Το επιχείρημα για την διατήρηση στρατευμάτων των ΗΠΑ στην Συρία | Foreign Affairs - Hellenic Edition
Secure Connection

Το επιχείρημα για την διατήρηση στρατευμάτων των ΗΠΑ στην Συρία

Η παρουσία της Αμερικής βοηθά στον έλεγχο των περιφερειακών δυνάμεων
Περίληψη: 

Η πραγματικότητα είναι ότι η απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία θα έθετε σε κίνδυνο τα περιφερειακά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της διεθνούς κοινότητας.

Ο JAMES F. JEFFREY είναι συνεργάτης στην έδρα Slater και πρόεδρος του Προγράμματος Μέσης Ανατολής στο Wilson Center. Υπηρέτησε ως αξιωματούχος της Εξωτερική Υπηρεσίας σε επτά κυβερνήσεις των ΗΠΑ, πιο πρόσφατα ως Ειδικός Αντιπρόσωπος για την εμπλοκή στην Συρία και Ειδικός Απεσταλμένος στον Παγκόσμιο Συνασπισμό για την ήττα του ISIS.

Στο άρθρο του της 10ης Οκτωβρίου, «Μια στρατηγική εξόδου για την Συρία» [1], ο Christopher Alkhoury υποστηρίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πέτυχαν τον κύριο στόχο τους στην Συρία -την εξάλειψη ενός ασφαλούς καταφυγίου του Ισλαμικού Κράτους (επίσης γνωστού ως ISIS)- και ως εκ τούτου θα πρέπει να επικεντρωθούν στην διαπραγμάτευση μιας ταχείας αποχώρησης από την χώρα που θα διατηρήσει την πρόσβαση των ΗΠΑ στον εναέριο χώρο της Συρίας και θα προστατεύσει τους Σύρους εταίρους που πολέμησαν μαζί με τα στρατεύματα των ΗΠΑ. Εκ πρώτης όψεως, αυτό το επιχείρημα φαίνεται λογικό –εν τέλει, ποιος θέλει ακόμη έναν ατελείωτο πόλεμο; Αλλά ο Alkhoury γρήγορα αντικρούει το επιχείρημά του αναφέροντας τις αποσταθεροποιητικές συνέπειες της αποχώρησης των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, ένα γεγονός που προκάλεσε αναταραχή στο διεθνές σύστημα, παρόλο που η υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες εκστρατεία αποτύγχανε και η Ουάσιγκτον είχε λίγα στρατηγικά συμφέροντα εκεί. Στην Συρία, αντίθετα, η προσέγγιση των ΗΠΑ πετυχαίνει, αν και μετριοπαθώς, και τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ αφθονούν. Μια απόσυρση τύπου Αφγανιστάν από την Συρία θα προκαλούσε μια ακόμη πιο αποσταθεροποιητική αναταραχή, η οποία θα έκανε το χάος που συνόδευσε την σύντομη έκκληση του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να αποσυρθούν τα στρατεύματα των ΗΠΑ από την Συρία το 2019 να φαίνεται ήπιο συγκριτικά.

13112022-1.jpg

Αφίσες του Σύρου προέδρου, Μπασάρ αλ Άσαντ, στην Δαμασκό, στην Συρία, τον Μάιο του 2021. Yamam al Shaar / Reuters
---------------------------------------------------------

Αλλά τα προβλήματα με την πρόταση του Alkhoury είναι πολύ πιο βαθιά από την αφγανική αναλογία. Ο Σύρος πρόεδρος, Μπασάρ αλ Άσαντ, δεν έχει κερδίσει τον πόλεμο στην Συρία, όπως υποστήριξε ο Alkhoury. Ούτε η κυβέρνηση Τραμπ «πάγωσε» την συριακή ανθρωπιστική χρηματοδότηση, όπως ισχυρίστηκε το άρθρο του Alkhoury όταν δημοσιεύτηκε αρχικά (σταμάτησε και στην συνέχεια επανέφερε εν μέρει ένα μικρότερο πρόγραμμα σταθεροποίησης). Πιο σημαντική από αυτά τα λάθη κρίσης και γεγονότων είναι η πραγματικότητα ότι η απόσυρση από την Συρία [2] θα έθετε σε κίνδυνο τα περιφερειακά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών και της διεθνούς κοινότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση Τραμπ απέρριψε μια προσέγγιση παρόμοια με αυτήν του Alkhoury το 2018, μια απόφαση που έχουν δικαιώσει τα επόμενα γεγονότα.

