Πώς να ανασχεθεί η Κίνα

Ένας συμβατικός πόλεμος με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, παραμένει μια επικίνδυνη προοπτική για την Κίνα. Καθεμία από τις στρατιωτικές υπηρεσίες των ΗΠΑ έχει προσαρμοστεί στις πιθανές κινεζικές απειλές με τρόπους που θα μπορούσαν να τους επιτρέψουν να διεξάγουν καταστροφικά πλήγματα εναντίον μιας υποτιθέμενης δύναμης εισβολής του PLA. Η πολεμική αεροπορία διαθέτει πλέον πιο προηγμένα και ισχυρά βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς˙ το ναυτικό διαθέτει τρομακτικά πυρηνοκίνητα επιθετικά υποβρύχια˙ το Σώμα Πεζοναυτών έχει εξασκηθεί σε επιχειρήσεις από τοποθεσίες κοντά στην Κίνα˙ και ο στρατός έχει αρχίσει να αναπτύσσει ευκίνητες πολυτομεακές ομάδες κρούσης - εξαιρετικά ευκίνητες μονάδες με υβριδικές ικανότητες, όπως τα πυραυλικά συστήματα, ο ηλεκτρονικός πόλεμος και κυβερνοπόλεμος, και η συλλογή πληροφοριών- που θα μπορούσαν να επέμβουν γρήγορα για την διεξαγωγή αεροπορικών και πυραυλικών επιχειρήσεων σε περίπτωση που ξεσπάσει σύγκρουση. Ακόμη και αν ο PLA κατάφερνε με κάποιο τρόπο να καταλάβει την Ταϊβάν με Αμερικανούς στρατιώτες στο έδαφος, και μόνο το στρατιωτικό κόστος ενός συμβατικού πολέμου εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών θα ήταν συγκλονιστικό, γεγονός που ενδεχομένως θα έφερνε την ανάπτυξη της Κίνας δεκαετίες πίσω.

ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

Αλλά η Κίνα έχει τώρα λόγους να πιστεύει ότι μπορεί να αποτρέψει την αμερικανική παρέμβαση. Πρώτον, οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνονται πολιτικά, οικονομικά, και κοινωνικά πιο ευάλωτες από όσο στο απόγειο της μονοπολικής, μεταψυχροπολεμικής ισχύος τους, όταν η Κίνα άρχιζε να διαμορφώνει την στρατηγική αποτροπής της. Ήδη από το 2008, μετά τις αδύναμες επιδόσεις των Ηνωμένων Πολιτειών κατά την διάρκεια της παγκόσμιας ύφεσης, η εξωτερική πολιτική του Πεκίνου άρχισε να γίνεται πιο διεκδικητική, παρακινούμενη από την αίσθηση ότι η Κίνα παρέμενε ισχυρή ακόμη και όταν οι άλλοι παραπαίουν. Η επίθεση της 6ης Ιανουαρίου του 2021 στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ και η εσπευσμένη απόσυρση των Ηνωμένων Πολιτειών από το Αφγανιστάν το καλοκαίρι του 2021 φάνηκε να ενισχύουν τις κινεζικές θεωρίες περί αμερικανικής παρακμής.

Δεύτερον, η Κίνα επεκτείνει το στρατηγικό της οπλοστάσιο και πείθεται όλο και περισσότερο για την στρατιωτική της ισχύ. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ εκτιμά ότι οι εκτοξευτές ICBM της Κίνας αυξήθηκαν από 100 το 2020 σε περισσότερους από 450 το 2022, γεγονός που τοποθετεί τον PLA μπροστά από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το απόθεμα πυρηνικών κεφαλών της Κίνας αναμένεται να αυξηθεί από 400 σήμερα σε 1.500 το 2035. Ορισμένα κινεζικά υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων μεταφέρουν νέους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που θα μπορούσαν να φθάσουν στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Τα εν λόγω υποβρύχια έχουν επίσης αρχίσει να πραγματοποιούν επιχειρησιακές περιπολίες στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Η Πολεμική Αεροπορία του PLA έχει θέσει σε υπηρεσία ένα βομβαρδιστικό διπλής ικανότητας -ένα αεροσκάφος που μπορεί να απειλήσει τα αμερικανικά εδάφη στον Ειρηνικό και τους συμμάχους των ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία- με ένα μεγαλύτερου βεληνεκούς να αναμένεται να πάρει την θέση του αυτήν την δεκαετία. Τον Ιούλιο του 2021, ο PLA δοκίμασε ένα υπερηχητικό πυρηνικό πυραυλικό σύστημα που θα μπορούσε να μεταφέρει πυρηνικά ή μη πυρηνικά φορτία στις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες, αποφεύγοντας δυνητικά τις πυραυλικές άμυνες. Η απλή ύπαρξη τέτοιων όπλων θα μπορούσε να ενθαρρύνει τους Κινέζους ηγέτες να πιστεύουν ότι μπορούν να εκφοβίσουν τους Αμερικανούς ομολόγους τους.

