Πώς ο εξτρεμισμός έγινε κύρια τάση

Τα δεδομένα για την αποτελεσματικότητα τέτοιων προγραμμάτων είναι δύσκολο να βρεθούν. Αλλά όταν το ερευνητικό εργαστήριό μου άρχισε να δοκιμάζει αυτά τα μοντέλα στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι συνάδελφοί μου και εγώ βρήκαμε σαφή στοιχεία ότι λειτουργούν. Δημιουργήσαμε έναν οδηγό [10] για να εφοδιάσουμε τους γονείς με εργαλεία για να παρέμβουν στην ριζοσπαστικοποίηση των νέων, και στην συνέχεια αξιολογήσαμε το τι έμαθαν περισσότεροι από 750 γονείς και φροντιστές [11] διαβάζοντάς τον. Διαπιστώσαμε ότι χρειάστηκαν μόνο επτά λεπτά [12] ανάγνωσης στους συμμετέχοντες για να βελτιώσουν σημαντικά τις γνώσεις και την κατανόησή τους για τον εξτρεμισμό και την ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας, με τρόπους που καθιστούν πιο πιθανό ότι θα ενεργούσαν κατάλληλα όταν αντιμετωπίσουν ένα νεαρό άτομο σε κίνδυνο. Πάνω από το 80% των γονέων και των φροντιστών ανέφεραν ότι, αφότου διάβασαν τον οδηγό, ένιωσαν «σίγουρα» ή «πιθανώς» έτοιμοι να μιλήσουν με νέους για τον διαδικτυακό εξτρεμισμό και να παρέμβουν στους νέους για τους οποίους ανησυχούσαν ότι ήταν σε επαφή με εξτρεμιστικές ιδέες. Είχαμε παρόμοια επιτυχία χρησιμοποιώντας περιεχόμενο βίντεο (συμπεριλαμβανομένων κινούμενων σχεδίων) και εκπαιδευτικά σεμινάρια που πραγματοποιήθηκαν διαδικτυακά.

ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Σε αντίθεση με τις ολιστικές προσεγγίσεις που επιδιώκονται από ορισμένους από τους συμμάχους και εταίρους τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες στεγάζουν τις προσπάθειες πρόληψης σχεδόν αποκλειστικά στο Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας (Department Of Homeland Security, DHS). Αυτό συμβαίνει επειδή στην Ουάσιγκτον, η καταπολέμηση του βίαιου εξτρεμισμού σημαίνει ιστορικά να γίνεται η εστίαση περισσότερο στην βία και λιγότερο στον εξτρεμισμό. Στην εποχή μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά μετρήσει την επιτυχία τους προσδιορίζοντας πόσο καλά έχουν φράξει τις πόρτες ενάντια στην βία από ένα ήδη ριζοσπαστικοποιημένο ή ριζοσπαστικοποιούμενο περιθώριο. Αυτό που λείπει είναι μια στρατηγική για να εμποδισθούν οι άνθρωποι να ριζοσπαστικοποιηθούν εξαρχής.

Υπήρξε κάποια αλλαγή στην προσέγγιση των ΗΠΑ από την εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου και μετά. Για παράδειγμα, το DHS έχει αναδιοργανώσει σημαντικά μεγάλο μέρος του έργου του για την πρόληψη, μεταφέροντας εμπειρογνώμονες σε περιφερειακά γραφεία όπου ειδικοί που εδρεύουν στην [εκάστοτε] κοινότητα εργάζονται πιο άμεσα με αξιωματούχους για την σχολική ασφάλεια, θρησκευτικούς ηγέτες, και άλλους επαγγελματίες και συνεργάτες. Τον περασμένο Ιούνιο, η κυβέρνηση εξέδωσε την πρώτη εθνική στρατηγική των ΗΠΑ για την καταπολέμηση της εγχώριας τρομοκρατίας, η οποία υιοθέτησε μια προσέγγιση δημόσιας υγείας που χαρακτηρίζεται από περισσότερη διυπηρεσιακή συνεργασία, πρόληψη με επίκεντρο την κοινότητα, και νέες επενδύσεις για τον γραμματισμό στα media, στις δεξιότητες κριτικής σκέψης, και στα προγράμματα τεκμηρίωσης για την ενίσχυση της «ανθεκτικότητας των χρηστών στην παραπληροφόρηση και στην λανθασμένη πληροφόρηση από το διαδίκτυο» [13]. Συγκεκριμένα, η νέα στρατηγική των ΗΠΑ εξηγεί άμεσα την ανάγκη αντιμετώπισης των μακροχρόνιων συντελεστών της εγχώριας τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου του ρατσισμού [14], της εύκολης πρόσβασης στα όπλα, των ψυχικών ασθενειών, και της έλλειψης μαθημάτων αγωγής του πολίτη στα σχολεία.

Αυτά αντιπροσωπεύουν ουσιαστικά βήματα προόδου για μια χώρα που έχει αφιερώσει δεκαετίες εστιασμένη στις πτυχές ασφάλειας της αντιτρομοκρατίας και της καταπολέμησης του εξτρεμισμού. Αλλά η κυβέρνηση Μπάιντεν πρέπει να αντιμετωπίσει αυτήν την ατζέντα με ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση του επείγοντος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται κατ’ ελάχιστον μια διυπηρεσιακή ομάδα εργασίας με επαρκείς πόρους για να πραγματοποιήσει τις προσπάθειες πρόληψης που ελέγχονται επί του παρόντος αποκλειστικά από τους τομείς ασφάλειας και πληροφοριών. Η εστίαση θα πρέπει να είναι στην οικοδόμηση δημοκρατικής ανθεκτικότητας στην επικρατούσα τάση, όχι απλώς στον μετριασμό του κινδύνου βίας από το περιθώριο —με την εξουσία λήψης αποφάσεων να παραχωρείται σε εμπειρογνώμονες στην εκπαίδευση, στην κοινωνική εργασία, και στην ψυχική υγεία. Η Ουάσιγκτον θα πρέπει επίσης να παράσχει σημαντική χρηματοδότηση για αυτού του είδους τις εργασίες σε πολιτείες και δήμους, καθιστώντας σαφές ότι τέτοιες προσπάθειες είναι κάτι παραπάνω από μια εκ των υστέρων σκέψη για τα μέτρα ασφαλείας για τα οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες ξοδεύουν αμύθητα δισεκατομμύρια δολάρια.

Ελλείψει τέτοιων βημάτων, ο κίνδυνος μεγαλύτερης πολιτικής βίας θα συνεχίσει να αυξάνεται. Σε μια δημοσκόπηση του Νοεμβρίου, ανησυχητικά χαμηλός αριθμός ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα εμπιστευόταν τα επίσημα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών του 2024 εάν ο υποψήφιος που προτιμούν ηττηθεί: 82% των Δημοκρατικών και μόνο το 33% των Ρεπουμπλικάνων. Εάν οι αξιωματούχοι δεν μπορούν να βρουν τρόπους να απωθήσουν τις εξτρεμιστικές ιδέες στο περιθώριο, η εξέγερση της 6ης Ιανουαρίου μπορεί κάποια μέρα να μοιάζει λιγότερο με την τελευταία ανάσα του εξτρεμισμού της εποχής Τραμπ και περισσότερο με το προοίμιο μιας εποχής βίαιου διχασμού.