Όλες

Ο εναγκαλισμός του συνωμοτικού αντιαμερικανισμού από τον Πούτιν είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος λόγω της αυξανόμενης αδιαφορίας του καθεστώτος του για τις παλιές κόκκινες γραμμές. Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, τουλάχιστον, και οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι οι συνέπειες της πρόκλησης ζημιών μεταξύ τους θα ήταν απαράδεκτες.

Η αραβική αποκατάσταση του Άσαντ θα επιταχύνει τις επικίνδυνες τάσεις σε ολόκληρη την περιοχή. Το καθεστώς θα χρησιμοποιήσει την αραβική υποστήριξη για να επιδοτήσει την βίαιη στρατηγική του για την εδραίωση της εξουσίας. Η εξομάλυνση απειλεί επίσης την θέση των κουρδικών ομάδων στα βορειοανατολικά της Συρίας και θα μπορούσε να επιταχύνει την αποχώρηση των ΗΠΑ.

Ακόμη και με τις ικανότητες και την παγκόσμια θέση της μειωμένες από τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ρωσία θα συνεχίσει να καθοδηγείται από τις μνησικακίες της, την αναζήτηση ενός γεωπολιτικού χώρου έξω από τα σύνορά της, και την επιθυμία για κύρος. Η Ουάσιγκτον δεν έχει την πολυτέλεια να διαγράψει την Ρωσία σε μια προσπάθεια να πάψει η ίδια να ανησυχεί, ούτε θα πρέπει να φανταστεί ότι η Ευρώπη μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα μόνη της.

Ο αντίκτυπος από μια πιθανή κατάρρευση της Παλαιστινιακής Αρχής μετά την αποχώρηση του Αμπάς από το προσκήνιο θα μπορούσε να είναι καταστροφικός για την περιοχή. Η βία θα μπορούσε να μεταφερθεί από τα παλαιστινιακά εδάφη στο Ισραήλ και πιθανώς ακόμη και στην Ιορδανία. Αυτό θα συμπαρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες ξανά σε μια ισραηλινο-παλαιστινιακή σύγκρουση, ακόμη και όταν η προσοχή και οι πόροι τους είναι εστιασμένοι αλλού.