«Ριπή ανέμου» (Rafale) πάνω από το Αιγαίο | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

«Ριπή ανέμου» (Rafale) πάνω από το Αιγαίο

Τι σημαίνει στην πράξη η νέα αγορά μαχητικών για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία

Εν κατακλείδι, εάν κάποιος μας ρωτούσε για την σκοπιμότητα αγοράς και του F-35A μετά την αγορά του Rafale, η απάντηση θα ήταν μάλλον αρνητική, τουλάχιστον για το διάστημα που θα υπηρετούν ακόμη σε ικανούς αριθμούς και τα F-16V. Αυτό που θα είχε ενδεχομένως νόημα, στο απώτερο, όμως, μέλλον (περί το 2040) θα ήταν η σταδιακή αντικατάσταση και των 84 F-16V από F-35A, σε αναλογία περίπου 2 προς 1. Διότι δύο τύποι προηγμένων μαχητικών σε παράλληλη υπηρεσία με την ΠΑ είναι όχι βέβαια το βέλτιστο οικονομικά σενάριο, αλλά, πάντως, το μέγιστο που μπορεί να αντέξει η χώρα. Αντίθετα, η μακρά συνύπαρξη και του F-16V και του Rafale και του F-35 στην ΠΑ, όπως ονειρεύονται ορισμένοι, είναι μη ρεαλιστική, καθώς θα ισοδυναμούσε με οικονομική, αλλά και επιχειρησιακή, καταστροφή: ο αριθμός των τύπων σε παράλληλη υπηρεσία και η επιχειρησιακή διαθεσιμότητα είναι μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα. Αν είναι ο στόλος των ελληνικών μαχητικών, που αριθμητικά ούτως ή άλλως βαίνει σταθερά μειούμενος, να πέσει σε ποσοστά διαθεσιμότητας 30% με 40%, τότε δεν έχει νόημα να συζητάμε. Αναβάθμιση ισχύος δεν σημαίνει αγοράζω νέα αεροσκάφη, αλλά να τα διαθέτω κιόλας.

Τέλος, ένα δεύτερο πάρα πολύ σημαντικό ερώτημα είναι πώς θα απαντήσει στην αγορά των Rafale -διότι σίγουρα θα το πράξει- η γείτων Τουρκία. Η ανησυχία της είναι ήδη προφανής, καθώς το ισοζύγιο αεροπορικής ισχύος ανατρέπεται πλέον ουσιαστικά εις βάρος της. Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Τουρκία ουσιαστικά αυτοκτόνησε στρατιωτικά και γεωπολιτικά το 2017, όταν και παρήγγειλε το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-400, ένα γεγονός που οδήγησε στην αποπομπή της, το θέρος του 2019, από το πρόγραμμα F-35 (από το οποίο θα αγόραζε 100 μονάδες, ενώ είχε αναλάβει και σημαντικό υποκατασκευαστικό έργο). Η αποπομπή της Τουρκίας από το F-35, σημειωτέον, είναι άλλος ένας σημαντικός λόγος που συνηγορεί υπέρ της μη αγοράς του τύπου από την Ελλάδα, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.

15092020-4.jpg

Ένα ρωσικό μαχητικό Sukhoi SU-35 συμμετέχει στην 50η αεροπορική επίδειξη στο αεροδρόμιο Le Bourget κοντά στο Παρίσι, στις 23 Ιουνίου 2013. REUTERS/Pascal Rossignol
---------------------------------------------------------------

Υποτίθεται, λοιπόν, πως η Τουρκία αυτή την στιγμή κατασκευάζει… εγχώριο μαχητικό, το περίφημο TF-X [8], όμως η είσοδός του σε υπηρεσία -εάν ποτέ λάβει χώρα- χάνεται στο μέλλον, όχι πριν το 2030. Κατά την εκτίμησή μας, η άμεση τουρκική αντίδραση θα είναι η αγορά επιπλέον συστοιχιών S-400, μαζί με την αναβάθμιση μέρους τουλάχιστον των δικών της F-16 και, ενδεχομένως, την αγορά δύο μοιρών (40 αεροσκαφών) Sukhoi Su-35 από την Ρωσία [9]. Ήδη από τον Ιούλιο του 2019, όταν οριστικοποιήθηκε η αποπομπή της Τουρκίας από το F-35, η Ρωσία της προσέφερε ως εναλλακτική λύση το Su-35 [10]. Έτερος δυνητικός υποψήφιος είναι και το «πέμπτης γενιάς» Sukhoi Su-57, όμως αυτό αντιμετωπίζει ακόμη μεγάλα προβλήματα εξέλιξης και πολλά ερωτηματικά.

Τυχόν αγορά ρωσικών μαχητικών από την Τουρκία θα αποτελέσει γεωπολιτικό «θείο δώρο» για την Ελλάδα, καθώς θα την απομακρύνει ακόμη περισσότερο από τα στάνταρντ της νατοϊκής Συμμαχίας και θα εξοργίσει τις ΗΠΑ. Τα Sukhoi είναι επίσης ακριβά και στην κτήση, καθώς θα πρέπει να δημιουργηθούν νέες υποδομές στην ΤΗΚ εντελώς από το μηδέν, και στην χρήση. Τέλος, επιχειρησιακά ο υπογράφων δεν τα θεωρεί απολύτως εφάμιλλα του Rafale και δη της τελευταίας έκδοσης F4. Σε κάθε περίπτωση, η εκ μέρους μας αγορά του Rafale πυροδοτεί εξελίξεις στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, που αναμένονται με ενδιαφέρον.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ: