Η Νότιος Κορέα χρειάζεται να βγει μπροστά | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Η Νότιος Κορέα χρειάζεται να βγει μπροστά

Η Σεούλ πρέπει να ενστερνιστεί έναν πιο διασταλτικό ρόλο στην Ασία και πέρα από αυτήν
Περίληψη: 

Στην δεκαετία του 1950, η Νότια Κορέα έγινε στάχτη λόγω του πολέμου και ήταν πλήρως εξαρτημένη από την ξένη βοήθεια. Μόλις 50 χρόνια αργότερα, έγινε μια οικονομική υπερδύναμη που παρέχει βοήθεια σε άλλους. Σήμερα, η χώρα θέλει να ανταποδώσει στο διεθνές αναπτυξιακό σύστημα, μοιράζοντας την σημαντική τεχνογνωσία της για την οικονομική ανάπτυξη.

Ο YOON SUK-YEOL υπηρέτησε ως Γενικός Εισαγγελέας της Νοτίου Κορέας από το 2019 έως το 2021. Είναι υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κορέας, με το Κόμμα Λαϊκής Ισχύος (People Power Party).

Σε λίγο περισσότερο από μισό αιώνα, η Νότιος Κορέα έχει υποστεί μια δραματική μεταμόρφωση, από μια φτωχή, αυταρχική χώρα, κατεστραμμένη από τον πόλεμο, σε μια οικονομικά δυναμική, πολιτιστικά πλούσια, και ανθεκτική δημοκρατία. Είναι ένας μεγάλος εμπορικός κόμβος και μια τεχνολογική υπερδύναμη. Και η ποπ κουλτούρα της έχει γίνει παγκόσμια τα τελευταία χρόνια, καθώς το [μουσικό] συγκρότημα αγοριών BTS και η επιτυχημένη σειρά του Netflix Το Παιχνίδι του Καλαμαριού (Squid Game) έχουν γίνει γνωστά σε κάθε σπίτι.

09022022-1.jpg

Ο προεδρικός υποψήφιος της Νοτίου Κορέας, Yoon Suk-yeol, ανακοινώνοντας την υποψηφιότητα του, στην Σεούλ, τον Ιούνιο του 2021. Pool / Reuters
------------------------------------------------

Η χώρα έχει προχωρήσει πολύ, αλλά μπορεί να γίνει ένα ακόμα πιο υπεύθυνο και σεβαστό μέλος της διεθνούς κοινότητας. Η εν ενεργεία νοτιοκορεατική κυβέρνηση έχει καθοδηγηθεί από μια στενή και κοντόφθαλμη αντίληψη του εθνικού συμφέροντος. Μια εξωτερική πολιτική προσαρμοσμένη περισσότερο στην βελτίωση των σχέσεων με την Βόρειο Κορέα, επέτρεψε να συρρικνωθεί ο ρόλος της Σεούλ στην παγκόσμια κοινότητα. Το πιο σημαντικό, η συμμαχία ΗΠΑ-Νοτίου Κορέας έχει διολισθήσει λόγω των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών σχετικά με την πολιτική για την Βόρειο Κορέα: η Σεούλ έχει εστιάσει στην συνεργασία με την Πιονγκγιάνγκ, ενώ η Ουάσιγκτον έχει προτεραιοποιήσει την αντιμετώπιση της Βόρειας Κορέας για τις πυρηνικές απειλές της και τις παραβιάσεις της επί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Η ενασχόληση με την Βόρειο Κορέα είναι ένα σημαντικό καθήκον για οποιαδήποτε κυβέρνηση της Νοτίου Κορέας. Αλλά δεν πρέπει να αντιπροσωπεύει το σύνολο της διπλωματίας της Σεούλ. Ο διάλογος με τον Βορρά ήταν κάποτε ένα συγκεκριμένο μέσο για έναν συγκεκριμένο σκοπό: την πλήρη αποπυρηνικοποίηση της Βορείου Κορέας. Υπό τον πρόεδρο Moon Jae-in, ωστόσο, ο διάλογος με τον Βορρά έχει γίνει αυτοσκοπός. Εν τω μεταξύ, καθώς οι σινοαμερικανικές εντάσεις έχουν αυξηθεί, η Νότιος Κορέα δεν έχει προσαρμοστεί, διατηρώντας μια προσέγγιση στρατηγικής ασάφειας, χωρίς να δηλώνει μια θέση αρχών. Η απροθυμία της Σεούλ να πάρει μια σταθερή θέση σε μια σειρά ζητημάτων που έχουν ταράξει την σχέση μεταξύ της Ουάσιγκτον και του Πεκίνου, έχει δημιουργήσει την εντύπωση ότι η Νότιος Κορέα έχει κλίνει προς την Κίνα και μακριά από τον μακροχρόνιο σύμμαχό της, τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αυτή η συστολή έχει επεκταθεί πέρα από την προσέγγιση της Νοτίου Κορέας στην δική της γειτονιά. Η Νότιος Κορέα άντεξε μια μακρά, σκοτεινή περίοδο δικτατορίας, αλλά έχει παραμείνει εμφανώς σιωπηλή απέναντι στις παραβιάσεις των φιλελεύθερων δημοκρατικών κανόνων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που προκάλεσαν οργή σε άλλες δημοκρατίες. Η Νότιος Κορέα φιλοξενεί το, υποστηριζόμενο από τον ΟΗΕ, Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα (Green Climate Fund) και το Διεθνές Ινστιτούτο Εμβολίων (International Vaccine Institute) και είναι σε καλή θέση για να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή και στην απάντηση στην πανδημία. Ωστόσο, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει εκμεταλλευτεί αυτά τα εργαλεία και δεν έχει βγει μπροστά στις πιο σημαντικές παγκόσμιες προκλήσεις της εποχής μας.

Αυτή είναι μια στιγμή αλλαγής και ρευστότητας στην διεθνή πολιτική. Απαιτεί σαφήνεια και τόλμη, και μια δέσμευση αρχών. Η Νότιος Κορέα δεν θα πρέπει πλέον να περιοριστεί στην Κορεατική Χερσόνησο, αλλά να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων του να είναι αυτό που έχω περιγράψει ως «παγκόσμιο καθοριστικό κράτος» (“global pivotal state”), ένα [κράτος] που προωθεί την ελευθερία, την ειρήνη, και την ευημερία μέσω των φιλελεύθερων δημοκρατικών αξιών και της ουσιαστικής συνεργασίας.

ΜΙΑ ΒΑΘΥΤΕΡΗ, ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Ο εντεινόμενος ανταγωνισμός [1] μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας θέτει ένα στρατηγικό δίλημμα για τη Νότιο Κορέα και πολλές άλλες χώρες της Ανατολικής Ασίας. Δεν μπορούν να παραμελήσουν τη μακροχρόνια συνεργατική σχέση τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά οι αυξανόμενοι οικονομικοί δεσμοί τους με την Κίνα τις καθιστούν απρόθυμες να ενταχθούν σε πολυμερείς πρωτοβουλίες στις οποίες αντιτίθεται το Πεκίνο. Έχοντας βιώσει την οργή του Πεκίνου στο παρελθόν, οι τρεις εταίροι της Ουάσιγκτον στον Τετραμερή Διάλογο για την Ασφάλεια (Quadrilateral Security Dialogue) —η Αυστραλία, η Ινδία, και η Ιαπωνία— είναι επιφυλακτικοί στο να συνεργαστούν με τρόπους που θα ανταγωνίζονταν απερίφραστα την Κίνα. Το 2010, όταν η Ιαπωνία κατέλαβε ένα κινεζικό αλιευτικό σκάφος κοντά στην αλυσίδα νησιών [που είναι] γνωστή ως Diaoyu στην Κίνα και Senkaku στην Ιαπωνία, η Κίνα ανταπέδωσε αναστέλλοντας τις εξαγωγές σπάνιων γαιών στην Ιαπωνία, ένα απαραίτητο υλικό για ημιαγωγούς. Μετά την έκκληση της Αυστραλίας για μια εκτενή έρευνα σχετικά με την ακριβή πηγή του νέου κορωνοϊού που προκαλεί την COVID-19, το Πεκίνο ανέστειλε τις εισαγωγές άνθρακα, του κύριου εξαγωγικού προϊόντος της Αυστραλίας.