Η κρίση των εφοδιαστικών αλυσίδων και το μέλλον της παγκοσμιοποίησης

Η τιμολόγηση των μασκών ή των εμβολίων ανάλογα με την προσφορά και την ζήτηση θα ήταν άδικη. Αλλά όταν πρόκειται για τις γαλοπούλες, την κρέμα τυριού, ή τα πλυντήρια ρούχων, είναι εξίσου προφανές ότι η συγκράτηση του κόστους απλώς επιδεινώνει το πρόβλημα. Οι ελλείψεις θα επιδεινώνονται, καθώς οι άνθρωποι θα βιάζονται να αγοράσουν προϊόντα που πιστεύουν ότι είναι σπάνια και που βλέπουν ότι είναι υποτιμημένα. Οι παραγωγοί θα περιορίζουν την προσφορά τους. Και πάλι, το ακραίο παράδειγμα σχεδιασμού εν καιρώ πολέμου λέει μια εντυπωσιακή ιστορία. Κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, πολλές χώρες συγκράτησαν τις τιμές των σιτηρών για να προστατεύσουν τους αστικούς καταναλωτές. Οι αγρότες απάντησαν, περικόπτοντας τις ποσότητες σιτηρών που πουλούσαν, ταΐζοντας, αντ’ αυτού, τα πρόσθετα σιτηρά σε ζώα, χοίρους, ή πουλερικά που θα μπορούσαν στην συνέχεια να πουλήσουν σε μια πιο αρρύθμιστη αγορά.

Η ΑΝΟΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΣ

Δεν είναι σαφές πόσο καιρό θα επιμείνουν τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας ή πόσος καιρός θα χρειαστεί για να λειτουργήσουν φυσιολογικά τα λιμάνια και οι οδικές μεταφορές εμπορευμάτων. Το πρόβλημα θα μπορούσε να τελειώσει πολύ σύντομα -αργότερα φέτος- εάν οι κυβερνήσεις καταφέρουν να αποκαταστήσουν την διασυνδεσιμότητα [5]. Πρέπει να μειώσουν τους φραγμούς στην κινητικότητα οι οποίοι έχουν χτιστεί τα τελευταία δύο χρόνια. Αλλά εάν οι ανήσυχες κυβερνήσεις συνεχίσουν να αναζητούν την αυτάρκεια, η κρίση θα μπορούσε να εκταθεί μέσα στο 2023 και για πολύ περισσότερο. Εξωθούμενη από την σπανιότητα, η αναθέρμανση του προστατευτικού ή του εθνικιστικού (nativist) σκεπτικού ίσως ωθήσει τις κυβερνήσεις σε όλο και ακριβότερες και αντιδημοφιλείς λύσεις που οδηγούν στην κατακόρυφη αύξηση του κόστους αλλά και στην δυσαρέσκεια, στην ριζοσπαστικοποίηση και στην βία, ακόμη και στον πόλεμο.

Η θριαμβευτική οικονομική επιστροφή που περιέγραψα πέρυσι θα πραγματοποιηθεί μόνο όταν οι κυβερνήσεις και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αντιληφθούν ότι ακόμη και οι μεγάλες χώρες δεν μπορούν να ελέγξουν την εφορμούσα κλιμάκωση της σπανιότητας, χωρίς να εντείνουν τις διασυνδέσεις τους με τον υπόλοιπο κόσμο. Κάποια στιγμή, θα εδραιωθεί η συνειδητοποίηση ότι η κούρσα -από άτομα και χώρες- για την αποθεματοποίηση πόρων παράγει όχι μόνο περίσσεια, σύγχυση, και σπατάλη, αλλά επίσης καταστροφή και όλεθρο.

Σύνδεσμοι:
[1] https://www.amazon.com/War-Words-Glossary-Globalization/dp/0300258291
[2] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-04-20/globali...
[3] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-04-20/can-tra...
[4] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-06-08/coronav...
[5] https://www.foreignaffairs.com/articles/united-states/2021-04-20/america...

Copyright © 2022 by the Council on Foreign Relations, Inc.
All rights reserved.

Στα αγγλικά: https://www.foreignaffairs.com/articles/world/2022-02-02/supply-chain-cr...

Μπορείτε να ακολουθείτε το «Foreign Affairs, The Hellenic Edition» στο TWITTER στην διεύθυνση www.twitter.com/foreigngr αλλά και στο FACEBOOK, στην διεύθυνση www.facebook.com/ForeignAffairs.gr και στο linkedin στην διεύθυνση https://www.linkedin.com/company/foreign-affairs-the-hellenic-edition