Η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας μετά την Αραβική Άνοιξη

Η Τουρκία υποστήριξε [14] την παρέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στην Υεμένη και κάλεσε [14] το Ιράν να αποχωρήσει από την χώρα. Παρά το γεγονός ότι δεν κατέληξε να γίνει έτσι, η Άγκυρα μέχρι που πρότεινε ότι θα μπορούσε να παράσχει [14] υλικοτεχνική υποστήριξη για την επιχείρηση αυτή. Επίσης, συνεργάστηκε στενά με την Σαουδική Αραβία στην Συρία.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Η Τουρκία τώρα φαίνεται να έχει μια εξωτερική πολιτική που καθοδηγείται από ανησυχίες για την ασφάλειά της και επικεντρώνεται γύρω από ad-hoc συμμαχίες βασισμένες στο κάθε ζήτημα. Σε θεσμικό επίπεδο, δεν υπήρξε κάποια ουσιαστική εκτροπή από τον ΝΑΤΟϊκό -και κατ’ επέκταση, Δυτικό- προσανατολισμό της, αλλά η Άγκυρα δεν έχει πλέον την σαφήνεια του οράματος που είχε κατά την διάρκεια της ακμής των αραβικών εξεγέρσεων. Η προσδοκία της ότι η παλιά περιφερειακή τάξη θα καταρρεύσει και θα αντικατασταθεί με μια νέα, ευνοϊκότερη για τα συμφέροντά της, παραμένει ανικανοποίητη. Προς το παρόν, έχει απομείνει να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις που προκύπτουν. Η διευθέτηση των ανησυχιών της για την ασφάλειά της λόγω των περιφερειακών κρίσεων έχει γίνει ο πρωταρχικός στόχος της σημερινής τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Για το άμεσο μέλλον, η Άγκυρα θα έχει μια επιλεκτική πολιτική εμπλοκής στην περιοχή. Θα περιθωριοποιήσει ευθύνες σε τομείς που θεωρεί ότι είναι δευτερεύουσας σημασίας, ενώ θα αναλάβει ρίσκα και θα επενδύσει χρόνο, χρήμα, ενέργεια, και αίμα σε τομείς που αφορούν τις ανησυχίες για την εθνική ασφάλειά της.

Copyright © 2016 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/2016-11-24/turkey-s-post-arab-sp...