Με κάποια προοπτική… | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Με κάποια προοπτική…

Πώς να μιλήσουμε για τους πυροβολισμούς στην Οττάβα
Περίληψη: 

Σε μια δεκαετία από τώρα, οι Καναδοί θα θυμούνται την προηγούμενη εβδομάδα ως εκείνη κατά την οποία δύο διανοητικά ασταθείς προσηλυτισμένοι στον Ισλαμισμό προχώρησαν σε ερασιτεχνικές, χαμηλής απόδοσης, ατομικές επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον Καναδών στρατιωτών. Δεν θα την θυμούνται ως ένα σημείο καμπής στην ιστορία τού έθνους.

Ο JONATHAN KAY είναι αρχισυντάκτης σχολίων στην καναδική εφημερίδα National Post. Μπορείτε να τον ακολουθείτε στο Twitter @jonkay.

«Ο κόσμος μας άλλαξε για πάντα σήμερα, και ακόμη δεν γνωρίζουμε καν το πόσο πόσο πολύ», δήλωσε ο Καναδός γερουσιαστής Fabian Manning την Τετάρτη, λίγες ώρες αφότου ένας οπλοφόρος εισήλθε στο Κοινοβούλιο του Καναδά και άνοιξε πυρ. Σε ένα άρθρο με τίτλο «Το τέλος τής αθωότητας», η εφημερίδα Calgary Herald επισήμως δήλωσε, «Ο Καναδάς δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος», προσθέτοντας, «Περάσαμε ως έθνος ένα όριο την Τετάρτη και δεν θα μπορούμε ποτέ να πάμε πίσω και να γίνουμε όπως ήμασταν πριν». Η Susan Clairmont, μια αρθρογράφος για το Hamilton Spectator, έγραψε, «Ακριβώς όπως η Αμερική άλλαξε την στιγμή που τα αεροπλάνα χτύπησαν τους Δίδυμους Πύργους, ο Καναδάς άλλαξε για πάντα την στιγμή που χτυπήθηκε ο δεκανέας Nathan Cirillo. Στις ώρες, τις ημέρες και τα χρόνια που έρχονται, θα ξέρουμε ότι αυτό ήταν μια καίρια στιγμή από την οποία δεν θα μπορούμε ποτέ να γυρίσουμε πίσω».

Και τα λοιπά, και τα λοιπά. Διαβάστε κάθε καναδική εφημερίδα αυτή την εβδομάδα, και ο Καναδάς φαίνεται να έχει μεταβληθεί ριζικά. Υποστήκαμε όχι μια αλλά δύο δολοφονίες από άνδρες προφανώς καθοδηγημένους από την ισλαμική ιδεολογία: Ο Michael Zehaf-Bibeau, ο οποίος χτυπήθηκε στο Parliament Hill [το κοινοβούλιο] αφότου δολοφόνησε έναν άοπλο έφεδρο στο Εθνικό Μνημείο Πολέμου (National War Memorial), και ο Martin Rouleau, γνωστός ως Ahmad, άλλος ένας πρόσφατα προσηλυτισμένος στο Ισλάμ, ο οποίος πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε την Δευτέρα αφότου σκόπιμα επιτέθηκε σε δύο Καναδούς στρατιώτες κοντά στο Μόντρεαλ, σκοτώνοντας έναν από αυτούς.

Από τους Καναδούς ζητείται να πιστέψουμε ότι αυτή είναι η δική μας 11η Σεπτεμβρίου, οι δικοί μας βομβαρδισμοί τού Λονδίνου τού 2005, η δική μας σφαγή τού Πάσχα στην Νετάνια. Πολλές εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένης και της δικής μου, της National Post που εδρεύει στο Τορόντο, καθάρισαν τα πρωτοσέλιδά τους από άλλες ειδήσεις για να επικεντρωθούν στον Zehaf-Bibeau, αποκαλώντας την δράση του μια από τις καθοριστικές θηριωδίες τής εποχής μας. Εν τω μεταξύ, η εθνική συμπάθεια έχει ξεχειλίσει για τον Cirillo, έναν όμορφο πατέρα ο οποίος εμφανίζεται σε φωτογραφίες να παίζει στοργικά με τον σκύλο του, και χιλιάδες έχουν επαινέσει τον Kevin Vickers, τον ένοπλο λοχία τού Κοινοβουλίου που βοήθησε στην εξουδετέρωση του Zehaf-Bibeau.

