Ευρώπη

Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν από καιρό την δυνατότητα να επιβάλλουν κυρώσεις για να επιβάλλουν καταστροφικές οικονομικές συνέπειες σε μακρινές χώρες. Η ΕΕ δεν ανησυχούσε πολύ για αυτό όταν τα συμφέροντα των ΗΠΑ ήταν στενά ευθυγραμμισμένα με τα δικά της. Τώρα οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν ένα μπαράζ δασμών, ενώ η διοίκηση του Trump εκφράζει εχθρότητα προς το ΝΑΤΟ, επιτίθεται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και προετοιμάζει έναν νέο κύκλο δυνητικά επιζήμιων κυρώσεων.

Ο λαϊκισμός της Ανατολικής Ευρώπης είναι ένα πρόσφατο φαινόμενο, αλλά έχει βαθιές ρίζες στην πολιτική της περιοχής και είναι απίθανο να εξαφανιστεί σύντομα. Πράγματι, η αντιφιλελεύθερη δημοκρατία έχει γίνει η νέα μορφή αυταρχισμού. Οι νέοι λαϊκιστές αδιαφορούν για τους φιλελεύθερους «ελέγχους και ισορροπίες» και δεν βλέπουν την ανάγκη για συνταγματικούς περιορισμούς στην ισχύ της πλειοψηφίας, περιορισμοί που αποτελούν κεντρικό τμήμα του δικαίου της ΕΕ.

Η ενεργότερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση των ελληνοτουρκικών σχέσεων στο επίπεδο της «εξωτερικής εξισορρόπησης» της τουρκικής απειλής, εξακολουθεί να παραμένει ακριβό ζητούμενο ήδη από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, όταν εξέπνευσε η στρατηγική του Ελσίνκι.*

Καθώς οι βασικές ιδέες της σοσιαλδημοκρατίας θεωρούνται δεδομένες από την πλειοψηφία του ευρωπαϊκού κοινού, τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα φαίνεται απλώς να μην επωφελούνται πλέον από αυτές εκλογικά. Συνεπώς, κάθε έλεγχος των λαϊκιστικών κομμάτων προς το παρόν πρέπει να προέρχεται από την κεντροδεξιά.