Γιατί το Ισραήλ πρέπει να ανταλλάξει τα πυρηνικά του όπλα
Το Ισραήλ δεν χρειάζεται το πυρηνικό του οπλοστάσιο για να παραμείνει η ισχυρότερη δύναμη στη Μέση Ανατολή. Μπορεί να κάνει καλή χρήση του πυρηνικού του αποθέματος, όμως, προσφέροντάς το ως διαπραγματευτικό χαρτί για τον τερματισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Ο URI BAR-JOSEPH διδάσκει στο πανεπιστήμιο της Χάϊφα. Ειδικεύεται στις σπουδές στρατηγικής και πληροφοριών, στην αραβο-ισραηλινή σύγκρουση και την πολιτική ασφαλείας του Ισραήλ.
- previous
- Page 2of 2
- next-disabled
Ευτυχώς, το Ισραήλ έχει μια διέξοδο από αυτό το στρατηγικό κενό: με το να συμφωνήσει να εγκαταλείψει το πυρηνικό του οπλοστάσιο. Αντί να απορρίπτει τις εκκλήσεις για μια περιοχή ελεύθερη από όπλα μαζικής καταστροφής, η Ιερουσαλήμ θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια τέτοια πρωτοβουλία - να συμμετάσχει σε μια παρόμοια θυσία από όλους τους άλλους περιφερειακούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του Ιράν. Η κοινή πεποίθηση είναι ότι αυτό θα ήταν μια κακή συμφωνία για το Ισραήλ, γιατί θα δώσει πάρα πολλά με αντάλλαγμα πολύ λίγα. Αλλά μια τέτοια τολμηρή κίνηση θα μπορούσε να θέσει σε λειτουργία μια μακροπρόθεσμη διαδικασία που θα μπορούσε να άρει το πικρό αδιέξοδο στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Το Ιράν έχει κάνει έκκληση για μια ελεύθερη από πυρηνικά όπλα ζώνη στη Μέση Ανατολή ήδη από το 1974 και αντιλαμβάνεται το ισραηλινό οπλοστάσιο ως μια μεγάλη απειλή, γι' αυτό και δεν θα έχει καμία άλλη επιλογή από το να στηρίξει αυτήν την πρωτοβουλία. Και καθαρά από την άποψη της ασφάλειας, το Ισραήλ θα είναι ασφαλέστερο σε μια περιοχή ελεύθερη από όπλα μαζικής καταστροφής. Θα διατηρήσει την συμβατική υπεροχή του και την ικανότητά του να αποτρέπει τις συμβατικές προκλήσεις - εξαλείφοντας στο μεταξύ την προοπτική των μη συμβατικών απειλών, όπως μια ιρανική πυρηνική βόμβα ή τα χημικά όπλα της Συρίας.
Φυσικά, το Ισραήλ δεν είναι πιθανό να εγκαταλείψει όντως το δικό του πυρηνικό οπλοστάσιο σύντομα, και, ακόμη και αν το έκανε, δεν θα έχανε την τεχνογνωσία και την ικανότητα να παράγει πυρηνικά όπλα στο μέλλον. Όμως, μια αλλαγή στην πολιτική που έβαλε το Ισραήλ στην κατεύθυνση αυτή τουλάχιστον θα αύξανε την πίεση στο Ιράν να σταματήσει το δικό του πυρηνικό πρόγραμμα.
Αρκετές εξελίξεις μπορεί τελικά να ενθαρρύνουν την Ιερουσαλήμ να κάνει το μεγάλο βήμα. Καθώς το Ιράν προχωρά βήμα – βήμα προς την κατασκευή της πυρηνικής βόμβας, το status quo των τελευταίων 45 ετών, στην διάρκεια των οποίων το Ισραήλ πέτυχε να διατηρήσει το περιφερειακό πυρηνικό μονοπώλιό του με σχεδόν καμιά εξωτερική πίεση, γίνεται όλο και περισσότερο μη διατηρήσιμο. Αν το Ισραήλ δεν καταφύγει τελικά στη μονομερή χρήση στρατιωτικής βίας κατά του Ιράν, η διεθνής πίεση θα αυξηθεί ώστε το Ισραήλ να εγκαταλείψει τη στρατηγική της πυρηνικής αδιαφάνειας [3], να ξεκαθαρίσει το θέμα για το οπλοστάσιό του και να λάβει συγκεκριμένα μέτρα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας Μέσης Ανατολής χωρίς πυρηνικά. Στο κάτω - κάτω, η λογική της χρήσης βίας για να εξασφαλίσει το πυρηνικό μονοπώλιο βρίσκεται σε αντίθεση με τους διεθνείς κανόνες. Περίπου η ίδια πίεση μπορεί να προκύψει αν οι διεθνείς κυρώσεις κατά του Ιράν αποδειχθούν επιτυχείς και η Τεχεράνη συμφωνήσει να περιορίσει την πυρηνική ανάπτυξη της χώρας ή εάν μια συμμαχία υπό αμερικανική ηγεσία καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Η πορεία προς μια απαλλαγμένη από πυρηνικά Μέση Ανατολή μπορεί να είναι το κόστος που η Ιερουσαλήμ θα κληθεί να πληρώσει για τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να διασώσει το Ισραήλ από μια απειλητική κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, εάν το Ιράν δεν γίνει ένα πυρηνικό κράτος, οι Ισραηλινοί ψηφοφόροι μπορούν να πιέσουν την κυβέρνησή τους να εγκαταλείψει τα πυρηνικά όπλα της χώρας με αντάλλαγμα να κάνει το ίδιο και το Ιράν. Σύμφωνα με μια έρευνα που διεξήχθη το 2011 από τον Shibley Telhami του Πανεπιστημίου του Maryland, το 65% των Ισραηλινών Εβραίων προτιμούν ούτε το Ιράν ούτε το Ισραήλ να έχουν πυρηνικά όπλα.
Η πυρηνική ικανότητα του Ισραήλ δεν ήταν ποτέ απαραίτητη για την άμυνα της χώρας και θα γίνει σημαντική μόνο αν το Ιράν αποκτήσει τα δικά του πυρηνικά όπλα. Αλλά αυτό το επικίνδυνο αποτέλεσμα, ειδικά για ένα κράτος «μιας βόμβας» όπως το Ισραήλ, δεν χρειάζεται να πραγματοποιηθεί. Αν το Ισραήλ δεσμευτεί για μια Μέση Ανατολή ελεύθερη από όπλα μαζικής καταστροφής, προσφέροντας τη δική του πυρηνική δυνατότητα ως διαπραγματευτικό χαρτί, μπορεί να κάνει τελικά καλή χρήση του πιο αμφιλεγόμενου στρατηγικού πλεονεκτήματός του.
Copyright © 2002-2012 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.
Στα αγγλικά: http://www.foreignaffairs.com/articles/138224/uri-bar-joseph/why-israel-...
Συνδέσεις:
[1] http://www.foreignaffairs.com/articles/137374/dmitry-adamsky/why-israel-...
[2] http://www.foreignaffairs.com/articles/137731/kenneth-n-waltz/why-iran-s...
[3] http://www.foreignaffairs.com/articles/66569/avner-cohen-and-marvin-mill...
Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στη διεύθυνση www.twitter.com/#!/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στη διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr
- previous
- Page 2of 2
- next-disabled