Το επόμενο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία

Όσο απίθανο κι αν θα μπορούσε να είναι ένα πραξικόπημα τώρα, υπάρχει ακόμη ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο στρατός θα μπορούσε να παρέμβει. Τα δεκατέσσερα χρόνια της διακυβέρνησης του ΑΚΡ έχουν κάπως μαλακώσει την στάση του στρατού όσον αφορά την εκκοσμίκευση, αλλά οι κουρδικές αποσχιστικές τάσεις παραμένουν ως «κόκκινες γραμμές» για τις ένοπλες δυνάμεις. Ο στρατός μπορεί να δράσει εάν οι μάχες μεταξύ του ΡΚΚ και του κράτους ξεφύγουν εκτός ελέγχου, αν μια μαζική βία στα δυτικά αστικά κέντρα οδηγήσει σε κατάρρευση της ασφάλειας και σε σημαντική οικονομική πτώση, και αν η κυβέρνηση γίνει όλο και πιο αυταρχική. Τέτοιες περιστάσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν μαζικές αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες. Εάν ο Ερντογάν απαντήσει με μια βίαιη αστυνομική καταστολή και ακολουθήσει περισσότερο χάος και αιματοχυσία, θα μπορούσε να υπάρξει αυξανόμενη απαίτηση του κοινού από τους στρατηγούς να αναλάβουν δράση. Ακόμα και υπό αυτά τα επικίνδυνα και ανεπιθύμητα σενάρια, οι στρατηγοί πιθανώς θα προτιμούσαν να παρέμβουν με πολιτικά και όχι στρατιωτικά μέσα για να πιέσουν την κυβέρνηση να παραιτηθεί. Η Τουρκία έχει προχωρήσει πολύ μακριά στην πολιτική και οικονομική εξέλιξή της για να κυβερνάται από μια στρατιωτική χούντα.

Αλλά μέχρι τότε, ο στρατός και η κυβέρνηση είναι πιθανό να παραμείνουν σε καλό επίπεδο σχέσεων. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να τονιστούν η τακτική φύση και οι περιορισμοί αυτής της συμμαχίας. Τα συμφέροντά τους ίσως να είναι ευθυγραμμισμένα προς το παρόν, αλλά εξακολουθούν να διαφωνούν σε πολλά θέματα. Ο αυξανόμενος αυταρχισμός του Ερντογάν, οι συχνοί ελιγμοί του σχετικά με το κουρδικό ζήτημα, και η εστιασμένη στην Μέση Ανατολή και επιθετική εξωτερική πολιτική του έχουν αποξενώσει παραδοσιακούς Δυτικούς συμμάχους της Τουρκίας και δημιουργούν [αρνητική] εντύπωση μέσα στις τάξεις των ενόπλων δυνάμεων.

Ο Ερντογάν δεν έχει εγκαταλείψει την επιφύλαξή του απέναντι στον στρατό, επίσης. Η απόφαση της κυβέρνησης να αποσπάσει την Γενική Διοίκηση Χωροφυλακής, την παραστρατιωτική αστυνομική δύναμη της τουρκικής υπαίθρου, από το Γενικό Επιτελείο των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και να την αποδώσει στο Υπουργείο Εσωτερικών ήταν μια προσπάθεια να γεμίσει τις τάξεις της χωροφυλακής με υποστηρικτές του ΑΚΡ και να αντισταθμίσει τον στρατό. Αλλά τελικά είναι το κουρδικό ζήτημα [17] που θα καθορίσει όχι μόνο την μελλοντική πορεία αυτού του γάμου ευκολίας αλλά και τον ρόλο του στρατού στην τουρκική πολιτική.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-05-30/turkeys-next-military...