Το μέλλον της ευρωπαϊκής Ριζοσπαστικής Δεξιάς

Η επίθεση του Μπρέιβικ στους νορβηγούς συμπατριώτες του αποτελεί κόλαφο σε αυτές τις ιδέες. Εκλαμβάνει τον εαυτό του ως έναν αγνό μαχητή για λογαριασμό μιας κοινότητας με αγνό και ένδοξο παρελθόν. Σύμφωνα με την λογική του, ο πόλεμος επεκτείνεται στους πολίτες που προδίδουν την Ιδέα. Με το να απορρίπτει το δημοκρατικό σύστημα και αυτούς που το υποστηρίζουν αλλά και με το να εγκαταλείπει τον στενό εθνικισμό υπέρ μιας ευρύτερης πανευρωπαϊκής εκδοχής, ο Μπρέιβικ αναζωογονεί τη ναζιστική και φασιστική ιδεολογία. Όντως, ο αρθρογράφος Roger Cohen στην εφημερίδα International Herald Tribune προειδοποίησε ότι «οι δεξιοί στην Ευρώπη που χρησιμοποιούν την αντι-μουσουλμανική ρητορική είναι οι πραγματικοί κληρονόμοι των πιο σκοτεινών στιγμών της Ηπείρου».
Αυτοί που πιστεύουν ότι η σύγχρονη εξτρεμιστική Δεξιά είναι καινοφανής και σχετικά απροβλημάτιστη κάνουν λάθος. Και όσοι αποκαλούν το φαινόμενο αυτό λαϊκιστικό, κάνουν επίσης λάθος. Η χρήση τέτοιων ταμπελών, εμμέσως ίσως και ακουσίως, νομιμοποιεί μια προδήλως αντιδημοκρατική και ρατσιστική ιδεολογία.
Η Ευρώπη σήμερα αγωνίζεται για την ενσωμάτωση των μεταναστών και για την επιβίωση του κοινού νομίσματος. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ιδρύθηκε στη βάση της αλληλεγγύης ανάμεσα σε πληθυσμούς στο εσωτερικό της, μετά την αγριότητα του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου – αφομοιώνοντας πρώην επίφοβες χώρες μέσω ενός ειρηνικού και χωρίς περιορισμούς ιδανικού. Ο ευρωπαϊκός πολιτισμός δεν μπορεί να αποκλείσει τους «άλλους». Αυτό θα ήταν αντίθετο με τον ίδιο τον στόχο της Ε.Ε. Η ελπίδα είναι τώρα ότι η Ευρώπη είναι έτοιμη να ασχοληθεί πάλι με τον εαυτό της και τις εσωτερικές της αξίες και θα αντιμετωπίσει αυτή την «πανευρωπαϊκή» Δεξιά για μια ακόμη φορά.
Πρωτότυπο: http://www.foreignaffairs.com/articles/68286/andrea-mammone/the-future-o...

Copyright © 2002-2010 by the Council on Foreign Relations, Inc.