Το βασικό αποτέλεσμα της πρότασης του Alkhoury, αν και σοφά προσπαθεί να το υποτιμήσει, θα ήταν να δοθεί στους Ρώσους μεγαλύτερο διπλωματικό και στρατιωτικό εύρος ζώνης για να αυξήσουν την πίεσή τους στην Τουρκία και το Ισραήλ ώστε να αποσυρθούν και εκείνοι από την Συρία. Αυτό θα άφηνε τελικά όλη την Συρία υπό τον έλεγχο του Άσαντ, ο οποίος υποκίνησε τον πόλεμο, και θα έδινε στην Ρωσία και το Ιράν μια στρατηγική νίκη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μετέτρεπαν μια σχετικά αποτελεσματική εντός της χώρας επιχείρηση που διαθέτει μόλις 900 στρατιώτες -κανείς από τους οποίους δεν έχει σκοτωθεί σε σχεδόν τέσσερα χρόνια- σε μια υπεράκτια προσπάθεια κατά του ISIS, πιθανώς σε συντονισμό με τον τύραννο που ευθύνεται για 650.000 θανάτους και τον εκτοπισμό του μισού πληθυσμού της χώρας του.

Οι προσπάθειες του Άσαντ κατά του ISIS [3] είναι άκαρπες. Επιπλέον, στρατιωτικοί ηγέτες στην Κεντρική Διοίκηση των ΗΠΑ έχουν υπογραμμίσει δημόσια την ανάγκη για την παρουσία των ΗΠΑ στην Συρία, όχι για βάσεις εκτός της χώρας, για την καταστολή του ISIS. Ναι, ο Alkhoury έχει δίκιο ότι οι παραστρατιωτικές οργανώσεις που υποστηρίζονται από το Ιράν επιτίθενται σε θέσεις των ΗΠΑ στην Συρία -όπως ακριβώς κάνουν στο Ιράκ και αλλού στην περιοχή. Αλλά η υποχώρηση ενθαρρύνει, παρά αποτρέπει, την Τεχεράνη.

Το 2018, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, απέρριψε μια παρόμοια πρόταση για την μερική απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από την Συρία και την εστίαση μόνο στην καταπολέμηση του ISIS. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια τέτοια προσέγγιση δεν θα βοηθούσε στην επίλυση του υποκείμενου εμφυλίου πολέμου στην βάση του πολιτικού συμβιβασμού που είχε πετύχει ο προκάτοχός του, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, στο ψήφισμα 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο ζητούσε κατάπαυση του πυρός και μια υπό την ηγεσία της Συρίας πολιτική μετάβαση, συμπεριλαμβανομένων των διαπραγματεύσεων με την αντιπολίτευση για ένα νέο σύνταγμα. Ούτε μια απόσυρση των ΗΠΑ θα αντιμετώπιζε την δυσχερή θέση 12 εκατομμυρίων Σύρων εκτοπισμένων και προσφύγων, οι οποίοι ελλείψει πολιτικής διευθέτησης θα φοβόντουσαν ευλόγως αντίποινα από τον Άσαντ. Επιπλέον, μια απόσυρση των ΗΠΑ δεν θα αντιμετώπιζε την αυξανόμενη επιρροή του Ιράν στους συριακούς θεσμούς και την στάθμευση πυραυλικών συστημάτων στην Συρία που απειλούν το Ισραήλ. Ο αγώνας κατά του ISIS, οι διάφορες ανησυχίες για την ασφάλεια της Τουρκίας, και η μοίρα των Κούρδων εταίρων των ΗΠΑ, των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), θα παρέμεναν επίσης πιεστικές προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους εταίρους τους.