Μην κάνετε λάθος: Τα γεγονότα τής Τετάρτης ήταν όντως τρομακτικά. Ο θάνατος του Cirillo ήταν μια παράλογη και κακή πράξη. Ο Vickers είναι ένας αληθινός ήρωας. Και είναι πηγή έμπνευσης το βίντεο, τραβηγμένο από ένα κινητό τηλέφωνο δημοσιογράφου που κυκλοφόρησε ευρέως στο διαδίκτυο, που δείχνει τους συναδέλφους τού Vickers να σπεύδουν να αντιμετωπίσουν τον Zehaf-Bibeau. Τούτων λεχθέντων, η μετασχηματιστική δύναμη των εκδηλώσεων αυτής της εβδομάδας έχει υπερεκτιμηθεί. Σε μια δεκαετία από τώρα, Καναδοί θα θυμούνται αυτή την εβδομάδα, ως εκείνη κατά την οποία δύο διανοητικά ασταθείς προσηλυτισμένοι στον Ισλαμισμό προχώρησαν σε ερασιτεχνικές, χαμηλής απόδοσης, ατομικές επιθέσεις αυτοκτονίας εναντίον Καναδών στρατιωτών. Δεν θα την θυμούνται ως ένα σημείο καμπής στην ιστορία τού έθνους.

Οι επιθέσεις αυτές δεν αποτελούν σύμπτωμα μαζικής ριζοσπαστικοποίησης μέσα στην καναδική μουσουλμανική κοινότητα, μια από τις πιο μετριοπαθείς στον δυτικό κόσμο. (Πράγματι, ο Zehaf-Bibeau είχε αποβληθεί από το τζαμί του λίγο πριν αφηνιάσει. Το μόνο μέρος που μπορούσε να βρει για να προσηλυτίσει ήταν ένα καταφύγιο αστέγων). Ούτε οι άνδρες αυτοί ήταν μέρος καμιάς επαγγελματικής, καλά οργανωμένης, εκπαιδευμένης στο εξωτερικό, ομάδας εν υπνώσει τρομοκρατικών κυττάρων, όπως ήταν οι επιτιθέμενοι την 11η Σεπτεμβρίου. Ο μόνος λόγος που οι Καναδοί έχουν σκιαγραφήσει την επίθεση της Τετάρτης με τέτοιο επικό τρόπο είναι ότι ο Zehaf-Bibeau σκότωσε έναν ιδιαίτερα συμπαθή στόχο και στην συνέχεια επιτέθηκε σε ένα ιδιαίτερα παραδοσιακό κτίριο. Εκτός από την εφαρμογή πιο επεμβατικών πρωτοκόλλων ασφαλείας στο Parliament Hill και πιο επιθετική παρακολούθηση των γνωστών συμπαθούντων την ISIS, δεν είναι ακόμη σαφές ότι οι επιθέσεις καλούν για μια δραματική πολιτική αντίδραση.

Ο 25χρονος Rouleau, ο οποίος πυροβολήθηκε αφότου επιτέθηκε σε δύο στρατιώτες, την Δευτέρα, ήταν ιδιοκτήτης μιας εταιρείας πιεστικών πλυντηρίων με οικονομικά προβλήματα και είχε διαφωνίες κηδεμονίας με την πρώην σύζυγό του. Φέρεται να είχε εμμονή με σκοτεινές θεωρίες συνωμοσίας που διαδίδονται στο διαδίκτυο, αφότου κλέφτες λήστεψαν την επιχείρησή του. Φίλοι αναφέρουν ότι άφησε μακριά γενειάδα, έγινε αντικοινωνικός, προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ, και άρχισε να αναρτά εξτρεμιστικό περιεχόμενο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε κάποια στιγμή, προσπάθησε να ταξιδέψει στην Μέση Ανατολή για να πολεμήσει στην Συρία. Ο 32χρονος Zehaf-Bibeau, είχε αποξενωθεί από τους δύο γονείς του, ζούσε σε καταφύγια αστέγων, και «έχτισε» ένα σημαντικό ποινικό μητρώο. Όσοι τον γνώριζαν λένε ότι έπαιρνε ναρκωτικά και επιδείκνυε περίεργες, απρόβλεπτες εναλλαγές διάθεσης.

Ήταν τρομοκράτες; Δεδομένου ότι οι δύο άνδρες είναι νεκροί, και δεν φαίνεται να έχουν αφήσει πίσω τους κανενός είδους λεπτομερές μανιφέστο, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα. Τα διαθέσιμα στοιχεία δεν δείχνουν ότι οι ενέργειές τους είχαν ως κίνητρο μια πρωτόγνωρη προσκόλληση στο μαχητικό Ισλάμ γενικά, και μια έλξη προς τις δολοφονικές επιταγές τής ISIS ειδικότερα. Αυτά θα τους έβαζαν στην κατηγορία των τρομοκρατών. Αλλά και στις δύο περιπτώσεις, φαίνεται επίσης ότι το ταξίδι στον τζιχαντισμό διευκολύνθηκε, αν δεν είναι προωθήθηκε εντελώς, από μια γενικευμένη ψυχική κατάρρευση - και, στην περίπτωση του Zehaf-Bibeau, μια ψυχική ασθένεια σε πλήρη άνθηση.