Secure ConnectionΑντιμετωπίζοντας τον νέο πυρηνικό κίνδυνο
Πώς μια παγκόσμια δικλείδα ασφαλείας μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή
Περίληψη Κειμένου και Βιογραφικό Συγγραφέα
Ακόμη και αν ο στόχος του αφοπλισμού παραμένει άπιαστος, υπάρχουν ακόμη πολλά που μπορούν να κάνουν τώρα τα πυρηνικά εξοπλισμένα κράτη για να αποτρέψουν μια πιθανή καταστροφή.
Ο ERNEST J. MONIZ είναι συμπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Πρωτοβουλίας για την Πυρηνική Απειλή (Nuclear Threat Initiative ) και ομότιμος καθηγητής Φυσικής και Μηχανικών Συστημάτων στην έδρα Cecil και Ida Green στο MIT. Διετέλεσε υπουργός Ενέργειας των ΗΠΑ από το 2013 έως το 2017.
Ο SAM NUNN είναι συμπρόεδρος της Nuclear Threat Initiative, την οποία ίδρυσε μαζί με τον Ted Turner, και πρώην γερουσιαστής των ΗΠΑ από την Τζόρτζια. Διετέλεσε πρόεδρος της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας από το 1987 έως το 1995.
Η Ουάσινγκτον έχει αναγνωρίσει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν αυτές οι αυξανόμενες απειλές. Κατόπιν σύστασης των επιτροπών ενόπλων υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας, οι νομοθέτες συμπεριέλαβαν διάταξη στον νόμο για την Εξουσιοδότηση της Εθνικής Άμυνας (National Defense Authorization Act) του 2022, ο οποίος απαιτεί από τον υπουργό Άμυνας να «προβλέψει την διεξαγωγή ανεξάρτητης επανεξέτασης της ασφάλειας, της προστασίας, και της αξιοπιστίας» των πυρηνικών συστημάτων. Αυτή η εξουσιοδότηση του Κογκρέσου έδωσε στον Λευκό Οίκο μια σπάνια διακομματική βάση για την προώθηση της πυρηνικής ασφάλειας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει επίσης δώσει προτεραιότητα στην πυρηνική ασφάλεια, μεταξύ άλλων με την δέσμευση για επανεξέταση της δικλείδας ασφαλείας στην Αναθεώρηση της Πυρηνικής Στάσης (Nuclear Posture Review) του Οκτωβρίου 2022. Η κυβέρνηση ανέθεσε στην RAND Corporation και στην MITRE Corporation να ηγηθούν της προσπάθειας αυτής υπό την καθοδήγηση του Υπουργείου Άμυνας.
Ο ευρύτερος στόχος της αναθεώρησης των πρωτοκόλλων πυρηνικής ασφάλειας από τις ΗΠΑ θα πρέπει να είναι η μείωση και, όπου είναι δυνατόν, η εξάλειψη του κινδύνου της λανθασμένης πυρηνικής χρήσης. Ειδικότερα, η αναθεώρηση θα πρέπει να επιδιώξει να αποτρέψει την χρήση πυρηνικών όπλων λόγω ατυχήματος, λανθασμένου υπολογισμού, λανθασμένης προειδοποίησης, τρομοκρατίας, ή εσκεμμένης πράξης από έναν διαταραγμένο ηγέτη. Η αναθεώρηση θα πρέπει να αξιολογήσει τους τρόπους με τους οποίους η κυβέρνηση θα μπορούσε να βελτιώσει τις τεχνολογίες, τις διαδικασίες, και τις πολιτικές που σχετίζονται με το πυρηνικό οπλοστάσιο, διατηρώντας παράλληλα τα απαιτούμενα επίπεδα διοίκησης και ελέγχου για την αποτροπή. Για παράδειγμα, η αναθεώρηση θα μπορούσε να προτείνει ένα σύστημα που θα επέτρεπε την καταστροφή των πυρηνικών όπλων ή των συναφών συστημάτων μεταφοράς τους μετά την εκτόξευση πριν φτάσουν στο στόχο τους, σε περίπτωση που η εκτόξευση γίνει κατά λάθος. Η αναθεώρηση θα πρέπει επίσης να ζητήσει νέα καθοδήγηση που θα ενημερώνει την απόφαση του προέδρου να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, περιλαμβανομένου του καθορισμού διαβουλεύσεων με τους αρμόδιους αξιωματούχους του εκτελεστικού κλάδου και του Κογκρέσου, όταν ο χρόνος λήψης αποφάσεων το επιτρέπει. Είναι σημαντικό ότι μια μελλοντική πολιτική των ΗΠΑ για την ασφάλεια των πυρηνικών όπλων πρέπει να υπερβαίνει την τρέχουσα αναθεώρηση της πυρηνικής στάσης και να προβλέπει τακτικές αναθεωρήσεις, ίσως κάθε πέντε χρόνια, ώστε να λαμβάνονται υπόψη οι ταχέως μεταβαλλόμενες τεχνολογικές και πολιτικές πραγματικότητες.
