύρια δολάριά του σε νέα χρηματοδότηση θα πρέπει να κατευθυνθούν στην καινοτομία του Πενταγώνου.

Εξίσου σημαντική είναι η κλιμάκωση και η επιτάχυνση της προμήθειας αναδυόμενων δυνατοτήτων. Ο προϋπολογισμός του 2021 ζητά μειώσεις στο σύνολο των συμβάσεων. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει χώρος για την χρηματοδότηση πιο καινοτόμων έργων σε βάρος παλαιότερων, παραδοσιακών συστημάτων. Το Κογκρέσο πρέπει να ωθήσει το Υπουργείο Άμυνας να χρησιμοποιήσει αυτό το περιθώριο, ειδικά σε περιοχές όπου η Κίνα επενδύει πολύ και οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται πολύ αργά -όπως τα αυτόνομα υποθαλάσσια οχήματα και οι δυνατότητες αντι-υπερ-υπερηχητικών πυραύλων.

Η οδυνηρή και μακρά διαδικασία προμηθειών του Υπουργείου Άμυνας είναι ιδιαίτερα προβληματική όταν πρόκειται για αυτό που είναι γνωστό ως «διάβαση της κοιλάδας του θανάτου» -η μετάβαση από την Έρευνα και Ανάπτυξη στις προμήθειες πλήρους κλίμακας. Οι αναδυόμενες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, η προσθετική μεταποίηση (additive manufacturing) και τα μη επανδρωμένα συστήματα, είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στην κοιλάδα του θανάτου. Θα χρειαστούν νέες προσεγγίσεις, συμπεριλαμβανομένων των ταχύτερων αγορών και των γρήγορων διαδικασιών καθιέρωσης προτύπων, για την βελτίωση των προοπτικών αυτού του είδους των μη παραδοσιακών αμυντικών προγραμμάτων.

Έτσι θα αυξηθεί η ευελιξία του προϋπολογισμού. Οι πολεμιστές σπάνια γνωρίζουν δύο χρόνια νωρίτερα από πού θα προέλθει η επόμενη κρίσιμη καινοτομία ή η ακριβής μορφή που θα λάβει. Το Κογκρέσο μπορεί να βοηθήσει στην ώθηση των προηγμένων δυνατοτήτων, καθορίζοντας στενά τι συνιστά το ξεκίνημα ενός νέου προγράμματος -δηλαδή, το κατώφλι όταν οι αναβαθμίσεις σε ένα αρχικό σχέδιο (όπως σε ένα πακέτο λογισμικού) θεωρούνται τόσο σημαντικές που ένα πρόγραμμα εκλαμβάνεται ως εντελώς νέο. Υπό τις υπάρχουσες διαδικασίες, τα προγράμματα που θεωρούνται νέα ξεκινήματα απαιτούν κοινοποίηση ή έγκριση από το Κογκρέσο, που συνήθως επιτυγχάνεται μόνο μέσω της εθνικής διαδικασίας αμυντικών εγκρίσεων. Η αναμονή μέχρι το επόμενο στάδιο στην διαδικασία πιστώσεων του Κογκρέσου μπορεί να διαρκέσει έως και δύο χρόνια, ένας χρονικός κύκλος που μπορεί να λειτούργησε καλά για τα προγράμματα του εικοστού αιώνα, αλλά είναι πολύ άκαμπτος και αργός όταν πρόκειται να ενσωματωθεί γρήγορα η νέα τεχνολογία σήμερα. Το Κογκρέσο μερικές φορές καθόρισε πιο χαλαρά ένα νέο ξεκίνημα κατά την διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων -για παράδειγμα, το πρόγραμμα drone «Reaper», αν και στην πραγματικότητα ήταν μια εξέλιξη του drone «Predator», επέτρεψε να κινηθεί γρήγορα από το πρωτότυπο μέχρι το πεδίο [της μάχης] επειδή τα αμερικανικά στρατεύματα στο Ιράκ το χρειάζονταν. Η ίδια αίσθηση επείγοντος πρέπει να ισχύει και για το σημερινό ανταγωνιστικό αμυντικό περιβάλλον.

Τέλος, το εργατικό δυναμικό στον τομέα της άμυνας πρέπει να έχει σωστή εκπαίδευση και σωστά κίνητρα. Οι κρατικές συμβάσεις διαρκούν συνήθως πολύ χρόνο, απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις για να πλοηγηθεί κάποιος σε αυτές, και δημιουργούν σημαντικά εμπόδια στην είσοδο νέων παικτών. Υπάρχουν τρόποι για την αποτροπή σπατάλης και καταχρήσεων ενώ θα εξακολουθούν να ανταμείβονται καινοτομίες που προωθούν αποτελεσματικά την στρατιωτική αποτελεσματικότητα. Η ανταμοιβή της τεχνολογικής τεχνογνωσίας και η ευέλικτη επίλυση προβλημάτων σε στρατιωτικές και πολιτικές προμήθειες, μπορούν να βοηθήσουν στην αλλαγή της κουλτούρας. Το ίδιο μπορούν οι περισσότερες ευκαιρίες να προσληφθούν άτομα απευθείας από την βιομηχανία ή τα ερευνητικά ιδρύματα στην ανώτερη πολιτική κυβέρνηση ή ακόμη και στις στρατιωτικές τάξεις και να επεκταθεί ο αριθμός των προσωρινών υποτροφιών για ειδικούς του ιδιωτικού τομέα ώστε να περάσουν ένα ή δύο χρόνια στην κυβέρνηση.

Με τέτοια συγκεκριμένα βήματα, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να διασφαλίσουν με τους δικούς τους όρους το πλεονέκτημα στις αμυντικές δυνατότητες. Είναι προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών ότι η Κίνα κοιτάζει προς τα πίσω: η προσέγγισή της κινδυνεύει να καθυστερήσει την καινοτομία με το να προσπαθεί να την ελέγξει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κάνουν το ίδιο λάθος.

Copyright © 2020 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.