
- previous-disabled
- Page 1of 46
- next
Ένα νέο όραμα ασφάλειας ίσως να βελτιώσει τις προοπτικές για ειρήνη δείχνοντας πώς τόσο η Ουκρανία όσο και η Ρωσία μετά τον Πούτιν μπορούν να δουν τα βασικά τους συμφέροντα να προστατεύονται και να υποστηρίζονται.
Τους τελευταίους 12 μήνες, η Δυτική ασάφεια ενθάρρυνε τον Πούτιν να παρατείνει αυτόν τον πόλεμο, επιτρέποντάς του να πιστέψει ότι ίσως έρθει κάποια στιγμή που η ροή της υποστήριξης θα σταματήσει, και έτσι ότι μπορεί να ξεπεράσει την Δύση και την Ουκρανία. Η αντικατάσταση αυτής της ασάφειας με στρατηγική σαφήνεια -αποστερώντας από τον Πούτιν κάθε άλλη βιώσιμη επιλογή εκτός από μια οργανωμένη υποχώρηση- μπορεί να βοηθήσει να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος.
Η Ρωσία και η Ουκρανία δεν είναι ακόμη έτοιμες για απευθείας συνομιλίες. Όμως, με προσοχή και εμπιστευτικότητα, οι ηγέτες των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων σημαντικών τρίτων μερών θα πρέπει να επιταχύνουν τις προηγούμενες προετοιμασίες τους και να αρχίσουν τις προ-διαπραγματεύσεις.
Παρότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έδειξε ότι οι χώρες που είναι στραμμένες στον επεκτατισμό θα προχωρήσουν ούτως ή άλλως, συνολικά, οι διεθνείς θεσμοί μπορούν να διοχετεύσουν αυτήν την επιθετικότητα ώστε να μην μετατραπεί σε αιματοχυσία. Αντί να εγκαταλείψουν τους θεσμούς, λοιπόν, οι Δυτικοί πολιτικοί θα έπρεπε να υιοθετήσουν μια ρεαλιστική προσέγγιση απέναντί τους. Αν και ίσως να μην οδηγούν σε απόλυτα αρμονικές σχέσεις, μπορούν να αποτελέσουν ένα ισχυρό εργαλείο για την πρόληψη του πολέμου.
Kατά τον πρώτο χρόνο του πολέμου, η στρατηγική μερικής κλιμάκωσης του Πούτιν τον εξυπηρέτησε γενικά καλά. Του επέτρεψε να διατηρήσει την πολιτική σταθερότητα μέσω ενός συνδυασμού εκφοβισμού και αδιαφορίας. Σε διεθνές και εσωτερικό επίπεδο, τον βοήθησε να προετοιμάσει την Ρωσία για έναν παρατεταμένο πόλεμο χωρίς να προβεί σε θυσίες που θα μπορούσαν τελικά να προκαλέσουν την εξέγερση του πληθυσμού. Και πάνω απ' όλα, του έδωσε ευελιξία.
Οι πυρηνικοί κίνδυνοι σε αυτόν τον πόλεμο είναι σημαντικοί, αφού το ΝΑΤΟ συνεχίζει να εμπλέκεται πιο βαθιά στην άμυνα της Ουκρανίας, ενώ η Ρωσία φαίνεται όλο και λιγότερο συγκρατημένη, όπως δείχνει η ανακοίνωση του Πούτιν να αναστείλει την συμμετοχή της Ρωσίας στη New START.
Οι περισσότεροι Ρώσοι έχουν απαλλαγεί από την ευθύνη για οτιδήποτε δεν τους αφορά προσωπικά. Και ακόμη και οι Ρώσοι που επηρεάζονται προσωπικά από τον πόλεμο έχουν την τάση να απομονώνουν, αρνούμενοι να επιτρέψουν σε αυτήν την περιπλοκή να τους οδηγήσει να αμφισβητήσουν αν ο πόλεμος είναι δίκαιος ή αν ο Πούτιν έχει κάνει στρατηγικό λάθος.
Θα υπάρξει τουλάχιστον μια περίοδος κατά την οποία η Ουκρανία και η Δύση θα πρέπει να συνυπάρξουν με ένα αποδυναμωμένο και ταπεινωμένο αλλά ακόμα αυταρχικό ρωσικό κράτος.
Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα μετά το 1989, η Ρωσία φαινόταν ότι θα μπορούσε να ενταχθεί σε μια πιο ανοιχτή και ειρηνική παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Αλλά αυτή η περίοδος έχει τελειώσει, και στο ορατό μέλλον η Δύση πρέπει να αντιμετωπίσει μια Ρωσία εχθρική, στρατιωτικοποιημένη, κακόβουλη, και εκδικητική.
Το τελευταίο έτος δεν ήταν μια διάψευση ενός κόσμου αντιπαλότητας, ανταγωνισμού μεγάλων δυνάμεων, ή σφαιρών επιρροής, όπως κάποιοι τον περιέγραψαν, αλλά μάλλον μια επίδειξη του πώς όλα αυτά μοιάζουν στην πράξη. Αποδεικνύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν πάντα να αποτρέψουν ένα αποφασιστικό αναθεωρητικό κράτος χωρίς να αναλάβουν απαράδεκτα υψηλό κόστος και κινδύνους.
- previous-disabled
- Page 1of 46
- next