Τρίτον, ο αντίκτυπος των πυρηνικών απειλών του Πούτιν καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία ήταν διδακτικός για τους Κινέζους ηγέτες. Παρόλο που ο PLA πιθανώς εξεπλάγη από την αποτυχία της Ρωσίας να επιτύχει τους αρχικούς της στόχους -να υπερκεράσει τις ουκρανικές δυνάμεις και να εγκαταστήσει μια κυβέρνηση μαριονέτα στο Κίεβο- το Πεκίνο παρατήρησε με ενδιαφέρον το πώς ο Πούτιν απέτρεψε την αμερικανική και ευρωπαϊκή επέμβαση μέσω της πυρηνικής σηματοδότησης, συμπεριλαμβανομένης της προκλητικής ρητορικής, των ασκήσεων, και της αύξησης του επιπέδου συναγερμού των πυρηνικών του δυνάμεων (εμβληματικό ενός δόγματος που οι Ρώσοι, όχι τυχαία, αποκαλούν επίσης «στρατηγική αποτροπή»). Ο Dai Xunxun, μελετητής στην Ακαδημία Στρατιωτικών Επιστημών του PLA, υποστήριξε στις αρχές του 2023 ότι το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας και τα μεγάλα συμβατικά συστήματα, όπως οι υπερηχητικοί πύραυλοι, χρησιμεύουν ως «αποτελεσματική στρατηγική αποτροπή» έναντι της άμεσης επέμβασης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία. Η επιτυχία της αποτροπής του Πούτιν θα μπορούσε να βοηθήσει να πείσει τους Κινέζους σχεδιαστές ότι το πυρηνικό τους οπλοστάσιο θα μπορούσε να αποτρέψει ομοίως τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Μαζί, μια πιο αμυδρή άποψη για την ισχύ των ΗΠΑ, ένα μεγαλύτερο στρατηγικό οπλοστάσιο, και το παράδειγμα της αποτροπής του Πούτιν μπορεί να ενθαρρύνουν τους Κινέζους ηγέτες να πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να επιτεθούν στην Ταϊβάν χωρίς να προκαλέσουν σοβαρή απάντηση από τον αμερικανικό στρατό. Αυτό το αφήγημα, σίγουρα, ίσως να είναι αρκετά μακριά από την πραγματικότητα -η κινεζική επίθεση εναντίον της Ταϊβάν θα μπορούσε κάλλιστα να ωθήσει μια ταχεία επέμβαση των ΗΠΑ, μια πορεία που ο Μπάιντεν έχει υποστηρίξει αρκετές φορές. Ωστόσο, κατά την άποψη του Πεκίνου, οι δικές του μέθοδοι αποτροπής θα μπορούσαν να υποσχεθούν νίκη με χαμηλότερο κόστος. Σύμφωνα με μια σειρά πολεμικών παιγνίων που διεξήγαγε το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, η Ταϊπέι πιθανότατα θα συνθηκολογήσει μέσα σε λίγες εβδομάδες αν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εμπλακούν. Δελεασμένη από την προοπτική μιας σχετικά εύκολης νίκης, η Κίνα θα μπορούσε να παρασυρθεί σε έναν πολύ ευρύτερο πόλεμο, ο οποίος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πυρηνικό.

ΑΠΟΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΕΚΙΝΟ