Πλανήτης

Η Ουάσιγκτον έχει πλέον ένα βασικό μοντέλο για την ενδυνάμωση της ικανότητας των συμμάχων και των εταίρων της να αμύνονται και, ενδεχομένως, να αποτρέπει μελλοντικές συγκρούσεις. Δεν πρέπει να περιμένει έως ότου ένα άλλο πανίσχυρο έθνος απειλήσει έναν μικρότερο γείτονα του, για να ενεργήσει με βάση τα διδάγματα από αυτόν τον πόλεμο.

Μολονότι ένα εμπάργκο από την ΕΕ θα ήταν επώδυνο για την Ρωσία, θα ήταν κάτι από το οποίο θα μπορούσε να επιβιώσει. Γι’ αυτό οι Δυτικές χώρες χρειάζονται ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο, τέτοιο που να μειώνει συστηματικά την τιμή του ρωσικού πετρελαίου, ενώ παράλληλα να διατηρεί την ροή του.

Η επιστροφή της έννοιας του ελεύθερου κόσμου ίσως έχει συνέπειες που υπερβαίνουν την σφαίρα της ρητορικής. Την πρώτη φορά, οδήγησε σε μια σειρά ακούσιων περιορισμών στην χάραξη πολιτικής. Πριν ξαναγίνουμε δέσμιοι αυτής της ιδέας, θα ήταν σοφό να σκεφτούμε πώς λειτούργησε η εξωτερική πολιτική του ελεύθερου κόσμου στο παρελθόν.

Είναι αλήθεια ότι οι πρόσφυγες δημιουργούν έξοδα. Αυτά τα κόστη, ωστόσο, είναι βραχυπρόθεσμες επενδύσεις. Μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, οι πρόσφυγες αντιπροσωπεύουν τεράστιες ευκαιρίες. Μπορούν να δημιουργήσουν νέα οικονομική δραστηριότητα που θα συμψηφίζει με το παραπάνω τα άμεσα έξοδα.