Η αναθεώρηση των δικλείδων ασφαλείας των ΗΠΑ το 1990-92 έγινε σε μια κρίσιμη στιγμή: ο Ψυχρός Πόλεμος τελείωνε και νέες τεχνολογίες αναδύονταν με ταχείς ρυθμούς. Νέα μέτρα ασφαλείας χρειάζονταν επειγόντως, και η αναθεώρηση οδήγησε σε σημαντικές βελτιώσεις στην ασφάλεια των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την ενίσχυση των εγγυήσεων κατά της λανθασμένης εκτόξευσης πυρηνικών βαλλιστικών πυραύλων. Τριάντα χρόνια αργότερα, με τον κυβερνοπόλεμο να έχει ήδη αναπτυχθεί για τα καλά και με μια νέα επικίνδυνη πυρηνική εποχή να ξεκινά, η νέα επανεξέταση των δικλείδων ασφαλείας των ΗΠΑ είναι ακόμη πιο επείγουσα. Εν μέσω της διάβρωσης των συμφωνιών ελέγχου των εξοπλισμών και άλλων παγκόσμιων και περιφερειακών μηχανισμών ασφαλείας, η αμερικανική αναθεώρηση θα είναι κρίσιμη για τη μείωση των πυρηνικών κινδύνων. Άλλες πυρηνικά εξοπλισμένες χώρες πρέπει να κάνουν τα δικά τους παράλληλα βήματα.
ΜΙΑ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΗ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΛΕΣΧΗ
Στην σημερινή επικίνδυνη εποχή, κάθε κράτος με πυρηνικά όπλα έχει ζωτικό εθνικό συμφέρον να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για να αποτρέψει τη μετατροπή ενός λάθους ή μιας παραβίασης της ασφάλειας σε καταστροφή. Οι ίδιες επικίνδυνες και δυνητικά θανατηφόρες δυναμικές που ώθησαν την Ουάσινγκτον να επιδιώξει μια αναθεώρηση της ασφάλειας είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν και σε άλλες πυρηνικές πρωτεύουσες. Ανεξάρτητα από το πόσο πρόσφατα τέτοια μέτρα έχουν ενσωματωθεί στον πυρηνικό σχεδιασμό, η υπόθεση των συχνών, επικαιροποιημένων επισκοπήσεων ασφαλείας δεν ήταν ποτέ ισχυρότερη. Η απουσία τέτοιων περιοδικών αναθεωρήσεων στο μεγαλύτερο μέρος της λέσχης των πυρηνικών όπλων αυξάνει τον παρόντα και μελλοντικό κίνδυνο για όλους.
Δεδομένου ότι ένα πυρηνικό ατύχημα, μια πράξη δολιοφθοράς, ή ένας τρομερός λανθασμένος υπολογισμός θα είχε σίγουρα παγκόσμιες επιπτώσεις, κάθε χώρα με πυρηνικά όπλα θα πρέπει να διεξάγει την δική της εσωτερική επανεξέταση των πρωτοκόλλων ασφαλείας. Όταν ολοκληρωθούν αυτές οι αναθεωρήσεις, τα αποχαρακτηρισμένα τμήματα θα μπορούσαν να κοινοποιηθούν σε άλλες πυρηνικές δυνάμεις. Τα πέντε αναγνωρισμένα κράτη με πυρηνικά όπλα στην Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (Nuclear Nonproliferation Treaty -NPT) -η Κίνα, η Γαλλία, η Ρωσία, και το Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες- θα μπορούσαν να μοιραστούν τις αποχαρακτηρισμένες αναθεωρήσεις τους στο πλαίσιο της Διαδικασίας P5, του φόρουμ που συγκεντρώνει τις χώρες αυτές για να συζητήσουν τις υποχρεώσεις τους στην NPT. Άλλες πυρηνικά εξοπλισμένες δυνάμεις, όπως η Ινδία και το Πακιστάν, ίσως να θεωρήσουν ότι είναι προς το συμφέρον της ασφάλειάς τους να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.